Dictionaries | References ज जो जातांना त्वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 जो जातांना त्वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | जो मनुष्य एखादे काम गडबडीने करतो त्याच्या हातून थोडी फार तरी चूक होण्याचा संभव असतो. जो गडबडीने बरोबर न्यावयाचे सामान बांधतो त्याची एखादी तरी वस्तु घ्यावयाची राहते. He hath left his purse in his other breeches. -सवि १३४७. Related Words जो जातांना त्वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो जो करतो तो खाड्यांत पडतो कांहीं जो तो उफराटें करतो, तो मूर्ख दिसतो जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो जो जो इजार करील, तो भोंक ठेवील जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्याण चिंततो जो स्वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्य माझें कांहीं तुझें कांहीं, आपापलें जग पाही दानधर्म फार करतो तो कृपण जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय? दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी फिरे तो चरे जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका फिरेल तो चरेल जो आभाळावर थुंके, तो आपल्याच तोंडावर थुंके कर्ता जो चढेल, तो पडेल जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना जो वर पाहून चालतो, तो खड्यात पडतो जो मेरेन विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी जो घाबरतो तो रानभरी होतो जो स्पष्टवक्ता तो कपटी नसतो उतावळा तो बावरा उतावळा तो बावळा वेळेस चुकला तो मुकला उठी तो कुटी गायी वळी तो गोवारी जो तो आपापले घरचा राजा (समग्र) ग्रंथ पाहिल्यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी मौन धारण करतो, तो शहाणा दिसतो चांगले खातो पितो, तो काम चांगलें करतो आगसतो तो मागसतो आगसला तो मागसला खाईल तो गाईल ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा अल्प न्याय करतो, तो मोठा सोडून देतो जाणून अपराध करतो, त्याचा नाश रोकडा होतो तो जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली जो संसारी नांदला, तेणें सुचविलें देवाला जो भुलला देवाला, तेणें पापाचा संचय केला वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे योनि बहु घेतो तो वेडा नसतो जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी अति उदार तो सदा नादार कांहीं नव्हतेला गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्मा असतो जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो जो तो आपलें घोडें पुढें ढकलतो जो तो आपलें घोडें पुढें दामटतो जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल सलह योनी दानधर्म करतो, तो ईश्वरास आवडतो न करत कांहीं, वाईट शिकूं पाही खेळात ठकवितो, तो व्यवहारीं भला नसतो करतो जो श्रमी, त्याला काय कमी मनइंद्रिया जो न्यासीः तेयाचीच एकादशी उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो बहु बडबड करी, तो थोडें आचरी उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल कर्ज घेऊन आपण विसरतो, पण सावकार सदां स्मरतो जे कां रंजले गांजले। त्यासी म्हणे जो आपुले।। उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक देवळाजवळ राहातो तो देवापासून दूर असतो जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं हस्ती परदळा जो भंगी, तया पायीं नमरे मुंगी जो भ्रमण करतो, त्याला संसार नसतो दरबारीं आपला हितकर, तो पैशाचा चाकर राबेल तो चाबेल नामदार तो नम्र फार अबोलका दिसतो तो खोल घातक असतो गरजवंत तो दरदवंत हगे तो तगे पट्टा तो वाट्टा बळी तो कान पिळी जो गुमागयम काडीचोर तो पाडीचोर भडभडया तो कपटीद नसतो भुकी तो सदा सुखी सोय जाणेल तो सोयरा चढेल तो पडेल जो राहे देवाच्या निर्धारी, तो जन्म मृत्यूला दूर करी Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP