Dictionaries | References

जो चढेल, तो पडेल

   
Script: Devanagari

जो चढेल, तो पडेल

   जो श्रेष्‍ठपणास चढतो त्‍यालाच एखाद्या वेळी खाली येण्याचा प्रसंग येतो. ज्‍याने कधी वैभव पाहिलेलेच नाही त्‍याला त्‍याचे सुख दुःख काहीच कळत नाही. He that exalteth himself shall be humbled.

Related Words

चढेल तो पडेल   जो चढेल, तो पडेल   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय?   जो तो   जो   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   पट्टा तो वाट्टा   उगवेल तो मावळेल   उडतो तो बुडतो   जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना   जो वर पाहून चालतो, तो खड्‌यात पडतो   जो इजार करील, तो भोंक ठेवील   जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्‍याण चिंततो   जो स्‍वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्‍य   चढेल   जो मेरेन   जो घाबरतो तो रानभरी होतो   जो करतो तो खाड्यांत पडतो   जो स्‍पष्‍टवक्ता तो कपटी नसतो   बोलेल तो करील काय, गर्जेल तो पडेल काय   दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी   जो तो आपापले घरचा राजा   (समग्र) ग्रंथ पाहिल्‍यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख   जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी   जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो   ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा   तो   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली   वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे   जो आभाळावर थुंके, तो आपल्‍याच तोंडावर थुंके   जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो   जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका   जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा   जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो   जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो   पडेल   जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्‍मा असतो   जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो   जो तो आपलें घोडें पुढें ढकलतो   जो तो आपलें घोडें पुढें दामटतो   जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल   सलह   योनी   उट्टा तो बुटा   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   जो जातांना त्‍वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो   जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं   राबेल तो चाबेल   नामदार तो नम्र फार   वेळेस चुकला तो मुकला   उठी तो कुटी   गायी वळी तो गोवारी   फांसा पडेल तो डाव, राजा बोलेल तो न्याव   फासा पडेल तो डाव आणि राजा बोलेल तो न्याव   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   जो गुमागयम   फिरे तो चरे   काडीचोर तो पाडीचोर   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   फिरेल तो चरेल   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   जो राहे देवाच्या निर्धारी, तो जन्म मृत्‍यूला दूर करी   खाईल तो गाईल   जो गुमागदल   अऋणी अप्रवासी तो सुखी   अॠणा अप्रवासी तो सुखी   ज्‍याचा हात मोडेल, त्‍याच्या गळ्यात पडेल   जो आथोन   योनि   जो हरिरंगीं रंगला, त्‍याचा संसार परतला   जो तो आपले हित पाहातो   जो तो आपल्‍या जातीवर जावयाचाच   जो माल खपतो तो पिकतो   जो सरळः तो जलदी मरल   प्रपंची जो सावधान, तोच परमार्थ करील जाण   जो संसारी नांदला, तेणें सुचविलें देवाला   ज्‍याची तरवार खंबीर, तो हंबीर   बहु घेतो तो वेडा नसतो   भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥   कुणब्‍याला जो म्‍हणेल आप, त्‍याचा गाढव बाप   जो भुलला देवाला, तेणें पापाचा संचय केला   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   काम करील तो पोट भरील   अल्प भुकी तो सदा सुखी   पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण   जो भिऊन वागे, त्‍याचे मागे देव लागे   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार   दानधर्म फार करतो तो कृपण   दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP