अभंग ११

मराठी(मूलम्)

हरि उच्चारणी अनंत पापराशी ।
जातील लयासी क्षणमात्रे ॥१॥

तृण अग्निमेळे समरस झाले ।
तैसे नामें केलें जपता हरी ॥२॥

हरि उच्चारणी मन्त्र हा अगाध ।
पळे भूतबाधा भेणें याचे ॥३॥

ज्ञानदेव म्हणे हरि माझा समर्थ ।
न करवे अर्थ उपनिषदां ॥४॥

संस्कृतम्

उच्चारेण हरेर्नाम्नामनन्ता: पापराशय: ।
क्षणमात्रेणैव सर्वे विलयं यान्त्यशेषत: ॥१॥

अग्निना सह संयोगात् तृणमग्निसमं यथा ।
विनश्यति तथा पापं जपतो नाम श्रीहरे: ॥२॥

हरिरित्ययमुच्चारो मन्त्र: सामर्थ्यवानयम् ।
एतस्मान्मन्त्रतो भीता भूतबाधा द्रवन्त्यपि ॥३॥

ज्ञानदेवो भाषते यत् समर्थ: श्रीहरिर्मम ।
अगम्यश्च तथैवैष: सर्वोपनिषदामपि ॥४॥