अभंग ७

मराठी(मूलम्)

पर्वताप्रमाणे पातक करणे ।
वज्रलेप होणे अभक्तांसी ॥१॥

नाहीं ज्यासी भक्ति ते पतित अभक्त ।
हरीसी न भजत दैवहत ॥२॥

अनंत वाचाळ बरळती बरळ ।
त्या कैचा दयाळ न पावे हरी ॥३॥

ज्ञानदेवा प्रमाण आत्मा हा निधान ।
सर्वाघटी पूर्ण एक नांदे ॥४॥

संस्कृतम्

अभक्ता: शैलतुल्यानि पापानि कुर्वते तथा ।
भवन्ति तानि पापानि वज्रलेपदृढानि च ॥१॥

नास्ति येषां हरौ भक्तिरभक्ता: पतिताश्च ते ।
न भजन्ते हरिं तस्मादेते दुर्भागिन: स्मृता: ॥२॥

वाचालास्ते वृथा जालं वचनानां वितन्वते ।
नैतेरवाप्यते लोकै: श्रीहरि: सदयोऽपि सन् ॥३॥

ज्ञानदेवमतेनात्मा प्रमाणं च धनं तथा ।
सर्वेषां हृदये पूर्णश्चैक: संनिवसत्ययम् ॥४॥