भक्तवत्सलता - अभंग ६१ ते ६५

६१.
निर्णुण सगुण नव्हे तें समान । तैसें तेंहि जाण यो-गाभ्यासीं ॥१॥
प्रर्‍हादासी हरी शंख चक्र गदा । सगुण गोविंदा शोभतसे ॥२॥
अर्जुनासी देव उभा पाचारिसी । सखा उद्धवासी साक्ष दावी ॥३॥
नामा ह्मणे माझा केशिराज भोळा । दावितो गोपाळां बाळलीळा ॥४॥

६२.
उचितानुचिता भजे पंढरीनाथा । न बोलें सर्वथा वर्गें तुझीं ॥१॥
बिभिषणा तुवां दिधली नगरी । कीर्ति चराचरीं वाखा णिती ॥२॥
ध्रुव प्रल्हाद अंबऋषि नारद । हरिश्चंद्र मुचकुंद करोनियां ॥३॥
नामा ह्मणे आतां जन्मजन्मांतरीं । करीन ऋणि हरी तुज आतां ॥४॥

६३.
काय कामा पुत्र कोणा आले जाणा । शेखीं त्या रावणा काय झालें ॥१॥
महादुष्टें शंखासुरें नेले वेद । शेवटीं गोविंदें सोडविले ॥२॥
पितयाचे हातें पुत्र वध केला । केशव सांवळा नामा ह्मणे ॥३॥

६४.
निरंतर नाम जपे । पिता प्रर्‍हादास कोपे । उदरा आला वैरिरूपें । ह्मणवूनि धायीं त्रासिला ॥१॥
कोपें कोपला नर-हरी । कवण तयातें सांवरी । खटखटा वाजती दांतोरी । दैत्यावरी । उठावला ॥२॥
हांक देऊनि अवचितीं । आंदोळली त्रिजगती । समुद्रपाणी उसळती । उलथों पाहती गिरिवर ॥३॥
सिंहवदन प्रग-टला । मर्गजू अवचित उठला । भेणें वासुकी मोवाळला । गजब-जिला पाताळीं ॥४॥
जैसा प्रळयांतकाळिंचा मेघु । तैस गडब-डिला वेगु । अरे मर्गजाच्या खांबीं सवेगु । क्षणामाजीं प्रगटला ॥५॥
केला भक्तांचा कुडावा । शिक लविली दानवा । नामया -स्वामि वोळंगावा । नरहरि विसांवा भक्तांचा ॥६॥

६५.
वैकुंठाहूनि केलें पेणें । भक्त प्रर्‍हादाकारणें ॥१॥
नर-हरि पावला पावला । महापापा पळ सूटला ॥२॥
शंख चक्र पद्म गदा । महापापा पळ सूटला ॥३॥
पावला गरुडध्वज । नामया स्वामि केशवराज ॥४॥