Dictionaries | References

फासा पडेल तो डाव आणि राजा बोलेल तो न्याव

   
Script: Devanagari

फासा पडेल तो डाव आणि राजा बोलेल तो न्याव

   ज्याप्रमाणें खेळतांना दान पडणें हेम फाशावर अवलंबून असते, त्याप्रमाणें न्याय करण्याच्या बाबतींत राजावर सर्व गोष्टी अवलंबून असतात. ( हिं.) फासा पडे सो डाव, राजा करे सो न्याय्य.

Related Words

फासा पडेल तो डाव आणि राजा बोलेल तो न्याव   राजा   न्याव   डाव   फांसा पडेल तो डाव, राजा बोलेल तो न्याव   राजा बोलेल तो न्याय   बोलेल तो करील काय, गर्जेल तो पडेल काय   कहाँ राजा भोज और कहाँ गंगू तेली   चढेल तो पडेल   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   कुठे राजा भोज आणि कुठे गंगु तेली   डाव देवाचा   तो   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय?   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   जो तो आपापले घरचा राजा   लोक उपवाशी आणि राजा अधाशी   उगवेल तो मावळेल   उडतो तो बुडतो   उट्टा तो बुटा   फासा   पट्टा तो वाट्टा   ज्‍याचे अंगी सामर्थ्य तो राजा   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   चक्रवर्ती राजा   राजा भोज   जो चढेल, तो पडेल   जो तो   तो मेरेन   खरे बोलेल तो उपाशी मरेल   खोटें बोलेल तो तीनदां जेवील   वाहीला तो ओढा आणि राहीली ती गंगा   राजा राज्य करी (कमावी) आणि दुबळा झोंप गमावी   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री   बहु बडबड करी, तो थोडें आचरी   राबेल तो चाबेल   मनास मानेल तो सौदा   बलिष्ठ तो वरिष्ठ   नामदार तो नम्र फार   ज्याचें पोट दुखेल, तो ओवा मागेल   विलो तो भिलो हा?   राखील तो चाखील   मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी   गायी वळी तो गोवारी   वेळेस चुकला तो मुकला   मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी   हगे तो तगे   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   गरजवंत तो दरदवंत   भिक्षापाति तो लक्षापति   फिरे तो चरे   फिरेल तो चरेल   काडीचोर तो पाडीचोर   उठी तो कुटी   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   मन मानेल तो सौदा   खाईल तो गाईल   अऋणी अप्रवासी तो सुखी   अॠणा अप्रवासी तो सुखी   फासा बेल्थाय   ज्‍याचे मनगटांत जोर, तो बळी   ज्याच्या मनगटास जोर तो बळी   वासनेचा खोटा, पाण्याचा तो गोटा   वेडयाला घातला खोडा आणि तो म्हणतो घोडा   भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥   जितो मेराभाई तो गल्‍लीगल्‍लीमें भोजाई   ज्‍याची तरवार खंबीर, तो हंबीर   बहु घेतो तो वेडा नसतो   पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   खायगा बेटा, तो उठावेगा लोटा!   काम करील तो पोट भरील   अल्प भुकी तो सदा सुखी   पोहरा देईल तो विहिर दाखवील   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार   चोरी करंडा, तो उचलीलं हंडा   आप बुरा तो जग बुरा   दानधर्म फार करतो तो कृपण   दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   आशाधारी मरतो, निराश तो वांचतो   अंबारींत बसे तो सर्वांस दिसे   अति उदार तो सदा नादार   गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो   सोशील तोटा, तो होईल मोठा   गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी   राजा राज कमावी, दुबळा झोंप कमावी   घणाचे घाव सोशील तो हिरा   शीर सलामत तो पगडी पचास   जाईल बुधीं, तो येईल कधीं   तळें राखील तो पाणी चाखील   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP