Dictionaries | References

चढेल तो पडेल

   
Script: Devanagari

चढेल तो पडेल

   जो उमेदीने, महत्त्वकांक्षा धरून वर येण्याचा प्रयत्‍न करील तो एखादे वेळी अपयश खाईलहि. त्‍यांत कमीपणा मुळीच नाही. जो प्रयत्‍नच करणार नाही त्‍यास अपयश येण्याचा संभव नाही. तुलना-‘सांडितां ठाव पुढे सईल धरी हात। चढेल तो पडेल ऐसी ऐकारे मात।।’- तुगा १६३. Not failure but low aim is crime.

Related Words

चढेल तो पडेल   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   जो चढेल, तो पडेल   उगवेल तो मावळेल   उडतो तो बुडतो   चढेल   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   पट्टा तो वाट्टा   बोलेल तो करील काय, गर्जेल तो पडेल काय   तो   पडेल   उट्टा तो बुटा   जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय?   फांसा पडेल तो डाव, राजा बोलेल तो न्याव   फासा पडेल तो डाव आणि राजा बोलेल तो न्याव   जो तो   तो मेरेन   ज्याचें पोट दुखेल, तो ओवा मागेल   ज्‍याचा हात मोडेल, त्‍याच्या गळ्यात पडेल   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   राबेल तो चाबेल   मनास मानेल तो सौदा   बलिष्ठ तो वरिष्ठ   नामदार तो नम्र फार   विलो तो भिलो हा?   राखील तो चाखील   मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी   गायी वळी तो गोवारी   वेळेस चुकला तो मुकला   मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी   हगे तो तगे   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   गरजवंत तो दरदवंत   भिक्षापाति तो लक्षापति   फिरे तो चरे   फिरेल तो चरेल   काडीचोर तो पाडीचोर   उठी तो कुटी   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   चोराची हंडी शिंक्‍यास कशी चढेल?   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   मन मानेल तो सौदा   खाईल तो गाईल   अऋणी अप्रवासी तो सुखी   अॠणा अप्रवासी तो सुखी   ज्‍याचे मनगटांत जोर, तो बळी   ज्याच्या मनगटास जोर तो बळी   वासनेचा खोटा, पाण्याचा तो गोटा   एक बोलेना बंदर, तर काय ओस पडेल जुन्नर   भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥   जितो मेराभाई तो गल्‍लीगल्‍लीमें भोजाई   ज्‍याची तरवार खंबीर, तो हंबीर   बहु घेतो तो वेडा नसतो   पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   खायगा बेटा, तो उठावेगा लोटा!   काम करील तो पोट भरील   अल्प भुकी तो सदा सुखी   पोहरा देईल तो विहिर दाखवील   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार   जो तो आपापले घरचा राजा   चोरी करंडा, तो उचलीलं हंडा   आप बुरा तो जग बुरा   दानधर्म फार करतो तो कृपण   दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   आशाधारी मरतो, निराश तो वांचतो   अंबारींत बसे तो सर्वांस दिसे   अति उदार तो सदा नादार   गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो   सोशील तोटा, तो होईल मोठा   गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी   घणाचे घाव सोशील तो हिरा   शीर सलामत तो पगडी पचास   जाईल बुधीं, तो येईल कधीं   तळें राखील तो पाणी चाखील   मनमें चंगा तो कटोरिमें गंगा   मनमें चंगा तो काठेवाडमें गंगा   मनमें चंगा, तो काथवटमें गंगा   ज्‍याचे हातीं ससा, तो पारधी   ज्याच्या हातीं ससा तो पारधी   कागदाची हंडी फार तर एकदां चुलीवर चढेल   बाप मरेल बैल वांटा पडेल   लावशील लळा, तर पडेल गळां   दैव येईल तेव्हां दरोडा पडेल   पडेल हत्ती, तर पाडील भिंती   पडेल हस्त तर कुळंबी मस्त   पडेल हस्त, तर पिकेल मस्त   पाऊस पडेल तर पाणी सांचेल   تب تک   توٚتام   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP