Dictionaries | References

खाईल तो गाईल

   
Script: Devanagari

खाईल तो गाईल

   १. जो एखाद्याचे अन्न खातो तो त्‍याची स्‍तुति करतो. तु०- ज्‍याची खावी पोळी त्‍याची वाजवावी टाळी. २. पोट भरलेले व मन प्रसन्न असल्‍याशिवाय कोणाला गाणें सुचत नाही. खाण्यावांचून माणसाला गाणे काम वगैरे काही सुचत नाही. He who eats will sing. No one is chearful when hungry.

Related Words

खाईल तो गाईल   आग खाईल तो कोळसे ओकेल   खाईल तो वाहील   खाईल त्‍याचे घशाशीं जळजळे   गोठणचं गाईल आणि घरांतली जाईल, द्याल तितका मार खाईल   तो   खाईल तोटा, तो होईल मोठा   धीर धरील, तो खीर खाईल   सेवा करील तो मेवा खाईल   तहान लागल्‍यास मृत प्याला, तो भूक लागल्‍यास विष्‍ठा खाईल   ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   खायगा बेटा, तो उठावेगा लोटा!   गाईल त्‍याचा गळा, शिंपील त्‍याचा मळा   साखर खाईल तर ढेकर देईल   पिकेल डोण, तर खाईल कोण   अगोदर खाईल मग तोंड धुवील   जो तो   तो मेरेन   कुणब्‍याचें पोर शहाणें झाले तर गोंधळ्याचीच कथा गाईल   वाणी देईल काय प्राणी खाईल काय   पिकेल डोण तर खाईल (ऐकेल) कोण   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   उगवेल तो मावळेल   उडतो तो बुडतो   उट्टा तो बुटा   राबेल तो चाबेल   मनास मानेल तो सौदा   बलिष्ठ तो वरिष्ठ   नामदार तो नम्र फार   विलो तो भिलो हा?   राखील तो चाखील   मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी   गायी वळी तो गोवारी   पट्टा तो वाट्टा   वेळेस चुकला तो मुकला   मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी   हगे तो तगे   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   गरजवंत तो दरदवंत   भिक्षापाति तो लक्षापति   फिरे तो चरे   फिरेल तो चरेल   काडीचोर तो पाडीचोर   उठी तो कुटी   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   चढेल तो पडेल   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   मन मानेल तो सौदा   अऋणी अप्रवासी तो सुखी   अॠणा अप्रवासी तो सुखी   खाईल तर पिईल   ज्‍याचे मनगटांत जोर, तो बळी   ज्याच्या मनगटास जोर तो बळी   वासनेचा खोटा, पाण्याचा तो गोटा   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥   जितो मेराभाई तो गल्‍लीगल्‍लीमें भोजाई   ज्‍याची तरवार खंबीर, तो हंबीर   बहु घेतो तो वेडा नसतो   पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण   काम करील तो पोट भरील   अल्प भुकी तो सदा सुखी   पोहरा देईल तो विहिर दाखवील   बोलेल तो करील काय, गर्जेल तो पडेल काय   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार   जो तो आपापले घरचा राजा   चोरी करंडा, तो उचलीलं हंडा   आप बुरा तो जग बुरा   दानधर्म फार करतो तो कृपण   दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   आशाधारी मरतो, निराश तो वांचतो   अंबारींत बसे तो सर्वांस दिसे   अति उदार तो सदा नादार   गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो   सोशील तोटा, तो होईल मोठा   गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी   घणाचे घाव सोशील तो हिरा   शीर सलामत तो पगडी पचास   जाईल बुधीं, तो येईल कधीं   तळें राखील तो पाणी चाखील   मनमें चंगा तो कटोरिमें गंगा   मनमें चंगा तो काठेवाडमें गंगा   मनमें चंगा, तो काथवटमें गंगा   ज्‍याचे हातीं ससा, तो पारधी   ज्याच्या हातीं ससा तो पारधी   कावळा सार्‍यांचा गू खाईल पण कावळ्याचा कोण खाईल   देईल दाता, तर खाईल मागता   देईल वाणी तर खाईल प्राणी   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP