Dictionaries | References

जे काई पण थाय, ते सारानेज वास्‍ते

   
Script: Devanagari

जे काई पण थाय, ते सारानेज वास्‍ते

   (गु.) जी जी कोणती गोष्‍ट घडून येते ती आपला बर्‍याकरितांच असते.

Related Words

जे काई पण थाय, ते सारानेज वास्‍ते   काई   जे   काई जमना   जे भीती मरणारा, ते जाती शरणाला   जे जाती देवा, ते सगळे नव्हेत बोवा   थाय   कोठें काई कोठें काई, म्‍हातारीला न्हाण येई   पण   बीलाडीनु हंसवुं थाय, ते उंदरनो जीव जाय   வலைப்பின்னல்   जे गुण बाळे, ते गुण लेंकुरवाळे   stakes   जे गोनां   ಪಾಚಿ ಕಟ್ಟು   आवडेत ते खाय, पण चोरून न जाय   ती गेली पण ते गेले नाहींत   stake   जे देवळांत जातात, ते सर्वच साधु असूं शकत नाहीत   copper   കൈവശമാവുക   शेवाळणे   समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण   लांबा साथे तुतो जीयाय, मरे नहीं पण मांदो थाय   नीच होय ते कबी उंच न थाय   जे जाय जावा, ते पाछा नहि आवा   गरीब असावें, पण दुबळे नसावें   वाढणारी वाढतां, पण दौलो नाडतां   गुण गेला पण वाण राहिला   ते   bet   फिथाइ थाय   अनु   पण भोगणें   तेथें संताप, जे स्‍थळीं व्याप   घालता मी पण(व) काढता परमेश्र्वर   कृपण चमडी देईल पण दमडी देणार नाहीं   उत्तम ते मत द्यावे, पण पुढाईत न व्हावें   जे खाय ते सवाद जाणे   आवडतीचा शेंबूड गोड पण नावडतीचे मीठ आळणी   उसवलेल्यास शिवील पण निसवलेल्यास काय करील   जन्म दिला, पण कर्म नाहीं दिलें   कांहीं नसो पण पाटील दादला असो   जात कळते, पण मत कळत नाहीं   उंदीर मस्कतास गेला पण सावकार नाही झाला   जे जे अपघात होतात ते टाळतां येत नाहीत   जे माणस एकलो पण सांचो हशे, तेना पक्षमा परमेश्र्वर छेज   जें झालेंची नाहीं, तयाची वार्ता पुससि काई।।   শেলুৱৈ   शेवाळे   लटका पण नेटका   कळतें पण वळत नाहीं   पण पंचू न देणें   एकाचें जे अन्न होय, ते दुसर्‍याचे विषप्राय   जे गुण बापाचे, ते गुण पोराचे   जे मनीं वसेः ते बोलतां होये अनायासें   पढला पण कढला नाहीं   पादा पण नांदा   पादो पण नांदो   घाणीचे बैलाची फेरी, दिसते थोडी पण मजल पुरी   दोन दिवे विकत घ्यावयास सोपे, पण एक जळत ठेवणें कठीण   धडा गेला तरी हरकत नाहीं पण पासंगाला जपावें   गरीबानें खाल्‍ले तर पोटाकरितां, पण श्रीमंतानें खाल्‍ले तर औषधाकरितां   कुत्रें तर एक दिवसांत काशीला जाईल, पण जात भाईच नडतात   तदनुसार   फाटकें नेसावें पण स्वतंत्र असावें   भन्नंगे भन्नंगा काई द्यावें   आहे फुळकवणी, पण लागताहे रुचकवणी   नशीबाचा शिकंदर पण करणीचा कमकुवत   कोळसे खरे पण ते खैराचे   उजू पण इळ्या इतका वाकडा   सांगतां येतें पण करवत नाहीं   बाहेर ज्ञकपक, पण आंत भगभग   बोलणीं देवाचीं, पण करणीं पशूचीं   मिळेल वक्ता पण दुर्मिळ श्रोता   मिळवायचें सोपें, पण जिरवायचें कठीण   प्रतिमेवर नेम पण छायेवर टोला   वाणीनें झिटकारिलें पण ह्रुदयानें धरिलें   वीज कडकडली पण वडावर पडली   बाईल मरो पण बैल जगो   लागतें मिष्ट पण आहे दुष्ट   रांडबिंड म्हणा पण पोटभर वाढा   नांव सगुणाबाई, पण करणी क्रव्यादेची   हार मानली पण झगडा तुटो   जे आरंभ शूर, तां गेलें ना मजल दूर   वळ उठला पण संशय फिटला   गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास   मूर्ति लहान पण कीर्ति मोठी   जीव जावो पण जिलबी खावो   विचारांचा सुकाळ पण शब्दांचा दुष्काळ   गरिबी पत्‍रकली पण ॠण नको   उड्या बरा पण पड्या कठीण   आई नसो, पण मावशी असो   गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार   दिवस जातो पण घोल उरतो   बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं   उजाडले पण सूर्य कोठे आहे?   खुदाके वास्‍ते बिल्‍लीभी चुन्हां नहि मारते   उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो   स्मशानीं बसावें, पण एकटें नसावें   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP