Dictionaries | References ब बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | काप गेले ० पहा. " मूळ चाल सुरु होण्यास झालेलीं कारणें जरी नष्ट झालीं तरी ‘ बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं ’ या म्हणीप्रमाणें कोणतीही चाल त्या कारणाबरोबर नष्ट होत नाहीं. " Related Words बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं पण लाविल्यास कांरे महारा कांटया, लाविल्या पण पाटिल, वार्यानें (उडून) गेल्या stakes stake copper bet पण भोगणें गेल्या वर्सा सावल्या गेल्या सगळी दिवस तळी, खांवक गेल्या अळवाच्या नळी मेल्या गेल्या शिवाय आठवण होत नाहीं लटका पण नेटका कळतें पण वळत नाहीं पण पंचू न देणें पढला पण कढला नाहीं पादा पण नांदा पादो पण नांदो फाटकें नेसावें पण स्वतंत्र असावें आहे फुळकवणी, पण लागताहे रुचकवणी नशीबाचा शिकंदर पण करणीचा कमकुवत उजू पण इळ्या इतका वाकडा सांगतां येतें पण करवत नाहीं बाहेर ज्ञकपक, पण आंत भगभग बोलणीं देवाचीं, पण करणीं पशूचीं मिळेल वक्ता पण दुर्मिळ श्रोता मिळवायचें सोपें, पण जिरवायचें कठीण गरीब असावें, पण दुबळे नसावें प्रतिमेवर नेम पण छायेवर टोला वाणीनें झिटकारिलें पण ह्रुदयानें धरिलें वीज कडकडली पण वडावर पडली बाईल मरो पण बैल जगो लागतें मिष्ट पण आहे दुष्ट रांडबिंड म्हणा पण पोटभर वाढा नांव सगुणाबाई, पण करणी क्रव्यादेची हार मानली पण झगडा तुटो समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण वळ उठला पण संशय फिटला गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास मूर्ति लहान पण कीर्ति मोठी जीव जावो पण जिलबी खावो विचारांचा सुकाळ पण शब्दांचा दुष्काळ गरिबी पत्रकली पण ॠण नको उड्या बरा पण पड्या कठीण आई नसो, पण मावशी असो गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार दिवस जातो पण घोल उरतो उजाडले पण सूर्य कोठे आहे? उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो अजाणतें असावें पण वाईट नसावें ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें मन पादशाही पण दैव गांडू स्मशानीं बसावें, पण एकटें नसावें वाढणारी वाढतां, पण दौलो नाडतां गुण गेला पण वाण राहिला बाबा गेला आणि दशम्याहि गेल्या बाब्या गेला आणि दशभ्याही गेल्या बोलावें थोडें भितच, पण करावें युक्तच नवरा केला सुखाला, पण पैसा नाहीं कुकला देनेकू ना लेनेकू. (पण) लढनेकू मजबूद हत्ती पोसवेल पण बायको पोसवत नाहीं आवडेत ते खाय, पण चोरून न जाय काय पण थाट, अन् पाण्याला फुटका माठ ढुंगण दाखवावें पण दांत नाहीं दाखवूं झाड जावो पण हाड न जावो कान द्यावा पण कोन देऊं नये कृपण चमडी देईल पण दमडी देणार नाहीं गोळे मारतां सुख, पण हिशेब देतां दुःख घालता मी पण(व) काढता परमेश्र्वर गांठचे द्यावें पण जामीन न व्हावें छोटीशी आगकाडी, पण जगाची रांगोळी करी पाठीवर मारणें पण पोटावर मारुं नये पाठीवर मारा पण पोटावर मारुं नका आळसाला वकील नाहीं पण मित्र हवे तितके काथानी दोरडी बळे पण वळ नाही सुके कान द्यावा पण कानु देऊं नये कान द्यावा पण कानु न द्यावा उत्तम शेती पण धनी असावा खेतीं ऋण फिटेल पण हीण फिटत नाहीं कॉणा भिना पण थपथण्या मात् भिवा अंधळ्याक आयकूंक आयतें पण हाडूक कळना घासून घ्यावें पण हांसून घेऊं नये सर्वांस औषध आहे, पण स्वभावास नाहीं गळ्यांत गळेसर नको पण खाली अडसर पाहिजे दुश्मन असावा पण दाणा (शहाणा) असावा दूध देखलें पण बडगा देखला नाहीं ती गेली पण ते गेले नाहींत तुझी दाढी जळो पण माझा दिवा लागो बोलल्यावांचून सरत नाहीं (पण घडीभर पटत नाहीं) रीण फिटेल पण हीण फिटत नाहीं माझा होऊन रहा, पण भीक मागून खा माणसाचा येवा बरा पण जावा खोटा पाठजाळ पुरवेल पण पोटजाळ पुरवत नाहीं पोट भरतें पण डोळे भरत नाहींत होणार सोडील पण सोनार सोडणार नाहीं सोनें मिळतें पण तान्हें मिळत नाहीं हट गोड आहे पण हात गोड नाहीं आळशाचे तोंड मोठे पण हात मात्र कोते अंगीं नान कळा पण वेष बावळा गांवचा गांड्या (रांड्या), पण घरचा देशपांड्या Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP