Dictionaries | References

जे मनीं वसेः ते बोलतां होये अनायासें

   
Script: Devanagari

जे मनीं वसेः ते बोलतां होये अनायासें

   ( महानु.) मनांत असेल तें तोंडावाटें सहज बाहेर पडतें.

Related Words

जे मनीं वसेः ते बोलतां होये अनायासें   चालता बोलतां   जे   अनायासें   जे भीती मरणारा, ते जाती शरणाला   जे जाती देवा, ते सगळे नव्हेत बोवा   जे गुण बाळे, ते गुण लेंकुरवाळे   வலைப்பின்னல்   मनीं धरणें   मनीं वागविणें   मनीं कढविणें   मनीं कालवणें   जे गोनां   जे देवळांत जातात, ते सर्वच साधु असूं शकत नाहीत   न बोलतां काम करणें, तें चांगलें होणें   मनीं असे, तेंच दिसे   ते   अनु   तेथें संताप, जे स्‍थळीं व्याप   जे खाय ते सवाद जाणे   मनीं ध्यास वाढे, तेंच स्वप्न रोकडें   जे जे अपघात होतात ते टाळतां येत नाहीत   मनीं मांडे खाणें, ते कोरडेच कां खावे?   एकाचें जे अन्न होय, ते दुसर्‍याचे विषप्राय   जे काई पण थाय, ते सारानेज वास्‍ते   जे गुण बापाचे, ते गुण पोराचे   जे जाय जावा, ते पाछा नहि आवा   मनीं असे तें स्वप्नीं दिसे   मनीं वसे तें स्वप्नीं दिसे   जे आरंभ शूर, तां गेलें ना मजल दूर   खातां खादाड, बोलतां लबाड   बोलतां कळ, धुतां मळ   मनीं ठेवणें   मनीं म्हणणें   जे सा   जे सार   बेमा जे   माख्रा जे   सोदोब जे   आपल्या हाती जे करवे, ते ईश्र्वरी न हवालावें   अनायासें व्हावा काळ ऐसें मागें वेळोवेळ   खरी खट्टा करिती, अपराध्याच्या मनीं बिंबती   खोटें बोलतां कष्‍ट होती, खरें बोलतां श्रम हरती   मनांत आहे, पण बोलतां नये   جال   बाळा ते जन्मकाळा   নেট   കഴിക്കുക   उल्हास मनीं, औषधावाणी   मुक्याचे मनीं मंगळवार   मनीं जाण होणें   मनीं मांडे, स्वप्नीं पुर्‍या   मनीं मानसीं नसणें   मनो मनीं नसणें   ध्यानीं तें मनीं   ध्यानीं मनीं असणें   गमजा(जे) चालविणें   जे एम एम   जे डी यू   बी जे डी   तदनुसार   गोड बोलतां वाचें, तुझें काय वेंचे   रंगभूमीवर उभा तरी रहा म्हणजे बोलतां येईल   फुकाचे मुखीं बोलतां काय वेचे ।, फुकाचे वाचे   വല   web   اس کے بعد   تَمہِ پَتہٕ   அதன்படி   இதன் பின்   তাৰ পিছত   ততপশ্চাত্   তদনুসারে   ତାପରେ   ಹಾಗೆ   അതിനനുസരിച്ച്   അതിനുശേഷം   તે પ્રમાણે   ત્યારપછી   तत्पश्चात्   तदुत्तरम्   बेनि उनाव   thusly   उपकार मागले, ठेवी मनीं चांगले   ऐश्र्वर्य आल्यावरी, मनीं लीनता धरी   व्यभिचारी मनीं, स्वस्त्रीला तैसें गणी   जें आपल्‍या मनीं, पावली आईभवानी   मुकें जेवावें नी मनीं समजावें   मनीं मांडे खाणें, मनोरथ पुरविणें   मनीं वसे तें ग्रंथीं दिसे   द्रव्यापेक्षां मनीं, सत्य अधिक मानी   ते भशेन   उतावळीनें कबूल करणारे ते विलंबनानें सिद्धीस नेणारे   ते प्रमाणें   अल्प लोभ दाविती, म्हातारे ते न ठकती   बहु पांडित्य बोलती, ते मूर्खपणें वागती   धैर्य धरुन श्रम घेती, ते पर्वतादीक उलटती   आली ती लक्ष्मी गेलें ते पाप   गोड शब्‍द कोणा बोलतां, पोट मनाची न होय तृप्तता   ज्‍याचे पदरीं नाहीं पैका, त्‍यास वाटे बोलतां शंका   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP