इंद्रसभे झाला वाद । करुं रायासी सावध ॥१॥
येरीकडे ब्रम्हऋषी । कृपें वोळला शिष्यासी ॥२॥
नवी व्याली जैसी गाय । पक्षी अंडजीं झेपाय ॥३॥
बाप माझा तैशापरी । होय शिष्याचा साहाकारी ॥४॥
येऊनियां मागेल तूतें । छळ करील गाधिसुत ॥५॥
बापा सावध अंतरीं । सत्त्व ढाळील नानापरी ॥६॥
धरी श्वापदांच्या झुंडी । तुझ्या देशांत भवंडी ॥७॥
मानी शब्दाला आमुच्या । वना न जावें ऋषींच्या ॥८॥
ऐसें बोलोनी रायासी । गेला वसिष्ठ तपासी ॥९॥
तुझ्या सत्त्वालागीं हानी । करुं इच्छी म्हणे जनी ॥१०॥