पूर्वमेघ - श्लोक ५६ ते ६०

(५६) वेणीभूतप्रतनुसलिला सा त्वतीतस्य सिन्धु:
पाण्डुच्छाया तटरुहतरुभ्रंशिभिर्जीर्णपर्णै: ।
सौभाग्यं ते सुभग विरहावस्थया व्यञ्जयन्ती
कार्श्यं येन त्यजति विधिना स त्वयैवोपपाद्य: ॥

(५७) प्राप्यावन्तीनुदयनकथाकोविदग्रामवृद्धा-
न्पूर्वोद्दिष्टामनुसर पुरीं श्रीविशालां विशालाम् ।
स्वल्पीभूते सुचरितफले स्वर्गिणां गां गतानां
शेषै: पुण्यैर्ह्रतमिव दिव: कान्तिमत्खण्डमेकम् ॥

(५८) दीर्घीकुर्वन्पटु मदकलं कूजितं सारसानां
प्रत्यूषेषु स्फुटितकमलामोदमैत्रीकषाय: ।
यत्र स्त्रीणां हरति सुरतग्लानिमङ्गानुकूल:
शिप्रावात: प्रियतम इव प्रार्थनाचाटुकार: ॥

(५९) पुष्टी घेईं विवरनिसृतें केशसंस्कारधूपें ।
बंधुस्नेहें तुज गृहशिखी पूजिती नृत्यरूपें ॥
सौधीं तीच्या सुरभिसुमनीं अध्वखेदासि नाशीं ।
शोभा त्यांची बघत ललनापादरागांकितांची ॥

(६०) स्वामीकंठासम, गण, तुला, आदरानें पहाती ।
जाईं जेथें त्रिभुवननुता ईशमूर्ती असे ती ॥
पद्मस्पर्शें, मुदितवनितामज्जनें, वात नित्य ।
गंधोद्नारी, उपवन जिथें डोलवी, गांधवत्य ॥