Dictionaries | References द दानधर्म फार करतो तो कृपण Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 दानधर्म फार करतो तो कृपण मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | [ कृपण याचा अर्थ येथें भिकारी असावा ] जो फार उदार तो सदा नादार, या अर्थी. तु० दिवाळखोर नारायण० ( ? ) Related Words दानधर्म फार करतो तो कृपण दानधर्म करतो, तो ईश्वरास आवडतो कृपण उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री दानधर्म किल्ली मंत्र थोडा, थुंका फार उदरांत कृपण, जाब देतो झट्कन उफराटें करतो, तो मूर्ख दिसतो फार जो करतो तो खाड्यांत पडतो जो जातांना त्वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो नामदार तो नम्र फार दानधर्म कृपण धन रक्षण करी, उदार त्याचें स्वरूप करी फार फार विचारणें आगसतो तो मागसतो आगसला तो मागसला चांगले खातो पितो, तो काम चांगलें करतो उथळ पाण्याला खळाळी फार व दुबळें माणसास बढाई फार जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो niggard अल्प न्याय करतो, तो मोठा सोडून देतो देह दुःख सहन होतें, मनाचें फार कठिण वाटते तो कर्ता जें फार भुंकतें, तें चावरें नसतें हारा होरा देव्हारा फार दिवस चालत नाहीं जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो कृपण चमडी देईल पण दमडी देणार नाहीं अधीर आणि अज्ञानी कपटी असती फार मनीं करतो विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी बहु बडबड करी, तो थोडें आचरी विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी उतावळा तो बावरा उतावळा तो बावळा ज्याची जिव्हा फार चालती, त्याची अक्कल थोडी असती गायी वळी तो गोवारी गरजवंत तो दरदवंत उठी तो कुटी भिक्षापाति तो लक्षापति फिरे तो चरे फिरेल तो चरेल भिकार्याच्या पोराला ओकारी फार भडभडया तो कपटीद नसतो रात्र थोडी, सोंगें फार अपूर्ण घागरीस डबडब फार खाईल तो गाईल अऋणी अप्रवासी तो सुखी अॠणा अप्रवासी तो सुखी करणें थोडें, बडबड फार करणें थोडें, बलबल फार करणें थोडें, बोलणें फार करणें थोडें, मचमच फार करणें थोडें, वचवच फार नाला ओढयाला खळमळ फार पहिलटकरणीचे डोहाळेच फार उथळ पाण्याला खळखळ फार लग्नामध्यें खरचण्यापेक्षां नाचणें फार खेळणारापेक्षां पाहाणारे फार जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो मौन धारण करतो, तो शहाणा दिसतो जेथें अति प्रीति चालती, तेथे फार दोष असती भिकारी उदार आणि श्रीमंत कृपण गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय पोहरा देईल तो विहिर दाखवील बोलणें थोडें थुंका फार, खाणें थोडें मच मच फार अति उदार तो सदा नादार सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी चावा केला फार, दांत हिरवेगार गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी एक मेहनत करतो, दुजा फळ घेतो जांवयाचा पाहुणचार, फार करी बेजार रात्र थोडी आणि सोंगें फार देवीच्या भोप्या नाचतो अन् दाणे गोळा करतो जाणून अपराध करतो, त्याचा नाश रोकडा होतो कंजूस पोटांत नाहीं वाढ अन् जीव करतो लाड जो तो तो मेरेन खेळात ठकवितो, तो व्यवहारीं भला नसतो पान देणार नाहीं तो पुण्य कोठून देणार जो इजार करील, तो भोंक ठेवील आपला तो कंढीचा दोरा, दुसर्याला म्हणावे पडखाड्यांत जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्याण चिंततो जेथें फार देती, तेथें फार इच्छिती आपले हितातें पाहतो, तो आर्जवी असतो ज्याची लागे चाड, तो उडे ताड माड एक डोळा तो का डोळा म्हणावा करंट्याला बोल फार, चिकण मातीला ओल फार जों चोंच देईल तो दाणा देईलच जो स्वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्य मोठया वार्यानें विझतो, अग्नि लहान असतांना तो खेळणारे जुवेकरी फार दिवस टिकत नाहींत कागदाची हंडी फार तर एकदां चुलीवर चढेल बबर्ची फार झाले कीं स्वैयंपाक बिघडलाच माळाचा कडा अन् गरिबाचा बोडा, फार पिकतो जगांत मेलेले लोक फार, जीवंत असे थोडे तरुण फार मरतात, नंतर म्हातारे जातात अभिमानाचे मागोमाग, द्वेष करतो पाठलाग Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP