Dictionaries | References

जें फार भुंकतें, तें चावरें नसतें

   
Script: Devanagari

जें फार भुंकतें, तें चावरें नसतें

   ज्‍या कुत्र्याला फार भुंकण्याची सवय असते ते सहसा चावत नाही. जो मनुष्‍य फार बडबड अथवा ओरड करतो त्‍याच्या हातून काही एक होत नाही. तु०-A barking dog seldom bites.

Related Words

जें फार भुंकतें, तें चावरें नसतें   जें चकाकतें तें सर्व सोने नसतें   हंसालागीं जें मिष्टान्न । तें न हंसीलागी जाण ॥   रवीलासुद्धां जें दिसत नाहीं तें कवीला दिसतें   सांबरच्या तलावांत जें पडतें तें मीठ होतें   जें पोटीं, तें होटीं   फार   जें   सकल जें चमके नच हेम तें|   फार फार विचारणें   जें कपाळांत तें भोगावें   जें दिसे, तें नासे   जें पिंडीं तें ब्रह्मांडीं   (जें)पिंडी तें ब्रह्मांडीं   कां जें   हाताला येईल तें   लहान तें छान, मोठें तें खोटें   दिसले तें पाहावें   ज्याचें नांव तें   आपणांस जें जें अनुकूल, तें तें करावे तात्काल   जें पेराल तें पिकेल, जें लावाल तें फोफावेल   अनुभवानुसार चातुर्य तें वाढतें फार   दैवीं आलें तें भोगलें पाहिजे   नशीबीं असेल तें भोगलें पाहिजे   भावी होणार तें चुकत नाहीं   दिसतें तसें नसतें, म्हणून जग फसतें   दिसतें तसें नसतें, म्हणून मनुष्य फसतें   भिकार्‍याच्या पोराला ओकारी फार   रात्र थोडी, सोंगें फार   अपूर्ण घागरीस डबडब फार   अकाळीं जें कारणें, तें सर्व विपरीत होणें   जें इच्छी परां, तें येई घरां   जें जगाला नेटकें, तें स्‍वीकारावें कौतुकें   जें देखिले नाही रवीं, तें देखिलें कवीं   जें न देखे रवि, तें देखे कवि   जें न निघे संबंधीं तें निघे जेरबंदीं   जें फूल माळना, तें फूल हुंगना   जें सदाचरणास वांकडें, तें समाधानास वांकडें   जें होय सहजानें, तें न करी जुलुमानें   ज्‍याला जें अकर्तृव्य तें करूं नये   मंत्र थोडा, थुंका फार   करणें थोडें, बडबड फार   करणें थोडें, बलबल फार   करणें थोडें, बोलणें फार   करणें थोडें, मचमच फार   करणें थोडें, वचवच फार   नाला ओढयाला खळमळ फार   पहिलटकरणीचे डोहाळेच फार   उथळ पाण्याला खळखळ फार   लग्नामध्यें खरचण्यापेक्षां नाचणें फार   खेळणारापेक्षां पाहाणारे फार   कर्माची गति गहना, जें होईल तें तें चुकेना   देह दुःख सहन होतें, मनाचें फार कठिण वाटते   प्रेम संपादणी आणि लढाई यांत जें जें केलें जातें तें तें उचित होय   माका नाका तें सगळे संसाराक नाका   दैवीं लिहिलें तें कदापि न टळे   बोलणें थोडें थुंका फार, खाणें थोडें मच मच फार   चावा केला फार, दांत हिरवेगार   उथळ पाण्याला खळाळी फार व दुबळें माणसास बढाई फार   जांवयाचा पाहुणचार, फार करी बेजार   दानधर्म फार करतो तो कृपण   रात्र थोडी आणि सोंगें फार   शोभेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   बालहट्ट, स्त्रीहट्ट आणि राजहट्ट हे पुरविल्या शिवाय माणसाला गत्यंतर नसतें   धर्मादारीं (चावरें) कुत्रें   रुचेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   निघेल तें केरमाती, राहील तें माणिकमोती   निशाणाचें (ध्वज) फडकें मोल नसतें फार, पण त्यासाठीं रण घेत झुंजार   अकाळीं जें फळ येतें, तें लवकर गळून पडतें   जें नाहीं येत देतां, तें ना म्‍हणतां नसे चिंता   जें सकाळीं करतां येईल तें संध्याकाळपर्यंत लांबवूं नका   दिधलें नसे जें परमेश्वरानें, तें काय द्यावें इतरा जनानें ।   ब्रम्ह्यानें लिहिलें जें भाळीं तें न चुके कदा काळीं   माझें तें माझें, तुझें तें माझेंच   माझें तें माझें, तुझें तें माझ्या बापाचें   ज्‍याचे नांव तें   धा, जाय तें खा   झालें तें गुदस्‍त   पांचार तें पंचविसार   तुका म्‍हणे उगी रावचें, कितें जाता तें पळौचें   हारा होरा देव्हारा फार दिवस चालत नाहीं   तें   खेळणारे जुवेकरी फार दिवस टिकत नाहींत   कागदाची हंडी फार तर एकदां चुलीवर चढेल   बबर्ची फार झाले कीं स्वैयंपाक बिघडलाच   अंगी असेल तें काम, पदरीं असेल तो दाम   माळाचा कडा अन्‌ गरिबाचा बोडा, फार पिकतो   विळयाला नसतें म्यान व जाठाला नसते विद्या   हत्ती चालतो आणि कुत्रें भुंकतें   जगांत मेलेले लोक फार, जीवंत असे थोडे   तरुण फार मरतात, नंतर म्‍हातारे जातात   अधीर आणि अज्ञानी कपटी असती फार मनीं   आडवे बोट घातल्याशिवाय लोणी (तूप) निघत नसतें   हारा जें जें   सर्तीनें जाता जें अर्थान जायना   मन चिंती तें वैरी चिंतीना   नवसानें मागितलें, तें मुळावर आलें   ज्‍याची जिव्हा फार चालती, त्‍याची अक्‍कल थोडी असती   धान्याप्रमाणें उपकार, पेरण्यानें वाढती फार   हडपला अग्नी आणि बळाची प्रीती, हे क्वचित फार वेळ टिकती   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP