Dictionaries | References

जो जो जयाचा घेतला गुण, तो तो म्‍यां गुरु केला जाण

   
Script: Devanagari

जो जो जयाचा घेतला गुण, तो तो म्‍यां गुरु केला जाण

   मनुष्‍याने प्रत्‍येक व्यक्तीपासून जेवढी चांगली गोष्‍ट असेल तेवढी घेण्याचा प्रयत्‍न करावा व त्‍या बाबतीत त्‍याला गुरु मनावा. दत्ताने चोवीस गुरू जे केले ते असेच एकेकाचे विशिष्‍ट अनुकरणीच गुण पाहून. चोवीस पहा. ‘सिंहादेकंबकादेकं षट्‌ शुनस्‍त्रीणिगर्दभात्‌। वायसात्‍पंचशिक्षेच्च चत्‍वारि कुक्‍कुटादपि।।’ -सुर १६२.३९७.

Related Words

जो जो जयाचा घेतला गुण, तो तो म्‍यां गुरु केला जाण   जो तो   जो   पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण   जो गुण बाळा, तो गुण जन्मकाळा   प्रपंची जो सावधान, तोच परमार्थ करील जाण   जाण   जो चढेल, तो पडेल   जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना   जो वर पाहून चालतो, तो खड्‌यात पडतो   जो इजार करील, तो भोंक ठेवील   जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो   जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्‍याण चिंततो   जो स्‍वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्‍य   जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा   जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो   जो मेरेन   जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय?   जो घाबरतो तो रानभरी होतो   जो करतो तो खाड्यांत पडतो   जो स्‍पष्‍टवक्ता तो कपटी नसतो   दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी   जो भुलला देवाला, तेणें पापाचा संचय केला   जो तो आपापले घरचा राजा   (समग्र) ग्रंथ पाहिल्‍यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख   जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी   ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील   जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली   वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे   जो आभाळावर थुंके, तो आपल्‍याच तोंडावर थुंके   जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो   जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका   जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो   गायी वळी तो गोवारी   जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्‍मा असतो   जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो   तो   जो तो आपलें घोडें पुढें ढकलतो   जो तो आपलें घोडें पुढें दामटतो   जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल   सलह   योनी   गुण   केला   अनुभव मूर्खा शिकवी ज्ञान न शिके तो शतमूर्ख जाण   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   जो जातांना त्‍वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो   गुरु   जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं   राबेल तो चाबेल   नामदार तो नम्र फार   गुरु पुष्य योग   वेळेस चुकला तो मुकला   उठी तो कुटी   पट्टा तो वाट्टा   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   फिरे तो चरे   काडीचोर तो पाडीचोर   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   फिरेल तो चरेल   मणि गुण   चढेल तो पडेल   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   जो राहे देवाच्या निर्धारी, तो जन्म मृत्‍यूला दूर करी   खाईल तो गाईल   अऋणी अप्रवासी तो सुखी   अॠणा अप्रवासी तो सुखी   तये वेळेचा तो गुण   गुरु पूर्णिमा   गुरु पोर्णिमा   योनि   जो हरिरंगीं रंगला, त्‍याचा संसार परतला   जो तो आपले हित पाहातो   जो तो आपल्‍या जातीवर जावयाचाच   जो माल खपतो तो पिकतो   जो सरळः तो जलदी मरल   जो संसारी नांदला, तेणें सुचविलें देवाला   जो गुमागयम   ज्‍याची तरवार खंबीर, तो हंबीर   बहु घेतो तो वेडा नसतो   भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   कुणब्‍याला जो म्‍हणेल आप, त्‍याचा गाढव बाप   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   काम करील तो पोट भरील   अल्प भुकी तो सदा सुखी   जो भिऊन वागे, त्‍याचे मागे देव लागे   जो गुमागदल   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP