अध्याय ३९ वा - श्लोक ११ ते १५

गोपान्समादिशतोऽपि गृह्यतां सर्वगोरसः । उपायनानि गृह्णीध्वं युज्यंतां शकटानि च ॥११॥

नंदें बाहोनि भराडा । पटहघोषें गवळवाडा । आज्ञाशब्द चहूंकडा । प्रकट झडझडा करविला ॥८६॥
परिसा आज्ञेचा अनुकल्प । आपुले संपत्तिविभागरूप । उपायनें गोरस गोप । घेवोनि साटोप सिद्ध असा ॥८७॥
पयोदधिनवनीतघृतादि सर्वें । भरूनि शकट सज्ज करावे । प्रभावे मथुरेलागीं जावें । सावध असावें यदर्थीं ॥८८॥

यास्याम श्वो मधुपुरीं दास्यामो नृपते रसान् । द्रक्ष्यामः सुमहापर्व यांति जानपदः किल ॥
एवमाघोषयत्क्षत्त्रा नंदगोपः स्वगोकुले ॥१२॥

प्रभाते जाऊं मधुपुरीप्रति । रस समर्पूं नृपाप्रति । पूर्वोत्साह पाहों जाती । अनेकयाती जनपद पैं ॥८९॥
रस कां दीजे नृपाप्रति । नगरीं लोक हे चर्चा करिती । अचिकित्स रोगाचे निवृत्ति । चिकित्सार्थीं रसदान ॥९०॥
तो अवलोकूं धनुर्मख । ऐसा नियम निश्चयात्मक । नंद आज्ञापी क्षेत्ररक्षक । नगरीं घोष तो प्रकटी ॥९१॥
नंदाचिये आज्ञेप्रमाणें । गोकुळीं क्षेत्ररक्षक तेणें । पटहघोष इत्यादि वचनें । प्रकट केलीं समस्तां ॥९२॥
ऐसा डांगोरा परिसोनी । गोपी सचिंत जाल्या मनीं । त्याची सस्निग्ध मानसग्लानि । नृपा लागोनी शुक सांगे ॥९३॥

गोप्यस्तास्तदुपश्रुत्य बभूवुर्व्यथिता भृशम् । रामकृष्णौ पुरीं नेतुमक्रूरं व्रजमागतम् ॥१३॥

गोपीमानसें कृष्णीं निरतें । कृष्णवियोगें केवळ प्रेतें । तिहीं ऐकोनि ये वार्तेतें । परम दुःखातें पावल्या ॥९४॥
रामकृष्णांतें न्यावयासी । अक्रूर आला गोकुळासी । ऐशा सूक्ष्मवृत्तांतासी । ऐकोनि मानसीं संतप्ता ॥९५॥
तियें हृदयतापलक्षणें । नृपा कथिलीं बादरायणें । सप्रेमभगवत्पर जीं चिह्नें । परिसा श्रवणें सज्जनहो ॥९६॥

काश्चित्तत्कृतहृत्तापश्वासम्लानमुखश्रियः । स्रंसद्दुकूलवलयकेशग्रंथ्यश्च काश्चन ॥१४॥

ऐसी वार्ता पडतां कानीं । हृदयताप मानसग्लानि । ओष्ठ वाळले श्वासें करूनी । म्लान जाली वदनश्री ॥९७॥
आंगींची पुष्टि उतरोनि गेली । मुद्रिका कंकणें गळोनि पडलीं । केश सुटोनि पुष्पें विखुरलीं । नेसणीं निरसलीं नेणती ॥९८॥
कित्येकां गोपींची हे दशा । तंव अणखी तन्मानसा । वार्ता ऐकोनि जाल्या पिशा । तें नरेशा अवधारीं ॥९९॥

अन्याश्च तदनुध्याननिवृत्ताशेषवृत्तयः । नाभ्यजानन्निमं लोकमात्मलोकं गता इव ॥१५॥

कृष्णमूर्ति अमुलक्षून । हृदयीं आविर्भविलें ध्यान । तेणें गोकर्णवृत्ति लीन । प्रवृत्तिभान विसरल्या ॥१००॥
नेणती आपुली अवयवस्मृति । येथे कैंची लोकप्रवृत्ति । बाणली नित्यमुक्तांची स्थिति । निजात्मरति समसाम्य ॥१॥
परि हे मूर्च्छना मूढदशा । कृष्णवियोगस्मरणा सरिशा । पावल्या न करितां योगाभ्यासा । आत्मसौरसा समगमती ॥२॥
ऐशा पावल्या विदेहावस्था । तंव आणखी बल्लववनिता । स्मरत्या झाल्या कृष्णगीता । तें कुरुनाथा अवधारीं ॥३॥