विधीः - चतु:श्लोकीभागवतम्

अथ चतु:श्लोकीभागवतम्
ज्ञानं परमगुह्यं मे यद्विज्ञानसमन्वितम् ।
सरहस्यं तदङ्गञ्च गृहाण गदितं मया ॥१॥
यावानहं यथाभावो यद्रूपगुणकर्मक: ।
तथैव तत्त्वविज्ञानमस्तु ते मदनुग्रहात् ॥२॥
अहमेवासमेवाग्रे नान्यद्यत् सदसत्परम् ।
पश्चादहं यदेतच्च योऽवशिष्येत सोऽस्म्यहम् ॥३॥

इति महात्म्यम् ।

ऋतेऽर्थं यत्प्रतीयेत न प्रतीयेत चात्मनि ।
तद्विद्यादात्मनो मायां यथाऽऽभासो यथा तम: ॥१॥
यथा महान्ति भूतानि भूतेषूच्चावचेष्वनु ।
प्रविष्टान्यप्रविष्टानि तथा तेषु न तेष्वहम् ॥२॥
एतावदेव जिज्ञास्यं तत्वजिसुनाऽऽत्मन: ।
अन्वयव्यतिरेकाभ्यां यत्स्यात्सर्वत्र सर्वदा ॥३॥
एतन्मतं समातिष्ठ परभेष समाधिना ।
भवान् कल्पविकल्पेषु न विमुह्यति कर्हिचित् ॥४॥

श्रीमद्भागवते महापुरागो द्वितीयस्कन्धे चतु:श्लोकीभागवतं सम्पूर्णम् ।