Dictionaries | References

शास्त्राला अंत नाहीं आणि मनुष्याला आयुष्य पुरत नाहीं

   
Script: Devanagari

शास्त्राला अंत नाहीं आणि मनुष्याला आयुष्य पुरत नाहीं

   अनंत पारं किल शब्दशास्त्रं स्वल्पं तथायुर्बहवश्र्चा विघ्नः
   Life is short, art is long.

Related Words

शास्त्राला अंत नाहीं आणि मनुष्याला आयुष्य पुरत नाहीं   अंत   शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी पुरत नाहीं   हरा नाहीं आणि केशवा नाहीं   हरा नाहीं आणि शिवा नाहीं   दराची माती दरास पुरत नाहीं   अभाळाला अंत नाहीं, वेश्येला धनी नाहीं   नाहीं बायको, नाहीं घर, नाहीं स्वर्ग   मनुष्यानें दिलेलें पुरत नाहीं नि देवानें दिलेलें सरत नाहीं   अंधळ्या मनुष्याला रंगाची पारख नसते   भटाला आणि तट्टाला अक्कल नाहीं   बांधली शिदोरी व सांगितलें ज्ञान पुरत नाहीं   प्रसंगावांचून परिचय नाहीं आणि परिचयावांचून अनुभव नाहीं   वरावांचून बायको नाहीं, आणि मनुष्यावांचून वर नाहीं   दिसायला काम नाहीं आणि बसावयाला वेळ नाहीं   भावका देवीला नाहीं नवरा आणि वेताळाला नाहीं बायको   आयुष्य   मतलबाशिवाय मनुष्य नाहीं   दुबळ्याला देववत नाहीं, फाटक्याला शिववत नाहीं   नकटयाला लाज नाहीं, वकटयाला भाज नाहीं   ह्याचें मला लहणें नाहीं   ह्याचें माझें लहणें नाहीं   सरकाराला आणि भाकरीला तोंड नाहीं   एक नाहीं, दोन नाहीं   लग्नासारखा हर्ष नाहीं, मरणारखा शोक नाहीं   दगडाचा दोर होत नाहीं आणि भलतीच आशा पुरी होत नाहीं   हंसता आहे पुसता नाहीं   भल्याची दुनिया नाहीं   मुसळाशीं गांठ पडत नाहीं   मुसळास गांठ पडत नाहीं   मेल्याच्या मागें जाववत नाहीं आणि रडल्यावांचून राहावत नाहीं   पिकल्याशिवाय विकत नाहीं आणि वारा आल्याशिवाय पान हालत नाहीं   पाणी नाहीं, पाऊस नाहीं, शेतकर्‍याला जीव नाहीं   पाऊस नाहीं, पाणी नाहीं, दुर्दशेला पारावर नाहीं   नाहीं करणें   कोणी हंसता नाहीं पोसता नाहीं   सगळा गांव मामाचा आणि एक नाहीं कामाचा   मुलीचा नाहीं ठिकाण आणि वर्‍हाडयांची घाई   भुकेल्याचा भात शिजत नाहीं, बिजवराची बायको वाढत नाहीं   पोळीला आणि चोळीला कोणी लहान नाहीं   लाभ, मृत्यु आणि हानि हीं कोठेंहि गेलें तरी टळत नाहीं   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   बायकोचा बोल आणि चाटयाचा अंक कळत नाहीं   देखला नाहीं दिवा आणि पाहिला आवा   धारण आणि मरण कांहीं कळत नाहीं   धारण आणि मरण कांहीं समजत नाहीं   नाक नाहीं धड आणि तपकीर ओढ   धनी नाहीं मेरे आणि शेत भरलें बेरें   पादर्‍याचें गांडीचा आणि लहांचराच्या तोंडाचा विश्वास नाहीं   अल्प साधारण खाणें, नित्य आयुष्य वाढे तेणें   लाज नाहीं अब्रु, कशाला घाबरुं   मोलें घातलें रडाया। नाहीं असूं आणि माया॥   अंधळा अंधळ्याला नेऊं शकत नाहीं   अंधळ्यासारखा धीट दुसरा नाहीं देख   सासू नाहीं ती साधी, सून नाहीं ती बाघी आणि अखंड न्हाती ती गांवची चोदी   भुकेलें नाहीं तें जेवील काय? आणि तापलें नाहीं तें निवेल काय?   ब्रह्मदेव देतों बुद्धीला, शक्ति नाहीं दीर्घायु करण्याला   पाणी नाहीं तोंवर पोहेन पोहेन, आणि बायको नाहीं तोंवर झंवेन झंवेन   संकटाखेरीज स्वातंत्र्य नाहीं, रात्री खेरीज सकाळ नाहीं   वेलीस दुःख नाहीं, वाळुकास दुःख नाहीं   नाहीं धरायला डहाळी, नाहीं धरायला मुळी   दुखणें कधीं नाहीं माहीत, तो मरतो पहिल्या दुकण्यांत   बोलल्यावांचून सरत नाहीं (पण घडीभर पटत नाहीं)   मारवाडी मित्र नाहीं, पायखाना पवित्र नाहीं   नात्याला नाहीं पारा, बसायला नाहीं थारा   बोलण्यांत बोल नाहीं, करण्यांत मेळ नाहीं   भाताला तांदुळ नाहीं, पाण्याला आधण नाहीं   उदय झाल्यावीण, प्रगट होत नाहीं गुण   शीत राहिलं हंडया तर झोप नाहीं ठांडया   हलक्याचे पोटांत काहीं गुह्य राहत नाहीं   अनुभवावांचून कळत नाहीं चावल्यावांचून गिळत (वळत) नाहीं   नाहीं नाहीं म्हणती, खालीं जागा झाडिती   नाहीं नाहीं म्हणतो, कोंबून कोंबून भरितो   ज्यास बुद्धि नाहीं, त्यास भांडवल नाहीं   मढयास शृंगार नाहीं, रयतेला उपकार नाहीं   देयाघेयाला झ्यात नाहीं, माणुसकीला खोट नाहीं   स्वतः ज्ञान नाहीं व सांगितलेलें ऐकत नाहीं   स्वतः ज्ञान नाहीं व सांगितलेलें ऐकायचें नाहीं   मारली हांटली येत नाहीं   शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी कामास येत नाहीं   वैद्याचें वांटलें आणि संन्यासाचें मुंडलें कोणास समजत नाहीं   भुरक्यांचून जेवण नाहीं, मुरक्यां वांचून बाई नाहीं   नवरा बोलत नाहीं, नवरी मुलगी चालत नाहीं   सून मायबहीण नाहीं, जांवई गोत नाहीं   सोडलेला बाण आणि बोललेला शब्द परत येत नाहीं   सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा   तिथीशिवाय महिना नाहीं, कुणब्‍याशिवाय गांव नाहीं   बायको नाहीं पाहुणी अन् चरवी नाहीं ठेवणी   व्याप्तीवांचून प्राप्ति नाहीं   हगलेलें घाणल्याशिवाय राहात नाहीं   हरामाचा माल जिरत नाहीं   मुसळा मुसळाची गांठ बाधतां येत नाहीं   जनलज्‍जा नाहीं आणि मनलज्‍जाहि नाहीं   वळणानें वाट सुटत नाहीं   दामाशिवाय काम नाहीं   वैद्याचें वाटलें आणि संन्याशाचें मुंडलें कोणास समजत नाहीं   घडीच्वा प्रहर होत नाहीं   नांवास देखील नाहीं   पंख्यानें धुकें फांकत नाहीं   बुढ्ढा तोता, पढता नाहीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP