Dictionaries | References ज जेव वाटीं, तो म्हणे जेवीन नरवटीं Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 जेव वाटीं, तो म्हणे जेवीन नरवटीं मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | जेवरे बाबा वाटीमध्ये, तर तो म्हणे मी जेवतो करवंटीमध्ये. एखाद्या मनुष्याला एखादी चांगली त्याच्या फायद्याची गोष्ट करावयास सांगितली तरी ती त्याला न आवडतां त्याला भिकारीपणाच्याच गोष्टी आवडतात, अशा वृत्तीस उद्देशून ही म्हण वापरतात. Related Words जेव वाटीं, तो म्हणे जेवीन नरवटीं ताटांत जेव तर म्हण खापरांत जेवीन जेव रे पुता (बाबा) वाटींत, म्हणे मला नरटींत गोड लागतें बाळ जेव वाटींत, तो म्हणतो मी जेवीन नरोटींत जेव रे पुता वाटीतु, माका गोड करटींतु टोणग्याचे कानीं वाजविली किनरी, तो म्हणे माझी ट्रोंयच बरी तो तुका म्हणे येथे, पाहिजे जातीचें। घर सारव तर म्हणे कोनाडे किती जेवल्यावर म्हणे जात कोण कांही प्राप्त होईना ज्यास, तो म्हणे मला आधींच त्रास ज्याची त्याला आवडली, आणावयास गेला तो म्हणे काळी जो तो तो मेरेन चव ना ढव, खादाडा पोटभर जेव तुका म्हणे उगी रावचें, कितें जाता तें पळौचें आधीं देव मग जेव विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल उगवेल तो मावळेल उडतो तो बुडतो उट्टा तो बुटा राबेल तो चाबेल मनास मानेल तो सौदा बलिष्ठ तो वरिष्ठ नामदार तो नम्र फार कांरे पाहुण्या कुंथतोस, म्हणे बसला जागा रुततो विलो तो भिलो हा? राखील तो चाखील मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी गायी वळी तो गोवारी पट्टा तो वाट्टा वेळेस चुकला तो मुकला मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी हगे तो तगे उतावळा तो बावरा उतावळा तो बावळा बळी तो कान पिळी गरजवंत तो दरदवंत भिक्षापाति तो लक्षापति फिरे तो चरे फिरेल तो चरेल काडीचोर तो पाडीचोर उठी तो कुटी भडभडया तो कपटीद नसतो भुकी तो सदा सुखी सोय जाणेल तो सोयरा चढेल तो पडेल आगसतो तो मागसतो आगसला तो मागसला मन मानेल तो सौदा खाईल तो गाईल अऋणी अप्रवासी तो सुखी अॠणा अप्रवासी तो सुखी चव ना ढव, दडपून जेव ज्याचे मनगटांत जोर, तो बळी ज्याच्या मनगटास जोर तो बळी वासनेचा खोटा, पाण्याचा तो गोटा जेवीन तर तुपाशीं (दुधाशीं), नाहींतर उपाशी गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥ जितो मेराभाई तो गल्लीगल्लीमें भोजाई ज्याची तरवार खंबीर, तो हंबीर बहु घेतो तो वेडा नसतो पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण खायगा बंग, तो उठायेगा तंग खायगा बेटा, तो उठावेगा लोटा! काम करील तो पोट भरील अल्प भुकी तो सदा सुखी पोहरा देईल तो विहिर दाखवील कोण तर म्हणे कोपरा ताप म्हणे मी मायबाप बोलेल तो करील काय, गर्जेल तो पडेल काय सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार जो तो आपापले घरचा राजा चोरी करंडा, तो उचलीलं हंडा आप बुरा तो जग बुरा दानधर्म फार करतो तो कृपण दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी आशाधारी मरतो, निराश तो वांचतो अंबारींत बसे तो सर्वांस दिसे अति उदार तो सदा नादार गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो सोशील तोटा, तो होईल मोठा गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी घणाचे घाव सोशील तो हिरा शीर सलामत तो पगडी पचास जाईल बुधीं, तो येईल कधीं तळें राखील तो पाणी चाखील मनमें चंगा तो कटोरिमें गंगा मनमें चंगा तो काठेवाडमें गंगा मनमें चंगा, तो काथवटमें गंगा ज्याचे हातीं ससा, तो पारधी ज्याच्या हातीं ससा तो पारधी जे कां रंजले गांजले। त्यासी म्हणे जो आपुले।। Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP