Dictionaries | References

कणिक आणि कुणबी तिंबल्‍या खेरीज मऊ येत नाहीं

   
Script: Devanagari

कणिक आणि कुणबी तिंबल्‍या खेरीज मऊ येत नाहीं

   कणकेची पोळी चांगली गरम व्हावी अशी इच्छा असल्‍यास ती चांगली मळावी लागते
   त्‍याप्रमाणें चाकर माणसांकडून अगर कुणब्‍याकडून काम करून घ्‍यावयाचे असल्‍यास त्‍यांस धाकात ठेवल्‍याशिवाय चालत नाही. तु०-इक्षुडंडास्‍तिलाः शूद्राः कामिनी हेम मेदिनी। दधिचन्दनातांबूले मर्दनं गुणवर्धनम्‌।। -सुर १६०.३२७.

Related Words

कणिक आणि कुणबी तिंबल्‍या खेरीज मऊ येत नाहीं   कुणबी   मऊ   खेरीज   कणिक   मऊ जिल्लो   मऊ जिला   कणिक मऊ होणें   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   मारली हांटली येत नाहीं   मुसळा मुसळाची गांठ बाधतां येत नाहीं   सोडलेला बाण आणि बोललेला शब्द परत येत नाहीं   शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी कामास येत नाहीं   मऊ लागणें   पाण्यांत पडल्याशिवाय पोहायला येत नाहीं   गांडीचें गोखले वासून दाखवितां येत नाहीं   ह्या बोटाची वेदना त्या बोटास येत नाहीं   लकडी दाखविल्याशिवाय मकडी वठणीस येत नाहीं   लकडी वांचून मकडी वठणीस येत नाहीं   लोखंड उज्याशिवाय मऊ जायना   कुणबी जात   कुणबी जाति   संकटाखेरीज स्वातंत्र्य नाहीं, रात्री खेरीज सकाळ नाहीं   द्रव्यव्यय करतां येत नाहीं, त्याजवळ द्रव्य रहात नाहीं   सुसरबाई ! तुझीच पाठ मऊ   आगीवांचून धूर येत (निघत) नाहीं   तापल्‍या पाण्यास चव येत नाहीं   सोंवळें ओवळें आणि माया हीं सांगून येत नाहींत   मऊ शहर   दिसायला काम नाहीं आणि बसावयाला वेळ नाहीं   मऊ ज़िला   अनुताप अंगीं अग्निचिया ज्वाळा । नाहीं मृगजळा विझो येत ॥   सुस्वरीबाई ! तुझी पाठ किती मऊ   चैत्र गळे आणि कुणबी पळे   लोण्यापेक्षां मऊ   गेला दिवस कांहीं पुन्हां येत नाहीं   कुणबी मेला भुतानें, ब्राह्मण मेला वातानें   टक्‍के टोणपे खाल्‍यावांचून मोठेपणा येत नाहीं   टक्‍के टोणपे खाल्‍यावांचून शहाणपणा येत नाहीं   मळलेल्या वाटेवर पीक येत नाहीं   भाजलेल्या बीजास मोड येत नाहीं   अग्नीशिवाय धूर येत नाहीं वर   भटाला आणि तट्टाला अक्कल नाहीं   हरा नाहीं आणि केशवा नाहीं   हरा नाहीं आणि शिवा नाहीं   कुसक्या काष्टीचा कुणबी   जमीन मऊ लागली म्‍हणून कोपराने खणणें   गेलें तें येत नाहीं व होणार तें चुकत नाहीं   कुणबी माजला, मराठा झाला   येत आसप   शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी पुरत नाहीं   कुणबी दिवाळीस शहाणा होतो   चैत्र गळे, कुणबी पळे   येत रावप   भावका देवीला नाहीं नवरा आणि वेताळाला नाहीं बायको   धारण आणि मरण कांहीं कळत नाहीं   धारण आणि मरण कांहीं समजत नाहीं   नाक नाहीं धड आणि तपकीर ओढ   उपदेश देतां येतो, पण बुद्धि देतां येत नाहीं   गेली पत येत नाही, फुटकी काच जडत नाहीं   शेळीच्या गळयांतील थान धरतां येत नाहीं, दूधहि देत नाहीं   मुसळाशीं गांठ पडत नाहीं   मुसळास गांठ पडत नाहीं   मौ   प्रसंगावांचून परिचय नाहीं आणि परिचयावांचून अनुभव नाहीं   वरावांचून बायको नाहीं, आणि मनुष्यावांचून वर नाहीं   पाठ मऊ करणें   फिरत्या भोंवर्‍याचे वेढे मोजतां येत नाहींत   नाहीं बायको, नाहीं घर, नाहीं स्वर्ग   तिवाटांची माती येत नाहीं   मऊ मेणाहूनि आम्ही विष्णुदास, कठीण वज्रास भेदूं ऐसे॥   सरकाराला आणि भाकरीला तोंड नाहीं   मुलायम   घोरपडी बया! तुझी पाठण मऊ   लाभ, मृत्यु आणि हानि हीं कोठेंहि गेलें तरी टळत नाहीं   मोडूं येत अशें   पुसून चोळून रुप व मारुन मुटकून प्रेम (येत नाहीं)   सर्व सोंगें आणतां येतात पण पैशाचें सोंग आणतां येत नाहीं   शेण खालीं पडलें म्हणजे माती घेतल्याशिवाय वर येत नाहीं   दुसर्‍याच्या मुलाला चाटतां येते पण मारतां येत नाहीं   सुगडाचा सण येतो पण म्हतारडीचा सण येत नाहीं   कष्‍टावांचून सिताफळे येत नाहीत   झाली गोष्‍ट परत येत नाहीं   जगाशीं झगडल्‍याशिवाय मनुष्‍यपण येत नाहीं   जे जे अपघात होतात ते टाळतां येत नाहीत   मृदु   दगडाचा दोर होत नाहीं आणि भलतीच आशा पुरी होत नाहीं   मेल्याच्या मागें जाववत नाहीं आणि रडल्यावांचून राहावत नाहीं   पिकल्याशिवाय विकत नाहीं आणि वारा आल्याशिवाय पान हालत नाहीं   हेंगाडा कुणबी दूणा राबे, धन्याला खर्च फार लागे   गादी लागे मऊ मऊ आणि ढेकूण करिती चाऊ चाऊ   माळी ओळखे मळयांत आणि कुणबी ओळखे खळयांत   आणि   परस्वाधीन जिणें (धन) आणि पुस्तकी विद्या कामास येत नाही   सगळा गांव मामाचा आणि एक नाहीं कामाचा   मुलीचा नाहीं ठिकाण आणि वर्‍हाडयांची घाई   भलताच पसारा आणि झाला म्हातारा   ह्याचें मला लहणें नाहीं   ह्याचें माझें लहणें नाहीं   पोळीला आणि चोळीला कोणी लहान नाहीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP