Dictionaries | References

पचेल ते खावें (नि) रुचेल तें बोलावें

   
Script: Devanagari

पचेल ते खावें (नि) रुचेल तें बोलावें

   भिताहारी व मितभाषणी असावें. वाजवीपेक्षां अधिक आहार केल्यास जसा त्रास होतो तसा भलतेंच विधान केल्यासहि पश्चाताप करण्याची पाळी येते. याकरितां ज्याप्रमाणें आहारांत त्याचप्रमाणें बोलण्यांत संयम राखून प्रसंग पाहून भाषण करावें. (गो.) पचद तें खांवका, रुचद तें उलंवका.

Related Words

पचेल ते खावें (नि) रुचेल तें बोलावें   रुचेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   शोभेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   पचेल ते खावें, रुचेल तें बोलावें आणि शोभेल तें ल्यावें   पचेल तितकें खावें, शोभेल तितकें बोलावें   उष्टें खावें तर तें तुपासाठीं (तुपाचे लालचीनें)   मान्य असे तें बोलावें, अमान्य न चालावें   नि॥   नि   मान्य असे तें बोलावें, अमान्य मार्गें न चालावें   खावें जातीचें किंवा खावें हातीचें   साजेल तें ल्यावें शोभेल तें बोलावें   दुखणाइतास पाहावें, चांगलें बोलावें   जसें बोलावें तसें लिहावें   निघेल तें केरमाती, राहील तें माणिकमोती   शौच्याहून आल्या नि तुरी शिजल्या   जवळचें विटवा नि दूरचें भेटवा   तीळ घेतले नि कोळ फेकलें   नि हेफाजाबाव   नि हेफाजाबै   झालें तें गुदस्‍त   नि बोलोयाव   अघळपघळ बोलावें मनीं असेल तें करावें   खावें म्‍हशींनीं कीं खावें दासींनी   बोलावें थोडें भितच, पण करावें युक्तच   राजा उदार झाला नि हातीं भोपळा दिला   कोणास काय बोलावें, हें मनन करून ठेवावें   सकळ घालावें पोटीं, गोड बोलावें होटीं   ते   ज्‍याचें खावें मीठ, त्‍याचें करावें नीट   अनु   नि पु ण   आम्ही खावें, आम्ही प्यावें, जमाखर्च तुमच्या नांवें   आथी गेली नि पोथी गेली   माझें तें माझें, तुझें तें माझेंच   माझें तें माझें, तुझें तें माझ्या बापाचें   लहान तें छान, मोठें तें खोटें   कर्ज केल्‍यामागें, खोटें बोलावें लागे   जें पोटीं, तें होटीं   हैवहि गेलें नि दैवहि गेलें   गोष्‍टीची धड नि कामाची रड   हाताला येईल तें   श्रीमंताचा केर नि गरिबचा शेर   ज्‍याचे नांव तें   दिसले तें पाहावें   धा, जाय तें खा   भ्रमाची पुडी, नि हिंगाचा वास   ज्याचें नांव तें   पांचार तें पंचविसार   तुका म्‍हणे उगी रावचें, कितें जाता तें पळौचें   तें   लष्कर सैल, इन्फंट्री बैल आणि पोलीस करील तें होईल   अग्नीजवळ तूप ठेवलें तर तें विरघळल्याविना कसें राहील   श्रीमंताचा आला गाडा नि गरिबाच्या वाटा मोडा   गोड बोलावें ओठांत, कपट ठेवावें पोटांत   दैवीं आलें तें भोगलें पाहिजे   खरें बोलावें तर बापाला राग येतो   उथळ माथ्यानें वावरावें आणि खरे बोलावें   गांव जळे नि हनुमान बेंबी चोळे   नशीबीं असेल तें भोगलें पाहिजे   भावी होणार तें चुकत नाहीं   आधींच बंड तसला, नि त्यांत बैलावर बसला   बोडकें बोडायला नि गारा पडायला एक गांठ   मी माझी राणी नि वेटकुळीबाणी, हातपाय ताणी   मन चिंती तें वैरी चिंतीना   नवसानें मागितलें, तें मुळावर आलें   एक पाय तळ्यांत नि एक पाय मळ्यांत   बोलावें तर बडबडया, न बोलावें तर मुका   जळलें तें कश्मल, उरलें तें कांचन   तुमचें तें आमचें, आमचें तें हॅः हॅः!   आपलें तें मापलें, दुसर्‍याचें तें दुपायलें   कामापरतें बोलावें, शहाणे व्हावे   सायास न घडे तें सहज घडे   आपलें ते बापडें, दुसर्‍याचें तें कातडें (कारटें)   डोळ्यांचे ते खरें, कानाचें तें खोटें   नवें नवें नि खाटल्याभवतें भवें   राव करणार नाहीं तें गांव करतो   राव करीत नाहीं तें गांव करतो   यमापेक्षां विषाची थोरी, तें प्राण्याला तात्काळ मारी   न बोलतां काम करणें, तें चांगलें होणें   बाय भांबावली नि तॅल कोदावली   भाकरेचे बोडूंक खंयच्या वाटेन तें कळाना   माका नाका तें सगळे संसाराक नाका   दैवीं लिहिलें तें कदापि न टळे   हंसालागीं जें मिष्टान्न । तें न हंसीलागी जाण ॥   लोभ लचकला नि डोळा पिचकला   ओलेंचिलें शेतचें, नि थोटेंमोठें पोटचें   काका मामा गा, घरांत असेल तें खा   काका मामा म्हणावें, गांठीं असेल तें द्यावें   गेलें तें गंगेला मिळाले!   कामास पुढें नि मानास मागें   पोटांतील व्यथा नि घरांतील कथा   खरें तें खरेंच   रवीलासुद्धां जें दिसत नाहीं तें कवीला दिसतें   मन चिंती तें वैरीही न चिंती   हें चित्र पहा व तें चित्र पहा   भीकेवर भीक नि दादला वीक   जें कपाळांत तें भोगावें   सांबरच्या तलावांत जें पडतें तें मीठ होतें   तुमचे पोहे नि आमचा कोंडा, फुंकून फुंकून खाऊं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP