Dictionaries | References

ईश्र्वरास ठकवूं पहातो तो आपला आपण फसला जातो

   
Script: Devanagari

ईश्र्वरास ठकवूं पहातो तो आपला आपण फसला जातो

   जो परमेश्र्वरास फसविण्याचा प्रयत्‍न करतो त्यास त्या कामांत यश तर येतच नाही
   कारण परमेश्र्वर सर्वज्ञ आहे. पण तो आपली मात्र वंचना करून घेतो.

Related Words

ईश्र्वरास ठकवूं पहातो तो आपला आपण फसला जातो   आपला   आपण   പൊതുപ്രവര്ത്തഹനം   आपल्यास आपलें करणें, ईश्र्वरास सर्वांस राखणें   आपले स्तुतीचा डंका, आपला आपण वाजवूं नका   पैशाकडे पैसा जातो   नागडा जातो   देवनामें भिक्षा मागतो, तो आपला अर्थ साधतो   आपला तो कंढीचा दोरा, दुसर्‍याला म्हणावे पडखाड्यांत   आपला तो बाब्या, लोकाचा तो कारटा   अनुभव आपला आपण घ्यावा त्यापेक्षां दुसर्‍याचा पाहून शिकावा   आपला तो बाब्या, लोकांचे तें कारटें   पैंठ   आपला तो बाब्या लोकाचा तो भिकार डेंग   आपला तो माणला दुसर्‍याचा तो भिकार डेंग   जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्‍मा असतो   आपण भला तो जग भला   जो ईश्र्वरें विहीलाः तो स्वधर्मु आपला   आपला हात जगन्नाथ   तुरीबरोबर बरड चिरडला जातो   आपला तो बाळ्या (बाब्या) दुसर्‍याचे ते कारटे   आपण करावे अन्याय, देवा घरी न्याय   चोरा सैल दोरी देणें, आपला घात करून घेणें   आपला तुपला   पैशानें मारलेला वर पहातो व अन्नानें मारलेला खालीं पाहतो   ज्‍याचे पदरीं पाप, तो मुंबईला जातो आपोआप   दरबारीं आपला हितकर, तो पैशाचा चाकर   तो   आपला नाश आपण न करावा   आपण भीक मागतो तो दुसर्‍यास काय देतो   आधीं वाचा जाते, मग जीव जातो   आपण हागे   आपण कामास लोटावें, कामानें आपणास लोटूं नये   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   आपला स्वभाव आवरून धरी, नाही तर करील तुजवर स्वारी   تہہ بازاری   આપણ   বাজারি কর   ପଣ୍ୟକର   फिरे तो चरे   आपण भिकारी, जीवु चोकारी   आपण मस्वें स्वर्ग पाहाचो   आपण सुखी, पसणें सुखी   आपण करना, दुसर्‍यांक सोण्णा   अंधळ्याचा हात उपस्थानावर नेमका जातो   उपाशी झोंपी जातो, तो सारी रात्र तळमळतो   दिवस जातो पण घोल उरतो   आपण बुडता, दुसर्‍याक पोटाळता   आपण माझे मायबाप आहांत   कपड्याची ओज आपण राखिली तर आपली ओज कपडे राखतात   आपला दाम कुडा नि वाण्याशीं झगडा   कर्ज घेऊन आपण विसरतो, पण सावकार सदां स्‍मरतो   हालवून खुंटा बळकट केला, सारा प्रयत्न फसला   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   वाहत्या नदींत आपण एकाच पाण्यांत दोनदां पाय ठेऊं शकत नाहीं   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   आप बुरा तो जग बुरा   तळें राखील तो पाणी चाखील   घणाचे घाव सोशील तो हिरा   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   ज्याच्या हातीं ससा तो पारधी   आपण लोकांशीं, तसे लोक आपणाशीं   आपण भले तर जग भलें, आपण मेलों जग बुडालें   आपण चांगले तर जग चांगले   आपण सुखी जाल्यार जग सुखी   दुसर्‍याचे वेडेपणें, आपण चातुर्य शिकणें   पांच करतील तें आपण करावें   आपण शाबूद तों दुनिया शाबूद   चांगले वस्‍त्रानें जातो, त्‍यास मान मिळतो   काळ जातो क्षणाक्षणा। मूळ येईल मरणा ।।   आपण मेल्यावांचून स्वर्ग दिसत नाहीं   आपण म्हणूं ती पूर्व दिशा   आपला अपराध वाटे, तर काळीज फाटे   दुसर्‍याचा तो भोसडा, आपली ती चीर   जो तो   तो मेरेन   आपला भोग्या शिवणें   गणेशाचे हाले दोंद, चंडिकेचा जातो प्राण   आपला कोप परिहार, रिपुसंहार   डाग जातो, खोड राहती   अशक्त जातो कुडा पावेतो   अडचणीच्या कामांत पडतो तो आपला गळा फांसून घेतो   पत्रावळी आधीं द्रोणा, तो जांवई शाहणा   आपले हितातें पाहतो, तो आर्जवी असतो   मोठया वार्‍यानें विझतो, अग्नि लहान असतांना तो   जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्‍याण चिंततो   आपला दोष आपणास वाटे, तर करणाराचें हृदय फाटे   जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल   आपण करील तें काम, गांठी असेल तो दाम   आपली ओळख आपण धरतो, तो आपणाला तुच्छ मानतो   आपण शेण खावुनु दुसर्‍या तोंडाक हातु पुसतो   आपण तरी मरद, बाइलेक रांड करीद   आपण नागवी, (नी) म्हणे पाहणारे लबाड   आपण यजमानाशीं वागावें तसे सेवकास शिकवावे   आपण स्वस्थ बसणें, परक्या श्रम देणें   आपण मेले आणि (नी) जग बुडाले   आपण शेण खायचे नि दुसर्‍याचें तोंड हुंगायचें   कुत्रा आपल्‍या ओकावर परत येतो तसा मूर्ख स्‍वभावावर जातो   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP