Dictionaries | References

डाग जातो, खोड राहती

   
Script: Devanagari

डाग जातो, खोड राहती

   एखाद्या दुर्गुणाबद्दल एखाद्या मुलास डाग दिला तरी तो डाग काही दिवसांनी बरा होतो
   पण त्‍याचा दुर्गुण सुटत नाही. एकदां एखादी वाईट सवय लागली म्‍हणजे ती सहसा सुटत नाही. तु०- जो गुण बाळा तो जन्मकाळा.

Related Words

डाग जातो, खोड राहती   डाग   खोड   डाग देणें   जा खोड बाळा, ती (खोड) जन्मकाळा   नागडा जातो   हळदीचा डाग लावणें   दादाची खोड वहिनीला माहीत   दुःख पाहून डाग द्यावा   जित्‍याची खोड मेल्‍यावांचून जात नाहीं   कुळास खोड, संतानास वेड (नसावें)   तुरीबरोबर बरड चिरडला जातो   पैशाकडे पैसा जातो   तेल्‍याचा पांघरुणाला कधी डाग पडणार आहे?   पांढरा कागद, तरुण वय, डाग लागे निश्चय   डाग झाला जुना आणि मला पतिव्रता म्‍हणा   दिवस जातो पण घोल उरतो   जी खोड लागली बाळा, ती न सुटे जन्मकाळा   काळ जातो क्षणाक्षणा। मूळ येईल मरणा ।।   आधीं वाचा जाते, मग जीव जातो   गणेशाचे हाले दोंद, चंडिकेचा जातो प्राण   कपाळचा डाग   कपाळाचा डाग   दुःखावर डाग   डाग देणे   डाग लावणे   डेविल डाग   खोड ठेवणें   खोड मोडणें   अक्षतेचें खोड   चंदनाचे खोड   जन्माची खोड   आनंदमय वृत्ति, मैत्रीवांचूनहि राहती   स्वजातीय एकत्र राहती   चोरी होऊन माल जातो, त्‍याहून मेजवानींत जास्‍त खपतो   shipboard soldier   leatherneck   devil dog   धर्म जातो!   कपाळीं डाग लागणें   कुळाला डाग लावणें   अंतर्यामास डाग बसणें   अंतर्यामास डाग लागणें   जिभेला डाग देणें   दुःख पाहून डाग देणें   दुःखावरचे डाग निघत नाहींत   डाग लावून घेणें   हळदीचा डाग लागणें   वाघाची खोड काढूं नये   दरिद्यास खोड असूं नये   बाप जातो देऊळीं, पोर्‍या जातो राऊळीं   कांड   असतां थंड प्रकृती, भावना चांगली राहती   नम्रता आणि संपत्ति, एके ठायीं क्कचित् राहती   धनिक द्रव्यानें चालती, गरीब आश्रयांत राहती   تنا   அடிமரம்   చెట్టుబోదె   গা-গছ   ਤਣਾਂ   മരത്തിന്റെ തായ്തടി   થડ   बिथʼ   मुल   log   گۄڑ   ಬೊಡ್ಡೆ   अशक्त जातो कुडा पावेतो   ताटाबरोबर कांठहि जातो   जी खोड बाळा, ती जन्मकाळा   धर्माचें घेणें, खोड व ठेवणें   नांव गोड, पण वाईट खोड   एका वाटेनें जातो पळणारा आणि बारा वाटेनें जातो शोधणारा   जातो तेथ हत्ती जातो, नाहीं तर गुंजहि मारक होते   तना   कोतवालपुत्र निभावून, जातो सर्व अरिष्‍टांतून   अंधळ्याचा हात उपस्थानावर नेमका जातो   घृतकुंभ अग्‍नीजवळ, जातो तत्‍काळ पाघळून   नाचकें नाचक्यांतून निघतो कर्‍ह्यांत जातो   आपला दोष सोड, मग दुजाची खोड काढ   खोड जडली बाळपणीं, सुटत नाही मोठेपणी   एक दाणा दोन फोडी, खाणाराची खोड मोडी   दुसर्‍याची खोड काढणें, पहिली आपली सुधारणें   मधली गेली खोड, तर दादला बायली गोड   कावळ्याचें होतें हंसणें, बेडकाचा जातो जीव   उपाशी झोंपी जातो, तो सारी रात्र तळमळतो   उंदराचा जीव जातो मांजराचा खेळ होतो   कोठें जातो अडका, तर तोडायला आप्तसखा   घरीं नाहीं पिकला जोंधळा आणि जातो राउळाला   घी जातें आणि चमडा पण जातो   वेळ निघून जातो पण शब्द राहतो   शेळीचा जातो जीव, आणि खाणारा म्हणतो वातड   अज्ञानानें क्रोध येतो, पुढें पश्र्चात्तापानें जातो   ज्‍याचे पदरीं पाप, तो मुंबईला जातो आपोआप   चांगले वस्‍त्रानें जातो, त्‍यास मान मिळतो   तुमचा खेळ होतो पण आमचा जीव जातो   मांजराचा खेळ होतो पण उंदराचा जीव जातो   मूर्खापाशीं पैका येतो, अनादरें निघून जातो   नवरा जातो नवरीसाठीं वर्‍हाड जातें खायासाठीं पोटासाठीं   पापाचा घडा भरतो, शेवटीं फुटूनीया जातो   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP