Dictionaries | References ज ज्याचे पदरीं पाप, तो मुंबईला जातो आपोआप Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 ज्याचे पदरीं पाप, तो मुंबईला जातो आपोआप मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | मनुष्य मुंबईस गेला म्हणजे तेथे तो व्यसनाधीन होण्याचा संभव असतो, शिवाय त्यांचे आयुष्य घरच्यापेक्षां कष्टमय होते व घरच्या सुखास तो आंचवतो. यावरून तो पापी असल्याशिवाय काही त्यास घरदार सोडून मुंबईस जाण्याची पाळी येत नाही असा समज. Related Words ज्याचे पदरीं पाप, तो मुंबईला जातो आपोआप ज्याचे पदरीं पाप, त्याला पोरी होती आपोआप पाप आपोआप पदरीं घालणे पदरीं टाकणें ज्याचे अंगी सामर्थ्य तो राजा नागडा जातो गूळ चोरावं तो पाप, तूप चोरावं तो पाप दावा पदरीं पडणें ज्याचे सरे, तो दिवा लावून करे पाप आढयावर बोंबलतें ज्याचे मनगटांत जोर, तो बळी तुरीबरोबर बरड चिरडला जातो ज्याचे हातीं ससा, तो पारधी पैशाकडे पैसा जातो पदरीं घेणे पदरीं पडणें पदरीं धरणें द्रव्य नाही ज्याच्या पदरीं, तो अर्धा दुखणेकरी माप पाप नजरेचें पाप दुष्टाचे नेत्र झांकी पाप, दंड उघडवी आपोआप अंगचें पाप देईना, तो पुण्य कसचें देतो ज्याचे पदरीं संपत्ति, त्याचे आर्जव करिती ज्याचे नांव तें तो ज्याचे त्याला, गाढव ओझ्याला पाप नाहीं तर पुण्य कोठून मिळेल आधीं वाचा जाते, मग जीव जातो पदरीं पडलें पवित्र झालें ज्याचे कपाळीं बाशिंग तो नवरा तृप्त ज्याचे मन, तो सधन ज्याचे त्याला, आपल्याला उठाठेव कशाला ईश्र्वरास ठकवूं पहातो तो आपला आपण फसला जातो झांकले पाप, दुणें दुराचरण पाप त्यांत निफजेः पाप मागितल्यानें न देणे ज्याचे पदरीं नाहीं पैका, त्यास वाटे बोलतां शंका automatically विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी ज्याचे मागें झेंगट नाहीं, तो गृहस्थ नाहीं फिरे तो चरे पाप बोंब देऊन मारुन उठणें गद्ध्याने खाल्लें पाप ना पुण्य उपाशी झोंपी जातो, तो सारी रात्र तळमळतो दिवस जातो पण घोल उरतो गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय घणाचे घाव सोशील तो हिरा ज्याचें पाप त्याचे पुढें येऊन नाचणें अंगीं असेल तें काम आणि पदरीं असेल तो दाम अंगी असेल तें काम, पदरीं असेल तो दाम अंगें केलें तें काम पदरीं असे तो दाम केलेल्या गेलें पाप सांगिल्या गेल्या तोंडांतु गाढवानें (शेत) खाल्ले पाप ना पुण्य चांगले खातो पितो, तो काम चांगलें करतो काळ जातो क्षणाक्षणा। मूळ येईल मरणा ।। जो तो गद्धेनें खेत खाया, पाप ना पुन हर्ष काल हा पाप काल असतो तो मेरेन गणेशाचे हाले दोंद, चंडिकेचा जातो प्राण डाग जातो, खोड राहती अशक्त जातो कुडा पावेतो ज्याची लागे चाड, तो उडे ताड माड पान देणार नाहीं तो पुण्य कोठून देणार पत्रावळी आधीं द्रोणा, तो जांवई शाहणा sin पातक मोठया वार्यानें विझतो, अग्नि लहान असतांना तो पदरीं असणें पदरीं बांधणें एका वाटेनें जातो पळणारा आणि बारा वाटेनें जातो शोधणारा आवै जाणता भुरग्याचो बाप, आनी देव जाणता पाप कोतवालपुत्र निभावून, जातो सर्व अरिष्टांतून अंधळ्याचा हात उपस्थानावर नेमका जातो घृतकुंभ अग्नीजवळ, जातो तत्काळ पाघळून उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक चोरी होऊन माल जातो, त्याहून मेजवानींत जास्त खपतो चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल म्हातारा बसे, आपोआप वासे उगवेल तो मावळेल उडतो तो बुडतो उट्टा तो बुटा राबेल तो चाबेल मनास मानेल तो सौदा स्वतः ज्याचे अंगी नाही पाणी, त्याचा जीव मेल्यावाणी बलिष्ठ तो वरिष्ठ नामदार तो नम्र फार विलो तो भिलो हा? राखील तो चाखील मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी विकत पाप नजरचें पाप पाप कर्म पाप काम Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP