मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|भजन|अवतार वाणी|

अवतारवाणी - भजन संग्रह १२

संपूर्ण अवतारवाणी या पवित्र काव्यात्मक ग्रंथरूपी भजनांची रचना शेहनशाह सत्गुरू बाबा अवतारसिंहजी महाराजांच्या मुखारविंदातून पंजाबी भाषेत झाली. या दैवी ग्रंथाला अलौकीक लोकप्रियता लाभली.


एक तूं ही निरंकार (१११)

निरंकार हा उच्च गुणाहुन स्वयं सर्व गुणवान असे ।

भरुनी हा अणुरेणूमाजी सर्वाहुन हा भिन्न असे ।

अपुली लीला आपण जाणे स्वयेची लीला रचियता ।

ठाव आपुला आपण जाणे परिचय अपुला देई स्वतः ।

निज इच्छेने प्रगट होतो निज इच्छेने लोपत असे ।

आपण लावी आपन तोंडी बनवूनी लय करीत असे ।

स्तः आपण आपणा जिअसा नाही त्यासम कोण दुजा ।

देह स्वयेची स्वयेची आत्मा असे जीवांचा हा राजा ।

रूप एकची अनेक रंग रचना सारी असे हाची ।

स्वयंही सागर स्वयं तरंग आरंभ शेवद हाची ।

रंगी बेरंगी सृष्टी याची खेळ खेळवीतो हाची ।

'अवतार' म्हणे जो याला जाणे महिमा न्यारी असे त्याची ।

*

एक तूं ही निरंकार (११२)

संत जनांची संगत करूनी हरिचा मनी विचार करा ।

मनात ठेवा शब्द गुरुचा एकाचा आधार धरा ।

आणिक सर्वही प्रयत्‍न मिथ्या आणिक सर्व उपाय ।

मायेतून मनास काढून मनी धरा सदगुरुचे पाय ।

हा जगताचा कर्ता धर्ता जगताचा हाची दातार ।

याचा आश्रय घेई मानवा स्वामी हाच असे करतार ।

भरील जो या झोळी धनाने धनिक खरा तोची होई ।

म्हणे 'अवतार' मिळे जयाला दास गुरुचा जो होय ।

*

एक तूं हि निरंकार (११३)

संपत्ती धन धान्यासाठी मानव नित्य धावतसे ।

सदगुरु सेवा करण्याने ते धन चालूनी येत असे ।

ज्या सुख शोधासाथी मित्रा सदैव तू धडपड करिती ।

सर्व सुखांची होईल प्राप्ती जडता प्रीती संतांशी ।

मान प्रतिष्ठेसाठी ज्या तू उत्तम कर्मा आचरिसी ।

संत जनांची सेवा करीता क्षणी सर्व ते मिळवीसी ।

केली जरी तू लाख औषधें नाही मिटणे रोग तुझा ।

नाम औषधी घेशील जेव्हां मिटेल सारा भोग तुझा ।

सर्व धनाहुन आहे मोठा केवळ नामाचा खजिना ।

म्हणे 'अवतार' तयाला मिळतो वंदन करी जो गुरुचरण ।

*

एक तूं ही निरंकार (११४)

शब्द गुरुचा मनी बैसता तिमीर मनाचा दूर करी ।

मन संतोषी होईल आणि सारी दिविधा दुर करी ।

जीवन पथ होईल सुगम्य सुलभ होई जे कठिण महान ।

मिळेल आदर मान जगी या सोडी जो माना अभिमान ।

अग्नी जैश जळत्या जगती नामच शीतलता देई ।

स्मरण निरंकाराचे करिता सुखशांती मिळूनी जाई ।

सकल भिती भय जाती निघूनी सर्वेच्छा होती पूर्ती ।

स्वयंप्रकाशित होईल आत्मा मिळता खरीं प्रभु भक्ति ।

मिळेल ऐशा घरी ठिकाणा जे जगती शाश्‍वत आहे ।

'अवतार' जगत हे स्वप्नची सारे एकची सत्य हरी आहे ।

*

एक तूं ही निरंकार (११५)

जगातूनी ह अंतीम समयी दौलत संगे ना जाई ।

ज्या जगताशी प्रांत जोडीली अंती कामी ना येई ।

कुटुंबी सारे पुत्र स्त्रिया आणि तुझे साथी असती ।

यांचा कां तू मालक होशी तुझे यात कोणी नसती ।

सर्व सुखे तू जरी भोगोसी सुटका तरी ना तुज अंती ।

हत्ती घोडे असती जवळी असती गाड्या मोटारी ।

खोटी आहे माया सारी वाळूच्या त्या घरा परी ।

जो प्राणी या दीनदयाळा विसरूनी हरिला जाई ।

नामावीण 'अवतार' तयाला अनुताप अंती होई ।

*

एक तूं ही निरंकार (११६)

खरे भक्त जे भगंवंताचे एकची गोष्ट कथन करितो ।

ज्ञानी होऊनी भक्ती त्यागीता अनुताप होईल अंती ।

करी मानवा बह्क्ती प्रभुची भक्ती फळ मिळवाल तुम्ही ।

उज्ज्वल होईल मानस मंदिर पवित्र मन बनवाल तुम्ही ।

पवित्र कोमल पदकमलांचे प्रेम मनी बसवाल तुम्ही ।

धुपेल मळ जन्मोजन्मीचा कराल निजघरी वास तुम्ही ।

स्वयें ओळखुनी भगवंता मार्ग दाखवी दुसर्‍यांना ।

चुकले सारे जग मार्गाला सन्‌मागीं लावी त्यांना ।

नाम हरिचे महान धन हे याचा करा खरा व्यापार ।

'अवतार' म्हणे की सदैव बोला तुंही निरंकार ।

*

एक तूं हि निरंकार (११७)

तूंही तूंही निरंकार म्हणुनी गीतही याचे गान करा ।

याला अपुल्या चित्ती धरुनी मनात याचे ध्यान धरा ।

गान करा तुम्ही महिमा याची पवित्र हा बेअंत असे ।

स्मरण करावे क्षणाक्षणाला मालक हा भगवंत असे ।

पावन केवळ एक अनादी जळी स्थळी व्यापुन आहे ।

पानोपानी नांव हे याचे अणुरेणु छाया आहे ।

या एकातून अनेक झाले याच्यातून सारे येती ।

ओळखणारे या एकाला एकामाजी समावती ।

एकाच्या जे रंगी रंगले सदैव आनंदी असती ।

'अवतार' म्हणे ते संत हरिचे एकाला जाणून घेती ।

*

एक तूं ही निरंकार (११८)

चरण धुळी लावीता कपाळी निर्मळ मन होऊन जाई ।

चरण धुळी लावीता कपाळी सारे जगत मित्र होई ।

चरण धुळी लावीता कपाळी आनंदी रंगून जाशी ।

चरण धुळी लावीता कपाळी चुकेल जन्ममरन फाशी ।

चरण धुळी लावीता कपाळी श्रीहरिचे दर्शन होई ।

चरण धूळी लावीता कपाळी पाप पुण्य संपून जाई ।

चरण धूली लावीता कपाळी आवागमन संपून जाई ।

चरण धूळी लावीता कपाळी जीव मुक्त होऊन जाई ।

चरण धुळी तुम्ही लावा भाळी मिळता साधु संत फकीर ।

म्हणे 'अवतार' भाग्यवंत तो ज्यास मिळाला सदगुर पीर ।

*

एक तूं ही निरंकार (११९)

जयास वाटे ज्ञान मिळाले सदगुरुचा सत्कार करा ।

शीस झुकवूनी करा विनंती सदगुरु आपण कृपा करा ।

गरीब मी तव दारी आलो द्यावे मजला जीवनदान ।

प्रेम आपुले भरी अंतई दया करावी कृपानिधान ।

कोमल सुंदर चरण हे पावन धूळ तयांची दे मजला ।

भंग कधी ना होय जयाचा त्या रंगी रंगू दे मला ।

जीवनाच्या प्रति श्‍वासामाजी स्मरण तुझीची मज व्हावे ।

पाहून माया रंग बेरंग त्यामाजी ना भटकावे ।

जात नसे दारातुन खाली चालत आली रीत तुझी ।

जोवर चाले श्‍वास ह्या देही विसर न व्हावी प्रीत तुझी ।

तुझाचा स्वामी आश्रय मजला तुची असशी कृपानिधान ।

'अवतार' पवित्र चरण धूलीचे नित्य घडू दे मजला स्नान ।

*

एक तूं ही निरंकार (१२०)

मातेला प्रिय पुत्र आपुला बंधु प्रिय अती भगिनीला ।

पाणी प्रिय पिपासुला अन प्रिय भाकरी क्षुधिताला ।

प्रीत करी धनवंत धनावर बाळाला प्रिय दुध अती ।

तैशापरी 'अवतार' सेवका अती प्रिय सदगुरु जगती ।

N/A

References : N/A
Last Updated : July 21, 2009

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP