एक तूं ही निरंकार (७१)
जोडी तार मनाची प्रभुची जाण तयाला तू करतार ।
तया कृपेने जग हे चाले जगताची तोची दातार ।
हितचिंतक सकलांचा हाची हाची रक्षण करीत असे ।
याच्याकडुनी घेती सारे रीता कुणीही जात नसे ।
ध्यान करी हे मना तू याचे येत नसे जो जात नसे ।
आपण सारे करी अन करवी यासम कोणी दुजा नसे ।
जव ना होई दया प्रभुची मानव काही करु न शके ।
लाख लाखही प्रयत्न करुनी काम न काही होऊ शके ।
भगवंतावीण हे मन मुर्खा काही न येई कामाला ।
'अवतार' म्हणे गुरुचरण धरी जो मिळवील तोची मुक्तीला ।
*
एक तूं ही निरंकार (७२)
सदगुरुच्या चरनाहुन पावन नाही दुसरे तीर्थस्थान ।
गुरुवीना पशु जैसा मानव मनुष्य वनणे अशक्य जाणु ।
गुरु चरणाची धूळ घेऊनी चोळून अंगा स्नान करा ।
तन मन धन साधुच्या चरणी हंसत मुखाने दान करा ।
तोच करी साधुची सेवा ज्या करवी करवीतो हा ।
'अवतार' तोच गुण गाईल याचे मुझे जयाच्या बदवील हा ।
*
एक तूं ही निरंकार (७३)
ईश्‍वरास ज्या शोधी मानव ऐका कुठे राहतो हा ।
संताच्या हृदयांत राहतो रसनेवरती बसला हा ।
समय न येई हा परतुनी जे करणे ते आज करा ।
सारी त्यागुन मान बढाई हरिभक्तांचे पाय धरा ।
धन्य धन्य त्या भक्तजनांची काम जयांनी हे केले ।
धन्य धन्य त्या हृदयी धरुनी अपुल्या जन्मा सार्थकीले ।
प्रभु नामाचा धंदा ज्याचा व्यापारी विरळा याचा ।
'अवतार' असा व्यापारी मिळता वाहीन सर्वपदी त्याच्या ।
*
एक तूं ही निरंकार (७४)
हिरे माणके याहून किंमती समजा संतजनांचे बोल ।
माल तयांचे कठीण करणे समजा ते असती अनमोल ।
यास मानुनी चाले यावर तो नर मिळवी मुक्तीला ।
तरे स्वतः निशंकपणे तो नेई तारून जगताला ।
सदा सर्वदा या देवाची कथा किर्तने श्रवण करी ।
'अवतार' त्यागुनी चतुरपणा तो वचन गुरुचे हृदय धरी ।
*
एक तूं ही निरंकार (७५)
सज्जन याहो मिळून सारे प्रभुचे गुण गाऊं आम्हीं ।
गुरुमुखे जाणून हरिला याचे करुया ध्यान आम्ही ।
नाश होईना कशाप्रकारे वस्तु अशी आपण मिळवू ।
ज्ञान मिळवूनी गुरु कडूनी जन्म मृत्यु आपण चुकवू ।
मनमंदिरी उजळूनी ज्योती याचे स्मरण मनी बसवू ।
सदगुरुपासुन जाणुन प्रभुला घरामध्ये निजघर मिळवू ।
ज्या कारण नरदेह मिळाला सफल तया आपण बनवु ।
'अवतार' गुरुच्या येऊन चरणी सकळ तीर्थें आपण न्हावूं ।
*
एक तूं ही निरंकार (७६)
अणुरेणूमजी हा व्यापक अंगसंग तब वसे सदा ।
पूर्ण सदगुरु मिळेल जेव्हा तोची दुर करी पडदा ।
क्षणोक्षणी हरिनाम जपूनी अहंभावना त्याग करा ।
प्रभुचे केवळ स्मरण करोनी मन चिंतेला दुर करा ।
संत पदी नतमस्तक होऊनी संतांचा सत्कार करा ।
'अवतार' घेऊनी चर्न धुळीला भवसागर हा पार करा ।
*
एक तूं ही निरंकार (७७)
गेला समय न येई हाती अनुताप होईल अंती ।
निरोप येता यमदुताचा नयन तुझे भरुनी येती ।
इष्ट मित्र जे असती सारे तुझीया कमी न येती ।
नाती गोती आणी सोयरी तुला सोडवू ना शकती ।
सदगुरु येईल कामी अंती आणि कशाचे काम नव्हे ।
'अवतार' लेख मागे भक्तांचा यम राजाचे काम नव्हे ।
*
एक तूं ही निरंकार (७८)
पाहिल्यावीना मन ना मानी मानील्यावीना प्रेम नसे ।
प्रेमवीण भक्ती न होई नाव भक्तीवीण तरत नसे ।
गुरु दाखवी गुरु समजावी गुरुच प्रेम खरे शिकवी ।
गुरुवीना भक्ती ना होई करू जाता ती वृथा जायी ।
पूर्ण गुरुला शरण येऊनी ओळख भगवंताची करी ।
'अवतार' गुरुची दृष्टी केवळ जीवनाचे कल्याण करी ।
*
एक तूं ही निरंकार (७९)
सूर्य चंद्र आणी हे तारे दिन रात्री येती जाती ।
धरती पाणी आणि अग्नी सदैवकाळ भ्रमण करीती ।
वायु जीव आकश हे काही अचल अमर अढळ नसती ।
तुलना याची होऊ ना शके निरंकार प्रभु पुढती ।
रंग रूप ना ज्याचे कांही ज्याचा पारावार नसे ।
म्हणे 'अवतार' गुरु न मिळतां निरंकार नयनी न दिसे ।
*
एक तूं ही निरंकार (८०)
पूरा गुरु कधी ना सांगे गंगा अन् यमुनेचे स्नान ।
पुरा गुरु कधी ना सांगे पूजा व्रत अन् पुण्यदान ।
पूरा गुरु कधी ना सांगे वाचन करण्या वेद पुराण ।
पूरा गुरु कधी ना सांगे जंगलवास समाधी ध्यान ।
पुरा गुरु समजावी नराला केवळ एक प्रभुचे ज्ञान ।
पूरा गुरु समजावी नराला केवळ एक प्रभुचे ध्यान ।
पूरा गुर्च्या दृष्टीमाजी सारे मानव एक समान ।
पूर्ण गुरुच्या दृष्टीमाजी उच्च नीच ना थोर लहान ।
ऐसा सदगुरु जरी मिळाला नत मस्तक होऊ आम्ही ।
'अवतार' ऐसीया सदगुरु चरणी अर्पण सर्व करु आम्ही ।