स्फुट अभंग - १६ ते २०

१६
रामभक्तीविण आन नाहीं सार । साराचें हें सार राम एक ॥१॥
कल्पनाविस्तारू होतसे सत्वरू । आम्हां कल्पतरू चाड नाहीं ॥२॥
कामनेलागोन विटलेंसे मन । तेथें चाड कोण कामधेनू ॥३॥
चिंता नाहीं मनीं राम गातां गुणीं । तेथें चिंतामणी कोण पुसे ॥४॥
कदा नाहीं नाश स्वरूप सुंदर । तेथें आम्हां हिरे चाड नाहीं ॥५॥
रामदास म्हणे रामभक्तीविने । जाणावें तें उणें सर्व कांहीं ॥६॥

१७
सीतापति राम पतितपावन । गाती भक्तजन आवडीनें ॥१॥
राघवाच्या गुणा न दिसे तुळणा । कैलासींचा राणा लांचावला ॥२॥
देवाचें मंडण भक्तांचें भूषण । धर्मसंरक्षण राम एक ॥३॥
रामदास म्हणे धन्य त्याचें जिणें । कथानिरूपणें जन्म गेला ॥४॥

१८
आम्हीं देखिला विठोबा । आनंदें विटेवरी उभा ॥१॥
तेथें दृश्याची जे दाटी । तेचि रूक्मिणी गोमटी ॥२॥
रामीरामदास म्हणे । जो ओळखे तोचि धन्य ॥३॥

१९
लांचावोनी भक्तिलोभा । असे वाळवंटी उभा ॥१॥
पदकीं इंद्रनीलशोभा । प्रभे उजळती शोभा ॥२॥
भक्त पुंडलिकें गोंविला । जाऊं नेदी भांबाविला ॥३॥
भाग्य पुंडलिकाचें । उभें दैवत त्रिलोकींचें ॥४॥
कीजें तारूं भवसागरीं । विनटलें भीमातीरीं ॥५॥
पुंडलिकें करूनी जोडी । आम्हां दिधली कल्पकोडी ॥६॥
तुटली संसारसांकडीं । रामदास म्हणतसे ॥७॥

२०
जीवन्मुक्त प्राणी होउनीयां गेले । तेणें पतें चाले तोचि धन्य ॥१॥
जाणावा तो ज्ञानी पूर्णसमाधानी । निःसंदे मनीं सर्वकाळ ॥२॥
मिथ्यादेहभान प्रारब्धाआधीन । राखे समाधान पूर्णपणें ॥३॥
आवडीनें करी कर्म उपासना । सर्वकाळ ध्यानारूढ मन ॥४॥
पदार्थाची हाणीं हाता न ये कोणी । जयाची करणी बोला ऐसी ॥५॥
धन्य धन्य ते पैंदास संसारीं उदास । तयां रामदास नमस्कारी ॥६॥