रूपक - डांक

वाजचिली डांक चौक ठेवियला वो । ठायीं पंढरींचे विठठले तुज हाकारा केला वो ॥१॥
रंगा येईंवो खेचरे विठाई सुंदरी वो । तुझीं पाउलें गोजिरीं कैं मी द्दष्टी देखेन वो ॥२॥
पाजळला दीपु फिटला अंधकारु वो । न लाचा उशीरु पांडुरंगे माउलीये वो ॥३॥
तमोगुणाचा रज जाळूनि धूप केला वो । उशिरु कां लाविला पांडुरंगे माउलीये वो ॥४॥
तनुमनाची मूद ठाकीन तुज वरोनी वो । ठैकुंठवासिनी पांडुरंगे माउलिये वो ॥५॥
अहंकार दैवतें झडपिलें नामयासी वो । येऊनियां रंगासी रंग राखीं आपुला वो ॥६॥