Dictionaries | References

अति शोक धरी तें मूर्खत्व शोक न करी तें निर्दयत्व

   
Script: Devanagari

अति शोक धरी तें मूर्खत्व शोक न करी तें निर्दयत्व

   वाजवीपेक्षां जास्त शोक करणें हा मूर्खपणा आहे पण मुळींच शोक न करणें हें कठोरपणाचें लक्षण आहे. तेव्हां योग्य तितका व मित शोक प्रकट करणें हेंच शहाणपण.

Related Words

अति शोक धरी तें मूर्खत्व शोक न करी तें निर्दयत्व   शोक   मृत्यु शोक   लग्नासारखा हर्ष नाहीं, मरणारखा शोक नाहीं   शोक सभा   mourning   शोकसभा      नष्ट वस्तूचा शोक, उगाच जडला हृद्रोग   कालें द्वेष थंडावतो, शोक शमतो   न बोलतां काम करणें, तें चांगलें होणें   दैवीं लिहिलें तें कदापि न टळे   जें होय सहजानें, तें न करी जुलुमानें   झालें तें गुदस्‍त   ज्याचें नांव तें   मृत्युशोक   राव करणार नाहीं तें गांव करतो   राव करीत नाहीं तें गांव करतो   मातम   अति   सायास न घडे तें सहज घडे   हंसालागीं जें मिष्टान्न । तें न हंसीलागी जाण ॥   अति आविष्ट   भावी होणार तें चुकत नाहीं   मन चिंती तें वैरीही न चिंती   lamentation   शोभेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   रुचेल तें बोलावें, पचेल तें खावें   निघेल तें केरमाती, राहील तें माणिकमोती   अति पतिव्रता, मुसळ देवता   माझें तें माझें, तुझें तें माझेंच   माझें तें माझें, तुझें तें माझ्या बापाचें   लहान तें छान, मोठें तें खोटें   जें पोटीं, तें होटीं   हाताला येईल तें   कर न करी   ज्‍याचे नांव तें   दिसले तें पाहावें   धा, जाय तें खा   रवीलासुद्धां जें दिसत नाहीं तें कवीला दिसतें   पांचार तें पंचविसार   तें   न न   शोक करणे   धरी   ن(न)   अति परिश्रम गर्नु   अति परिश्रम करना   दैवीं आलें तें भोगलें पाहिजे   नशीबीं असेल तें भोगलें पाहिजे   मन चिंती तें वैरी चिंतीना   झालें तें झालें, न झालें तें होणार नाहीं   नवसानें मागितलें, तें मुळावर आलें   न देखे रवि, तें देखे कवि   जें न देखे रवि, तें देखे कवि   आपले तें न राखावे, दुसर्‍याचें तें न देखवे   यमापेक्षां विषाची थोरी, तें प्राण्याला तात्काळ मारी   चांगले करी, त्‍याचें भय न धरी   भाकरेचे बोडूंक खंयच्या वाटेन तें कळाना   माका नाका तें सगळे संसाराक नाका   पचेल ते खावें (नि) रुचेल तें बोलावें   दुख्ख   काका मामा गा, घरांत असेल तें खा   काका मामा म्हणावें, गांठीं असेल तें द्यावें   हें चित्र पहा व तें चित्र पहा   सांबरच्या तलावांत जें पडतें तें मीठ होतें   निर्दयत्व   कोणावरहि जो प्रीति न करी, त्‍यावर कोणी लोभ न धरी   मूर्खत्व   गेलें तें गत फाटलें तें खत   फुकेसवाय तें फुक्या म्हारग   काळ करित तें कोणाच्यान कर न जो   उतावळीनें घडें तें कधीं यशा न चढें   एका पुष्पाचा हार, न होय तें सार   सटवीनें लिहिलें भाळीं, तें न चुके कदाकाळीं   सटवीनें लिहिलें भाळीं, तें न चुके कपाळीं   वैरी न चिंती तें मन चिंती   जें न निघे संबंधीं तें निघे जेरबंदीं   मान्य असे तें बोलावें, अमान्य न चालावें   योग्यतेनें मिळवी, तें दैवावर न घालवी   करी   mourn   गेलें तें गंगेला मिळाले!   ज्‍यासाठीं लुगडें तें उघडें   माकडा हातांतु माणिक दिलें तें ताणें हुंगून पळेलें   शोकः   अतिशय करणें तें तर व्यर्थ घालविणें   तुका म्‍हणे उगी रावचें, कितें जाता तें पळौचें   लष्कर सैल, इन्फंट्री बैल आणि पोलीस करील तें होईल   मांजर आपल्या पोरांस खातें, तें उंदरांस कसें सोडील   மரணதுக்கம்   శోకం   శోకము   মৃত্যুশোক   ਮਾਤਮ   ଶୋକ   શોક   ദുഃഖാചരണം   अपसोस   दुखु फोरमायनाय   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP