Dictionaries | References

होय नव्हे

   
Script: Devanagari

होय नव्हे

A dictionary, Marathi and English | Marathi  English |   | 
   Speaking decisively, definitely, or declaratively about; speaking affirmatively or denyingly. v कर, म्हण, सांग. Also yes--no, is--is not; with hesitation, vacillation, or irresolution--speaking. v कर.

होय नव्हे

Aryabhushan School Dictionary | Marathi  English |   | 
  f  Speaking decisively, definitely about; yes-no; also speaking with hesitation.

Related Words

नव्हे   होय नव्हे   होय   वाणी मित्र नव्हे, मांजर जितरब नव्हे   काय होय?   नव्हे ब्रह्मचर्य बाईलेच्या त्यागें । वैगग्य वाउगें देशत्यागें ॥   चांगले ग्रंथ सुशोभित, नव्हे त्‍याला मोल भिती   आजचे अरिष्टा उपाय, उद्या केल्‍यानें न होय   लबाडीवांचून नव्हे   सराफ सोयरा नव्हे, मांजर जितरब नव्हे   बुडकीची विहीर नव्हे, पाटाची बायको नव्हे   अल्प धन थोर मन, नाश न होय स्वहित जाण   कोणी नव्हे (नाहीं) कोणाचे   चूक नव्हे, चुकीचा बाप   पाठ फोडून भावंड नव्हे आणि पोट फोडून मूल नव्हे   चकाकतें तें सर्व सोनें नव्हे   अधिकाराचा दोष आहे माणसाचा नव्हे   निष्ठुरतेपासून, सूड होय निर्माण   होयीस होय उठविणें   होयीस होय करणें   होयीस होय म्हणणें   ज्‍यावर कुत्रें भुकतें, तो चोर नव्हे   बाईल पैशाची पैशाची । कधीं नव्हे बा पुरुषाची ॥   नव्हे कर्म ना धर्म ना योग कांहीं ।   कावळा करते कोय कोय, तूं माही होय होय   घे उदी नि होय सुदी   गरीबींत मीपणा, तर होय विटंबना   होतां राज्यक्रांति, होय द्रव्याची प्राप्ति   होय द्र्व्यप्राप्ति मग चाळे आठवती   आयुष्य काही कापसाचा तंतू नव्हे की, तोडूं म्हटल्या तुटेल   गुरूची बरी नव्हे वाणी, माझ्या पेवांत गेलें पाणी   दुधाचे घागरीं मद्याचा हा बुद। पडिलिया शुद्ध नव्हे मग॥   जांवई नव्हे जावयाचा भाऊ, फुकट राडे नासलेस गहूं   रासभ धुतला महा तीर्थामाजीं। नव्हे जैसा तेजी शाभकर्ण॥   हें गांवजेवण नव्हे, की घेतला थाळातांब्‍या नि चालला जेवायला   आनंदित मन ही खरी मेजवानी होय   खोट्याच्या नांवाची होय माती, खर्‍याची वाढे कीर्ति   किंचित्‌ वार्‍यासंयुक्त, अग्‍नि मोठा होय प्रदीप्त   उपकारीया लाभ होय, अपकारीया घडे अपाय   ईश्र्वरी कल्याणापासून, दुःख हरून होय सधन   उतार वय हे दुसरें बाळपणच होय   करी ज्ञानाचा अभ्‍यास, होय सुखोपभोग त्‍यास   एकदम काम सारें, दिवसांत न होय पुरें   एकाचें जे अन्न होय, ते दुसर्‍याचे विषप्राय   एका दिवसाचें सुख, त्याचें दुणें होय दुःख   एका पुष्पाचा हार, न होय तें सार   अंधळा पाहतां चांद होय मोठा आनंद   गोड करतां भाषण, मूर्ख होय हर्षायमान   गोड शब्‍दे करून, मूर्खाचें होय मनरंजन   वाळूच्या कणाचा दोरा, कधीं न होय पुरा   सांग सोनें, कधींहि न होय जुनें   साठ वर्षें रामायण रामास सीता काय होय   शुचिर्भूतपणा हाच मुळीं दैवी अंश होय   शेती होय धननाश, ना धनी पास   सकाळचा रामराम म्हणजे मृत्यूचेंच बोलावणें होय   अज्ञानास न होय प्राप्ती, करिताही खरी भक्ती   अशक्त असतांना, काम न होय जाणा   आज आहे सुवर्णकांती, उद्यां होय तिची माती   अन्न वस्त्र आणि पत उद्योगानें होय प्राप्त   अपकारीं देतां उत्तेजन तेणें होय दुजें नुकसान   अमर्यादेनें मौजा मारिती, होय पापाची भरती   अल्प अपराध करी, शासन होय त्या परी   जें होय सहजानें, तें न करी जुलुमानें   जेथें जाय दुःखी, तेथे न होय सुखी   जैसे पिवे पाणी, वैसी होय वाणी   जो दुकानाचा चार, दुकान होय त्‍याचा किंकर   ज्‍याचें जया ध्यान, तेंच होय त्‍याचें मन   दुष्टाचे तोंडीं कुटका, देतां होय सुटका   चोरीमारी होय, त्‍याचें तारूं सलामत जाय   छिद्र सांगे ज्‍यास, त्‍याचा होय दास   दर्पण अंधळयाकरीं, देतां न होय उपकारी   चाबूक लगामाविना, घोडा न होय नीट जाणा   तमाखूकी निंदा करे होय इसका सत्‍यानाश   बोहोर्‍यांचा रामराम म्हणजे मृत्यूचेंच बोलावणें होय   रांड, भांड, भैंसा, बिघडे तो होय कैसा?   रांड भांड म्हैसा, बिघडे तो होय कैसा   मित होय व्यय तर न होई क्षय   मूर्खाशीं बोध करतां श्रम होय वाणी   न मागे तयाची रमा होय दासी।   दृष्टीस पडतां नावडे, इच्छा न होय त्याकडे   देवी रडते हगतां, प्रसन्न होय गे भक्ता   द्रव्यावीण हिंमत धरी, त्याचा नाश होय भारी   धनलोभ सदा, त्याची तृप्ति न होय कदा   धरितां गर्व आणि स्वार्थ, संसारीं होय अनर्थ   नीच होय ते कबी उंच न थाय   होय तैसें जाय, जन तमाशा पाहाय   स्वभाव वांकडा, तो नीट न होय बापडा   मित्र ऐसा कीजीऐ ढालसरीखा होय, सुखमां पीछा पडा रडे, दुःखमां आगळ होय   आप करे सो काम, पल्लो होय सो दाम   आपल्याला जें प्राप्त न होय, त्याची आदावत करून काय   आळस तो रोग जाण, तेणें जीवित्व होय क्षीण   काका मामा केहेवाना, ने गांठे होय तो खावाना   गोड शब्‍द कोणा बोलतां, पोट मनाची न होय तृप्तता   साधूसे साधू मिले तो होय दोन दोन बाता   अतीत देखोनि होय पाठिमोरा । व्याह्यासी सामोरा जाय अंगीं ॥   अस्तमान होय तोंवरी, न कळे काय होईल तरी   गरीबाला अल्‍प येतां तोटा, त्‍याचा होय मोठा (तोठा)   जी स्‍त्री मूळची वाईट, जपून न होय नीट   जों जों भिजे कामरी, तों तों भारी होय   दारूबद्दल पाणी पिणें, न होय ऋण आणि दुखणें   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP