Dictionaries | References

म्हणेल तो चुकेल

   
Script: Devanagari

म्हणेल तो चुकेल

   कांहीं कांहीं वेळां बोलणें हाच मूर्खपणा ठरतो, न बोलणें शहाणपणा ठरतो.
   जो करतो त्याच्या हातूनच चुका होण्याचा संभव असतो
   जो कांहीं करीत नाहीं त्याच्या हातून चुकाहि होण्याचा संभव नसतो.

Related Words

म्हणेल तो चुकेल   बापाला बाप म्हणेना, तो चुलत्याला काका कोठून म्हणेल   तो   म्हणेल ती पूर्वदिशा, करील तो विधी   जो तो   तो मेरेन   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   उगवेल तो मावळेल   उडतो तो बुडतो   उट्टा तो बुटा   राबेल तो चाबेल   मनास मानेल तो सौदा   बलिष्ठ तो वरिष्ठ   नामदार तो नम्र फार   विलो तो भिलो हा?   राखील तो चाखील   मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी   गायी वळी तो गोवारी   पट्टा तो वाट्टा   वेळेस चुकला तो मुकला   मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी   हगे तो तगे   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   गरजवंत तो दरदवंत   भिक्षापाति तो लक्षापति   फिरे तो चरे   फिरेल तो चरेल   काडीचोर तो पाडीचोर   उठी तो कुटी   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   चढेल तो पडेल   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   मन मानेल तो सौदा   खाईल तो गाईल   अऋणी अप्रवासी तो सुखी   अॠणा अप्रवासी तो सुखी   हूं म्हणेल त्यानें पुढें व्हावें   ज्‍याचे मनगटांत जोर, तो बळी   ज्याच्या मनगटास जोर तो बळी   वासनेचा खोटा, पाण्याचा तो गोटा   शिवावरचा बेल चुकेल पण हें चुकणार नाहीं   तीर्थी केलें स्‍नान, चुकेल काय मरण   गर्जेल तो पडेल (वर्षेल) काय, बोलेल तो करील काय   भक्त तो शिरोमणी। धन्य तो संसारीं। नित्य अवधारी। गुरुवचनें॥   जितो मेराभाई तो गल्‍लीगल्‍लीमें भोजाई   ज्‍याची तरवार खंबीर, तो हंबीर   बहु घेतो तो वेडा नसतो   पांचीं गुण तो पन्नाशीं गुण   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   खायगा बेटा, तो उठावेगा लोटा!   काम करील तो पोट भरील   अल्प भुकी तो सदा सुखी   पोहरा देईल तो विहिर दाखवील   बोलेल तो करील काय, गर्जेल तो पडेल काय   सोई, सोय धरील, जाणिल तो सोयरा, वर्म पाहील तो वैरी   जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार   जो तो आपापले घरचा राजा   चोरी करंडा, तो उचलीलं हंडा   आप बुरा तो जग बुरा   दानधर्म फार करतो तो कृपण   दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   आशाधारी मरतो, निराश तो वांचतो   अंबारींत बसे तो सर्वांस दिसे   अति उदार तो सदा नादार   गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो   सोशील तोटा, तो होईल मोठा   गांव चालवी तो गांवचा वैरी, संसार चालवी तो कुटुंबाचा वैरी   घणाचे घाव सोशील तो हिरा   शीर सलामत तो पगडी पचास   जाईल बुधीं, तो येईल कधीं   तळें राखील तो पाणी चाखील   मनमें चंगा तो कटोरिमें गंगा   मनमें चंगा तो काठेवाडमें गंगा   मनमें चंगा, तो काथवटमें गंगा   ज्‍याचे हातीं ससा, तो पारधी   ज्याच्या हातीं ससा तो पारधी   تب تک   توٚتام   ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ   তেতিয়ালৈকে   ততক্ষণ পর্যন্ত   ਤਦ ਤੱਕ   അപ്പോള്വരെ   ત્યાં સુધી   अब्लासिम   तोवर   तबसम्म   तावत्पर्यन्तम्   दुसर्‍याचा तो भोसडा, आपली ती चीर   आपले मन जिंकी, तो धन्य म्हणावा लोकीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP