Dictionaries | References

पोटीं जळें, माध्यान्ह कळे

   
Script: Devanagari

पोटीं जळें, माध्यान्ह कळे

   पोटांत भूक लागली म्हणजे दुपार झाली हें लक्ष्यांत येतें.

Related Words

पोटीं जळें, माध्यान्ह कळे   माध्यान्ह   पोटीं   पोट जळे, माध्यान्ह कळे   निराळें पोटीं   पोटीं पिकणें   पोटीं नागविणें   पोटीं घालणें   पोटीं धरणें   उपासी पोटीं   पोटीं पाडणें   जें न कळे जेरबंदी, ते कळे संबंधी   ज्‍याचें जळे, त्‍याला कळे   दिव्याचे पोटीं काजळ धरणें   एखाद्याला पोटीं घालणें   (अन्याय) पोटीं घालणें   (अपराध) पोटीं घालणें   पोटीं पाय सूदणें   पोटीं माती पडणें   सूर्याच्या पोटीं शनैश्र्वर   दीपा पोटीं काजळ   सूर्या पोटीं शनैश्र्वर   जावें त्‍याच्या वंशा, तेव्हां कळे।   पोटीं कस्तूरी, वासासाठीं फिरे भिरीभिरी   कळे न कळे इतका   पोटीं येऊन छळीन, पाठीं येऊन छळीन   दीप जळे विघ्न पळे, पूण ज्याचें सरे त्यास कळे   लवण भेळवितां जळें। काय उरलें निराळें॥   भरल्या पोटीं   रिकाम्या पोटीं   युक्तिच्या पोटीं   युक्तीच्या पोटीं   पोटीं जन्मणे   पोटीं पडणें   कळे ती कळमळे   परिश्रमाचें बळें, कलाकौशल्य कळे   पोटांत जळे, माथ्यांत कळे   उपासी पोटीं अन्न ठेवणें   उरीं पोटीं करणें   उरीं पोटीं धरणें   उंसाच्या पोटीं काऊस   विरोधाच्या पोटीं प्रगति असते   सागराच्या पोटीं, चिखलाची भरती   संस्कृताच्या पोटीं निफजली मर्‍हाटीः   वाघाचे पोटीं कोल्हे   जें पोटीं, तें होटीं   तिच्या पोटीं बत्ती लागो   रिकाम्या पोटीं, हातीं नरोटी   रंग भोळा, पोटीं चाळा   पाठीं ना पोटीं   पाठी पोटीं पिकणें   पाय पोटीं जाणें   पोटीं आलं, साव झालं   पोटीं संतान नसणें   बायकोचा कावा, न कळे ब्रह्मदेवा   वासनेच्या पोटीं, असती कर्माच्या कटकटी   वासनेच्या पोटीं, सगळया जगाची रहाटी   शुद्धबीजा पोटीं | फळें रसाळ गोमटीं ||   अपमानाच्या पोटीं होती स्वातंत्र्याच्या भेटी   मनुष्याचे पोटीं, आहे गुह्याची पेटी   धनराच्या ओंठीं, तें मेंढरांच्या पोटीं   सूकृतीच्या पोटीं जन्म घेई प्रीति   आल्यावरी विपत्ती, कळे मैत्री आहे किती   गरज लागे त्‍या वेळे, मित्राची परीक्षा कळे   शरीरावरुन नकळे ज्ञान, उंचीवरुन न कळे मान   दळे तिला कळे, फुकटी गोंडा घोळे   तारुण्यांत स्‍वामैर्ख्य कळे, तर सदां सुख मिळे   लोक म्हणती बुवाबुवा। न कळे गुलामाचा कावा॥   पोटाक जळे आनि माथ्याक कळे कित्याक तें?   ओठीं ओरड नाहीं, पोटीं धैर्य नाहीं   कोणा एकांतीं छेडणें, पोटीं राग न ठेवणें   सकळ घालावें पोटीं, गोड बोलावें होटीं   असून गांठीं, न खाय पुरते पोटीं   अरण्यहंसिणीचे पोटीं, पिलें होत नाहींत गांवठी   दारू पोटीं जिरती, शब्द ओठीं तरती   यशाच्या पाऊलवाटी, असती अल्प संतुष्टांच्या पोटीं   धीर असेल पोटीं, तर बरें होईल शेवटीं   द्यावी काळावर दृष्टि, समाधान मानावें पोटीं   पोटीं नाय पाठीं नी लागली घराला कांटी   सूर्या पोटीं शनि आला सारा लोक भांबावला   अस्तमान होय तोंवरी, न कळे काय होईल तरी   दुखणें येतां चैन नाहीं, समाधानीं न कळे कांहीं   जळामध्यें मासा झोंप घेतो केसा। जावें त्‍याच्या वंशा तेव्हां कळे।।   जळामध्यें मासा झोंप घेतो कैसा। जावें त्याच्या वंशा। तेव्हां कळे॥   तेल जळे, पीडा टळे, पण ज्‍याचे जळे त्‍याला कळे   लोक म्हणती बावा बावा । न कळे गुलामाचा कावा ॥   न कळे काय अरिष्टें येती भोगा, हांसूं नये दुसर्‍याचे दैवयोगा   पाण्यांतील मासा तळीं जातो कैसा, जावें त्याच्या वंशा तेव्हां कळे   पाण्यामध्यें मासा झोंप घेतो कैसा। जावें त्याच्या वंशा। तेव्हां कळे॥   पाण्यामध्यें मासा झोंप घेतो कैसा। जावें त्याच्या वंशा तेव्हां कळे॥   लावण्य शोभे गुणाच्या पोटीं आणि सुगंध पाहिजे फुलाच्या देंठी   सावली पायांखालीं असणें   सावली पायांखालीं येणें   भणभणीत दुपार   पंच स्नानें   उभे दोन प्रहर   दिवस डोईवर येणें   अनुसपोटी   अनोशी   अनोशींपोटीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP