Dictionaries | References

देनेकू ना लेनेकू. (पण) लढनेकू मजबूद

   
Script: Devanagari

देनेकू ना लेनेकू. (पण) लढनेकू मजबूद

   देणें घेणें कांहीं नाहीं पण मारामारीस मात्र नेहमीं तयार.

Related Words

देनेकू ना लेनेकू. (पण) लढनेकू मजबूद   लेनेकू ना देनेकू, लढनेकू मजबूत   ना   पण   मजबूद   ना ना   stakes   गांड फाटे पण धबला ना फाटे   गोड ना जाल्‍यार गोडासारखें उतर ना?   stake   copper   जें होणार चुकेचि ना विधिबळें, बेटा रडो ना रडो।।   आधीं ना मधीं, तळिसंक्रात कधी   थिमि ना   ना रौ   ना मुनासब   ना सु   ना काबली   हो ना   bet   रौ ना   ना थिमि   सिल ना   हांगर ना   ना जावप   ना पैवस्ता   ना मोहरम   एकूय ना   ना करप   ना तरी   पण भोगणें   येर्‍यान गेलें ना जाल्यार हणयेन गेलें   गांठचे द्यावें पण जामीन न व्हावें   गोड ना जाल्‍यारि गोड उत्तर नावे?   no   धड ना गृहस्थ, धड ना भिक्षुक   ना मला ना तुला, घाल कुत्र्याला   अरत्र ना परत्र   ना विष्णुः पृथिवीपतिः।   नाहीं प्रपंच, ना परमार्थ   ना बेदर जाग्रा   कधी ना कधी   ना करी सारकें   घरचा ना घाटचा   लटका पण नेटका   कळतें पण वळत नाहीं   शेंडा ना बुडाखा   आगा ना पिच्छा   ना हरकत प्रमाणपत्र   पण पंचू न देणें   धड हिंदु ना मुसलमान   पढला पण कढला नाहीं   पादा पण नांदा   पादो पण नांदो   शीत ना रोस, जांभ्या फळार   लग्नय ना नी फोंतूय ना   गोरी जावची ना, काजळ ना   फाटकें नेसावें पण स्वतंत्र असावें   लढनेकू तुम् और खानेकू हम्   आहे फुळकवणी, पण लागताहे रुचकवणी   नशीबाचा शिकंदर पण करणीचा कमकुवत   एक धड ना (एक ना धड), भाराभर चिंध्या   उजू पण इळ्या इतका वाकडा   सांगतां येतें पण करवत नाहीं   बाहेर ज्ञकपक, पण आंत भगभग   बोलणीं देवाचीं, पण करणीं पशूचीं   मिळेल वक्ता पण दुर्मिळ श्रोता   मिळवायचें सोपें, पण जिरवायचें कठीण   तुका ना माका, घाल सुण्यास   गद्ध्याने खाल्‍लें पाप ना पुण्य   गरीब असावें, पण दुबळे नसावें   प्रतिमेवर नेम पण छायेवर टोला   वाणीनें झिटकारिलें पण ह्रुदयानें धरिलें   वीज कडकडली पण वडावर पडली   बाईल मरो पण बैल जगो   लागतें मिष्ट पण आहे दुष्ट   रांडबिंड म्हणा पण पोटभर वाढा   नांव सगुणाबाई, पण करणी क्रव्यादेची   हार मानली पण झगडा तुटो   एक ना धड, भाराभर चिंध्या   समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण   वळ उठला पण संशय फिटला   गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास   मूर्ति लहान पण कीर्ति मोठी   जीव जावो पण जिलबी खावो   विचारांचा सुकाळ पण शब्दांचा दुष्काळ   गरिबी पत्‍रकली पण ॠण नको   उड्या बरा पण पड्या कठीण   आई नसो, पण मावशी असो   गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार   दिवस जातो पण घोल उरतो   बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं   उजाडले पण सूर्य कोठे आहे?   उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो   अजाणतें असावें पण वाईट नसावें   ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें   मन पादशाही पण दैव गांडू   स्मशानीं बसावें, पण एकटें नसावें   वाढणारी वाढतां, पण दौलो नाडतां   गुण गेला पण वाण राहिला   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP