Dictionaries | References अ अधेल्यावर धोपटा कोणी तरी टाकील Script: Devanagari See also: अधेल्यावर काठी कोणीहि घालावी , अधेल्यावर धोंडा कोणी तरी टाकील Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 अधेल्यावर धोपटा कोणी तरी टाकील मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | अधेला हा निर्विष सर्प असल्यामुळें त्याला कोणी धोंडा मारला किंवा धोपटा घातला तरी तो इतर सविष सर्पाप्रमाणें डूक धरुन चावावयास येत नाहीं. तेव्हां त्याच्या वाटेस कोणीहि जाणें शक्य असतें. त्याप्रमाणें ज्याला प्रतिकार करतां येत नाहीं अशा गरीब मनुष्याची कोणीहि खोडी काढतें कारण त्यापासून अपाय होण्याची भीति नसते. Related Words अधेल्यावर धोपटा कोणी तरी टाकील अधेल्यावर धोंडा कोणी तरी टाकील कोणी अधेल्यावर काठी कोणीहि घालावी तरी पिकल्या झाडावर धोंडा कोणीतरी टाकील हागणार्यानें तरी लाजावें, नाहींतर बघणार्यानें तरी लाजावें कोणी वंदिती, कोणी निंदिती, त्यांची न धरावी खंती एक दिस मेल्यार कोणी तरी रडतलो, सदा मेल्यावर कोण रडतां? मध्यान्ह समयीं आला कोणी, तरी तो विष्णु समान मानी कोणी लुटतात, कोणी फुटतात (एकच) लाज नाहीं मना, कोणी कांहीं म्हणा कोणी नुकसान केली ती तत्क्षणी विसरावी मसणांत गेले तरी कावळयांचा उपद्रव कोणी वंदा, कोणी निंदा, आम्हां स्वहिताचा धंदा तरी आसतना तरी पसून तरी पुणून तरी सुद्धां कोणी पाण्यांत पाहती, कोणी आरशांत पाहती कोणी आग व्हावें, कोणी पाणी व्हावें कोणी मारिती धोंड्यानें, कोणी मारिती उंड्यानें कसा तरी केन्ना तरी तरी लेगीत however कोणी निंदा कोणी वंदा, आमुचा स्वहिताचा धंदा ना तरी सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा किसी तरह کُنہٕ طریٖقہٕ मोडलें तरी राज्य, तुटला तरी वड आणि अटला तरी समुद्र मोडली तरी राजधानी, भंगलें तरी तीर्थ लांव तरी सासू, डांकीण तरी आई जोडला तरी भट, मोडला तरी गृहस्थ कोणी कोणाचा गुरु होत नाहीं खोटा तरी गांठचा, वेडा तरी पोटचा मेल्याच्या मागें कोणी मरत नाहीं कोणी हंसता नाहीं पोसता नाहीं अडल्याची काशी कोणी जावें तिजपाशीं चुकीविषयी कोणी चाखून रांधलें नाहीं माझ्याकडे तरी पाहा आनी केन्ना तरी पडला तरी वैराटगड अडवून कोणीं धरलें तरी काम न राहें त्याच्यामुळें ज्याला नाही कोणी, तो पडला वनीं आरंभ झाला कलीला, कोणी पुसेना कोणाला सुइणीच्या जिवावर कोणी गरवार होत नाहीं वाघ म्हटलें तरी खातो, वाघोबा म्हटलें तरी खातो कोणाचे कोणी मरतात, भटांची श्राद्धें वाढतात वेंटु लाशिल्लें तरी वळ वचना कोणी देतां मोठी आशा, त्याची धरावी निराशा आज संपादून घ्यावे, उद्याचे कोणी पहावें पोळीला आणि चोळीला कोणी लहान नाहीं लोण्याहून मऊ असली तरी सासू आणि जखिण असली तरी आई हात तरी कापावा, नाहीं तर खेकडा तरी मारावा गर्भाच्या आणि मेघाच्या भरंवशावर कोणी राहूं नये ज्याचें नाहीं कोणी, तें पडलें भयाणवाणी गायीचो पाडो खंय तरी वाढो हात घशांत घातला तरी कोरडाच एकटाच वीर उरला, कोणी नये सामन्याला नरडें दाबलें तरी डोळे वटारतो।’ सुंभ जळलें तरी वळ वचना बाण आशिल्ले तरी त्राण आसका प्रत्यक्ष देकिलें तरी परांबरसूनु पळंवुका कोणास कोणी हंसूं नये गांव जळतो तरी हनुमंत बाहेर कोळसा किती उगाळला तरी काळाच कोळसा घासला तरी आंत काळें पाणबुडो बुडलो तरी सांदन विसरना अंगठी कापली तरी मुतायचा नाहीं स्मशानांत गेलें तरी कावळ्यांचा उपद्रव कसे झाले तरी वाघाचें पिलूं बाळाला बाळ झालं तरी बाळ अजून बाळच काड्डि जाल्ले तरी दांतांतु घालु येत्ता खंचो पायु निसर्ले तरी गांडीं पेट्टु चुकीविषयीं कोणी चाखून रांधलें नाहीं भावपणाचा सोनार पण जरा तरी चटका घेणार नागवें नाचणार तर रंगण तरी धर उंदड झाला कहर, तरी सोडूं नये शहर व्याही पाहुणा आला तरी रेडा दुभत नाहीं रेडा तो रेडा, धारभर तरी ओढा काळीज काढून टाकले तरी विश्र्वास न येणें अघाडीचा गेला वेळ पिच्छाडी तरी सांभाळ वर वर्हाडास गेलें तरी घोडें करड असतां सर्व गुणसंपन्न एक तरी राहतो दुर्गुण डोळे फुटले तरी हिशेब बुडत नाहीं हत्ती रोडला तरी घोडवळींत राहात नाहीं आधी उंबरा सोन्याचा होऊं दे, मग ठेंच लागली तरी चालेल (मग ठचठचां लागूं दे) वागा पील जाल्ले तरी पालो खाइद वे? लेक असली जरी तरी परघरीं जाणारी सुंभ जळतें तरी पीळ जळत नाहीं सुंभ जळला तरी पीळ जळत नाहीं सुंभ जळेल तरी पीळ जळत नाहीं खंचे घरांतु पळैलें तरी मातयेचो रांदण्यो सात साडे तरी भागुबाईचे कुले उघडे वरसला कहर, तरी सोडूं नये शहर अपराधाची क्षमा करी मनांतलें न जाय तरी मुडा खाल्लें तर वेढयांनीं तरी पाऊक जाय मुड्यांनी खाल्लें तर वेढयांनीं तरी पाऊक जाय Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP