होय द्र्व्यप्राप्ति मग चाळे आठवती

झाल्‍यावर न्याय, मग बाद सांगणें तें काय   आपल्या डोळ्यांतील मुसळ काढून मग दुसर्‍याचे डोळ्यांतले कुसळ काढावें   आधीं पिठोबा मग विठोबा   जों जों भिजे कामरी, तों तों भारी होय   आपला दोष सोड, मग दुजाची खोड काढ   अवघा नाश झाल्यावरी, मग उपाय काय करी   आधीं पाणी पिणें, मग जात पुसरणें   आपल्या टोंगळ्यांशीं आधीं न्याय तोडावा, मग दुसर्‍याच्या   आधी करावा वाचे स्वीकार, मग का करावा तिरस्कार   हंसे मुक्ता नेली, मग केला कलाकलाट काकांनीं ।   आधी चोर, मग शिरजोर   आधी पहावे बोलून, मग दाखवावें तोलून   आधी उंबरा सोन्याचा होऊं दे, मग ठेंच लागली तरी चालेल (मग ठचठचां लागूं दे)   अरिष्टांत पडणें मग बुडणें किंवा तरणें   आपलें पागोटें काखेंत मारुन मग दुसर्‍याच्यास हात घालावा   आधी गुंतूं नये, मग कुंथू नये   अल्प अपराध करी, शासन होय त्या परी   निष्ठुरतेपासून, सूड होय निर्माण   देवाला द्यावे कण, घ्यावे मग   न मागे तयाची रमा होय दासी।   जें होय सहजानें, तें न करी जुलुमानें   काका मामा केहेवाना, ने गांठे होय तो खावाना   अमर्यादेनें मौजा मारिती, होय पापाची भरती   अपकारीं देतां उत्तेजन तेणें होय दुजें नुकसान   जी स्‍त्री मूळची वाईट, जपून न होय नीट   तमाखूकी निंदा करे होय इसका सत्‍यानाश   एकदम काम सारें, दिवसांत न होय पुरें   सकाळचा रामराम म्हणजे मृत्यूचेंच बोलावणें होय   अन्न वस्त्र आणि पत उद्योगानें होय प्राप्त   एका पुष्पाचा हार, न होय तें सार   आपल्याला जें प्राप्त न होय, त्याची आदावत करून काय   देवी रडते हगतां, प्रसन्न होय गे भक्ता   बापासि बाप न म्हणे (ऐशाला काय होय आजोबा)   गेली वीरसरी। मग त्‍यास रांड मारी।।   आधी करावा विचार, मग करावा संचार   आधीं कसोटी, मग सचोटी   आधीं करते सून सून, मग करते फुणफुण   कांहीं मेळवी, मग जेवी   ब्रम्ह्याच्या गांठी, मग कां कपाळाला आंठी   हिरा ठेवितां ऐरणीं l वांचे मारितां जो घणीं तोचि मोल पावे खरा l करणीचा होय चुरा ll   आधीं वाघ्या, मग पाग्या   आधीं होती पतिव्रता, मग झाली मुसळदेवता   अडका गेला पैका गेला मग जन्म कशाला   चोर आले घरी मग मी गेलें माहेरीं   अंथरायला गरम पांघरायला नरम मग निजणार्‍याला कां वाटावी शरम   गोर्‍ह्याच्याने शेत आणि पोराच्याने संसार होता तर मग काय   दिवस गेला उटारेटीं मग दिव्यांत कापूस रेटी   हांतरण्याला गरम पांघरण्याला नरम, मग निजण्याला कां वाटावी शरम?   अल्प खाणेंपिणें करी, मग जाणे नलगे वैद्या घरीं   जर सगळे दिवस सारखे, तर मग काही नाही पारखें