हडळीला नाहीं नवरा आणि खविसाला नाहीं बायको

द्रव्याचा उपभोग घेत नाहीं, त्यास लक्ष्मी शोभत नाहीं   पहार्‍याला संत्री आणि राज्याला (राजाला) मंत्री   सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा   मृत्यू बहीरा आहे, तो कोणाची तक्रार ऐतक नाहीं   नाहीं धरायला डहाळी, नाहीं धरायला मुळी   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   असेल मालक शेती तर होती, नाहीं तर माती   दैवाचा फटका, नाहीं अद्यापि ठाउका   स्वतः मेल्यावांचून स्वर्ग दिसत नाहीं   गोठणचं गाईल आणि घरांतली जाईल, द्याल तितका मार खाईल   दृष्टीआड सृष्टि आणि वस्त्राआड जग (जन) नागवें   धोंडा टाकून पाहावा! पडला तर आंबा नाहीं तर धोंडा   मेल्याविणा स्वर्ग दिसत नाहीं   आले मी नांदायला, अन् मडकें नाहीं रांधायला   सगळ्याचा वायदा चालतो पण पोटाचा वायदा चालत नाहीं   बाईल गेली यात्रेला आणि लौकरच आली घराला   सुकुमार बिबी आणि चाबका जोगी, चाबुक तुटला पण वळ नाहीं उठला   तिळभर करावें आणि डोंगरभर गर्जावें   चूल आणि मूल   आरशांत पाहणाराचे तीन प्रकारः नर, वीर आणि वानर   फुटकी कांच नी गेली पत, पुन्हां येत नाहीं   दैव आलें द्यायला अन्‌ पदर नाहीं घ्यायला   मना एवढा ग्वाही, त्रिभुवनांत नाहीं   जगाशीं झगडल्‍याशिवाय मनुष्‍यपण येत नाहीं   नाहीं तेव्हां टणटण उडती   घडी मोडली ती सुधारणें नाहीं   मनाची नाहीं, पण जनाची तरी ठेवावी   गुह्य ठेवण्याची नाहीं युक्ति, तर राज्‍य चालविण्याची भ्रांति   गृहस्‍थाश्रम झेपत नाही, संन्यास पाळत नाहीं   जित्‍या नाहीं गोडी, मेल्‍या बंधने तोडी   नाकांत नाहीं कांटा, दिमाख मोठा   हाताचा हताळ पुरवतो पण तोंडाळ पुरवत नाहीं   साप न म्हणावा बापडा, नवरा न म्हणावा आपला   माय मावली दुनिया पावली, बायको मावली फजिती पावली   कामाला नडी आणि रिकामपणाला घोडी   आपलें नकटें आणि लोकांचें चोखटें   बाभळीचा कांटा, पुढें तिखट आणि मागें पोंचट   आपली हाण (हानि) आणि जगाची मरमर   सोनें केलें देवानें आणि सोन्याचा देव केला माणसानें   कुणब्‍याची बेटी आणि गव्हाची रोटी   कामापुरता मामा आणि ताकापुरती आजीबाई   सगळा स्वैंपाक तयार झाला आणि विसरली मिठाला   कैलास कंटाळे तों गाणें, आणि कान फाटेतों लेणें   शिकविलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी   आपलें नकटें आणि लोकांचे चोखटें बरोबर आहे   कावळे दावो गेलो आणि उजवो गेलो सारखंच   गाय अपवित्र आणि शेपूट पवित्र   पोर आणि ढोर दुसर्‍यावर विसंबूं नये   अयनाचे बैना आणि घेतल्यावांचून जाईना   सारा गांव शेती आणि कण नये हातीं