सुंदर रुप हें मनोहर किती देवा ।
पाहुनी मनाला वाटतो जणूं हा मेवा ॥धृ०॥
तव रुप पाहतां दृष्टी आनंदीत होई ।
ती अंतरमुख होवुनी स्वरुपीं राही ।
तेणें स्वानंदाचा मेवा प्राप्त होई ।
मग शांती सुखाला भोगुनी अखंड राही ॥चाल॥
तव रुपीं मन हें स्थीर होतसे ।
चित्तांत प्रेमाचा मोद येतसे ॥चा.पू.॥
इंद्रिये सर्वही घेती तुजकडे धावा ।
तुजवांचुनी दुजा नावडे त्यासी मेवा । सुंदर रुप० ॥१॥
तव चरणीं वृत्ती गेली अखंड जडुन ।
हे विषय विष वाटे मनाला वमन ।
तव नामस्मरणीं तल्लीन होतें मन ।
त्या भजनानंदीं जात असें रंगून ॥चाल॥
किती नाम गोड हें तुझें वाटतें ।
कामन इच्छा सर्व आटतें ॥चा.पू.॥
वाटतें करावी भक्तीभावें सेवा ।
अंतरीं निशिदिनीं ध्यास तुझा तो राहावा । सुंदर रुप० ॥२॥
सद्गुरुकृपेने झाली ही तव प्राप्ता ।
सच्चिदानंदरुप राहो तव मम चित्तीं ।
तूं दीनदयाळू आंस ही करी पुरती ।
स्वानंद सुखांतची राहो अखंड स्फूर्ती ॥चाल॥
तव नामरुपीं सत्चित सुख असे ।
तें घेतां हृदयीं प्रेम येतसे ॥चा.पू.॥
त्या प्रेमसुखाचा स्वाद अक्षयीं घ्यावा ।
वारीची आंस तव घडो निरंतर सेवा । सुंदर रुप० ॥३॥