गुरुद्वादशी - आनंद निर्भरता

झोपलो की जागा होतो । काय पहात मी होतो ॥१॥
सुख किंवा दु:ख मज । कळेना हे मज चोज ॥२॥
आप्तकाम पूर्णशांत । होतो निज स्वरुपांत ॥३॥
निर्विकल्प निर्विकार । जैसा होतो मी सादर ॥४॥
ठाव माझा मज नाही । सांडलो मी लवलाही ॥५॥
कोठे मन सांपडेना । मीपणा तो गवसेना ॥६॥
स्फ़ूर्ति माझी हरपली । बुद्धी माझी स्थिरावली ॥७॥
मन माझे हरपले । कोणत्या रुपांत राहिले ॥८॥
गवस मजला पडेना । कांही मजला कळेना ॥९॥
आनन्दाचा परिभर । विनायका सविस्तरा ॥१०॥
(प्रवचनात प्रसंग विशेषी केलेला )
==
कथा पडली अंगावरी । आतां करुं काय तरी ॥१॥
कोठची झक मी मारिली । येथे येण्या मति झाली ॥२॥
विनायक म्हणे देवा । काय म्हणूं या मानवा ॥३॥