अध्याय ७१ वा - श्लोक ४१ ते ४६

पितृष्वसुर्गुरुस्त्रीणां कृष्णश्चक्रेऽभिवादनम् । स्वयं च कृष्णया राजन्भगिन्या चाभिवंदितः ॥४१॥

मौळ चरणांवरी ठेवूनी । कृष्णें नमिली पितृभगिनी । वडिला वृद्धा कुरुकामिनी । कुंतीसमान त्या नमिल्या ॥३८॥
द्रौपदी सुभद्रा निजाधिकारीं । नमित्या झाल्या कैटभारी । स्नुषेतें आज्ञापी यावरी । कुंती झडकरी तें ऐका ॥३९॥

श्वश्र्‍वा संचोदिता कृष्णा कृष्णपत्नीस्तु सर्वशः । आनर्च रुक्मिणी सत्यां भद्रा जांबवतीं तथा ॥४२॥
कालिंदीं मित्रविंदां च शैब्यां नाग्नजितीं तथा । अन्याश्चाभ्यागता यास्तु वासस्रड्मंडनादिभिः ॥४३॥

कुंती म्हणे वो दुपदतनये । कृष्णपत्न्यांतें पूजीं माये । रुक्मिणीप्रमुख यथान्वयें । येरी लवलाहें ऊठिली ॥३४०॥
स्वकांतजननीनें प्रेरितां । द्रौपदी अर्ची कृष्णवनिता । रुक्मिणीप्रमुख ज्या समस्ता । पट्टमहिषी वरमान्या ॥४१॥
सौभाग्यद्रव्यें वृद्धाचारीं । हरिद्राकुंकुमांजन कस्तूरी । भांगीं सिंदूरभा साजिरी । मलयपिंजरी विलेपनीं ॥४२॥
कुसुमग्रथनें वेणिका मौळीं । पुष्पमाळिका सुपरिमळी । सुमनहार कुचमंडळीं । आपाद रुळती मघमघित ॥४३॥
त्यावरी परिमळद्रव्यउधळा । श्रवणीं पौष्पज सुगंध भरिला । दशांग कर्पूरदीपमाळा । फळतांबूला समर्पिलें ॥४४॥
इत्यादि उपचारीं रुक्मिणी । पूजिती झाली याज्ञसेनी । तंव जांबवतीतें अर्जुनपत्नी । पूजी सन्मानीं सुभद्रा ॥३४५॥
सत्यभामेतें द्रौपदी । पूजिती झाली यथाविधी । सुभद्रा तैसीच पूजाविधी । कालिंदीतें समर्पी ॥४६॥
मित्रविंदेतें पूजी कृष्णा । सुभद्रा नाग्नजितीतें जाणा । द्रौपदीं भद्रेच्या पूजना । करितां लक्ष्मणा येरी पूजी ॥४७॥
सौभाग्यद्रव्यीं वसनाभरणीं । ऐशा अर्चिल्या श्रीकृष्णरमणी । निवाससदनें त्यांलागुनी । धर्म अर्पी तें ऐका ॥४८॥
पट्टांगना पूजिल्या ऐशा । अपरा षोडशसहस्रा तैशा । द्रौपदी पूजी वसुदेवस्नुषा । सौभाग्यद्रव्या अर्पूनी ॥४९॥

सुखं निवासयामास धर्मराजो जनार्दनम् । ससैन्य सानुगामात्यं सभार्य च नवं नवम् ॥४४॥

जनार्दनातें पाण्डुसुत । सानुग ससैन्य महामात्य । भार्यांसहित सुखसदनांत । निवासार्थ प्रवेशवी ॥३५०॥
निवाससदनें पृथकपृथक । यथावकाशें सर्वां सुख । पूर्णसमृद्धीसह सम्यक । अर्पिलीं देख युधिष्ठिरें ॥५१॥
नित्य नूतन सुखोपचार । अर्पी होत्साता सादर । बंधुसहित पाण्डुकुमर । सदा तत्पर हरिभजनीं ॥५२॥
पूर्वीं कालिंदीउपयमनीं । फाल्गुनेंशीं चक्रपाणी । मय सोडवी खाण्डवदहनीं । तें शुकमुनी सुचवीतसे ॥५३॥

तर्पयित्वा खांडवेन वह्निं फाल्गुनसंयुतः । मोचयित्वा मयं येन राज्ञे दिव्या सभा कृता ॥४५॥

जेथ समृद्धि नित्य नूतन । निवासार्थ तें सभासदन । धर्में वोपिलें त्याचें कथन । आणि उपकारस्मरण कृष्णाचें ॥५४॥
जो प्रेमें करूनि फाल्गुनेंसहित । वर्ते सर्वदा वियोगरहित । तत्साहाव्यें भूभारदैत्य । भावी समस्त मारावया ॥३५५॥
अर्जुनसाहाय्यें पूर्वींच कृष्णें । अग्नि तर्पितां खान्डवदानें । उपकार केला मयमोक्षणें । मय त्यागुणें आभारला ॥५६॥
उपकारासी उत्तीर्ण कांहीं । होऊं इच्छी मय जे समयीं । त्यासी आज्ञापी शेषशायी । करीं ये ठायीं दिव्य सभा ॥५७॥
युधिष्ठिररायाचे मंदिरीं । दिव्य सभा तूं निर्माण करीं । ऐसे कृष्णाचे आज्ञेवरी । रचिली कुरुपुरीं सभा तेथें ॥५८॥
हें कृष्णोपकारावें नृपा स्मरण । आणि दिव्य सभेचें ऐश्वर्य पूर्ण । यथावकाशें नित्य नूतन । उपचारार्पण दर्शविलें ॥५९॥
एवं कुरुवरस्नेहास्तव । इंद्रप्रस्थीं वासुदेव । बृहत्सेना वनिता सर्व । सहित स्वमेव राहिला ॥३६०॥

उवास कतिचिन्मासान्राज्ञः प्रियचिकीर्षया । विहरन्रथमारुह्य फाल्गुनेन भटैर्वृतः ॥४६॥

कित्तेकमासपर्यंत हरी । राहता झाला कुरुवरपुरीं । धर्मराजाचे प्रीतीवरी । प्रेम अंतरीं बहुसाल ॥६१॥
पार्थेसहित एके रथीं । बैसोनि मृगयाव्याजें क्षिती । वेष्टित वीरसेनासंपत्ती । विचरे श्रीपती उत्साहें ॥६२॥
राजदूताचें विज्ञापन । राजसूयाचें संपादन । उभयकृत्यें वक्ष्यमाण । हृदयीं चिंतून स्थिरावला ॥६३॥
ये अध्यायीं इतुकी कथा । परीक्षितीतें श्रीशुक वक्ता । पुढिले अध्यायीं तत्त्वता । मागधधाता करवील ॥६४॥
एकनाथाचा प्रतापमहिमा । निरसूनि ब्रह्माण्डगर्भींच्या तमा । प्रबोधचंद्रें मतिपूर्णिमा । दयार्णवाची प्रकाशिली ॥३६५॥
तेथें साधकजनचकोर । श्रवणेच्छेचें चंचुपात्र । प्रबोधचंद्रीं अवधाननेत्र । लावूनि सारामृत घेती ॥६६॥
विश्वनाथानंतसदनीं । खडकीनामकें नृपपाटनीं । एकसप्ततितमलेखनीं । कृत शुभदिनीं अळंकरण ॥३६७॥
इति श्रीमद्भागवते महापुराणेऽष्टादशसाहस्र्यां पारमहंस्यां संहितायां दशमस्कंधे श्रीशुकपरीक्षित्संवादे हरिवरदाटीकायां दयार्णवानुचरविरचितायां जरासंधनृपविमोक्षणराजसूययज्ञचिकीर्षया इंद्रप्रस्थे कृष्णागमनं नामैकसप्ततितमोऽध्यायः ॥७१॥
श्रीकृष्णार्पणमस्तु ॥ श्लोक ॥४६॥ ओवी टीका ॥३६७॥ एवं संख्या ॥४१३॥ ( एक्काहत्तरावा अध्याय मिळून ओवीसंख्या ३२९८७ )

एक्काहत्तरावा अध्याय समाप्त.