मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|गाणी व कविता|शेख महंमदबाबा श्रीगोंदेकर|प्रसंग पांचवा| दुकाळे साधु गोसावी प्रसंग पांचवा गुरूच्या सहाय्याची आवश्यकता सच्छिष्याची वाण अपिवत्र-निखंदन उद्धरणाची आवश्यकता दुराचार्यांचाहि उद्धार उद्बोध व्यक्तिगत दुकाळे साधु गोसावी मूढ दोषी सद्गुरु कोण फकीर कोण खरा संन्यासी जोगी कोण खरा जंगम अय्या महात्मा कोण ब्राह्मण कोण खरा बैरागी शेवडा घरबारी कोण मिथ्या वाद ईश्र्वर कीर्ति प्रसंग समाप्ति प्रसंग पांचवा - दुकाळे साधु गोसावी श्री संत शेख महंमद ( १५६०-१६५०) महाराष्ट्रातील वारकरी संप्रदायातील संत होते त्यांचे मुळ गाव श्रीगोंदा, जि अहमदनगर.शेख महंमदाना महाराष्ट्रात कबीराचा अवतार म्हणून ओळखले जाते. Tags : kavitapoemsaintsheikh muhammadकविताकाव्यमराठीशेख महंमदसंत दुकाळे साधु गोसावी Translation - भाषांतर रांडे सांडे आळशी जाले भांडे । तंत्रे मंत्रे जन ठकिती काळतोंडे । महांडुळ जन्म घेती दुतोंडे । मनुष्य देह सरल्या ॥५६॥हेत चित्त वृत्ति नसतां अनुरागी । जटाजूट भस्म लावितील अंगीं । जैसे भांड विनटले योग्याचें सोंगीं । तदन्याय त्याचा असे ॥५७॥दुकाळे उत्तम मध्यम कनिष्ट केले । तैसे घरोघरी गोसांवी म्हणों लागले । स्वयें भ्रष्ट पवित्रातें भ्रष्टवूं लागले । गुरुत्व ठावेंचि नसतां ॥५८॥फुकाची राख फुकाची कावी । फुकाच्या वस्त्रांस फकाच लावी । परी स्वयें साक्ष नव्हेच अनुभवी । अहंकार मारूनियां ॥५९॥दुकाळीं भ्रष्टल्याचें सुकाळी प्रायश्र्चितु । अधर्मीं गोविल्या उपदेशिती साधु । सर्वत्र पाखांडाचा करी छेदु । आत्मज्ञान प्रबोधें ॥६०॥सांडुनियां आत्मज्ञानाची चक्रें । लोखंडाचीं वागविती अपवित्रें । यावेगळी अनेक शस्त्रें । ते कैसे साधु म्हणावे ॥६१॥ठायींचेच अंगी अविद्येचें वारें । वरी भांग खाऊनि बरळती अनाचारें । जनांत योगी म्हणउनी महामारे । नाना तरंग फुंदती ॥६२॥वरी वेष पालटुनियां दाविती । परी अंतर्योग शुच न होती । मनुष्य देह धरूनी मृढ मती । विसरले ईश्र्वरास ॥६३॥आपणचि स्वयें भोगिती बंदिखाने । मोकळिया जिवास करितीं बंधनें । मोकळे विषय बांधतां अज्ञानें । स्वयें शुच धर्मन्याचे ॥६४॥ N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP