श्रीकृष्णलीला - अभंग ५१ ते ५४

५१.
कृष्णातें चैतन्य गौळिया गोपाळा । जिवींचा जि-व्हाळा कृष्ण एक ॥१॥
न गमेचि तया कृष्ण संगाविणें । कृष्णीं चरणीं मन सर्वकाळ ॥२॥
कृष्ण सुख जिवीं कोंदलें सर्वांसी । उभे कृष्णपाशीं मागेंपुढें ॥३॥
नामा ह्मणे कृष्ण भक्ताचें जीवन । कृष्णीं समाधान भक्तालागीं ॥४॥

५२.
आणा उचित उचित । भाणा भात आईतें ॥१॥
भात सारा भात सारा । हरिहरस्मरणीं ॥२॥
गाई गोपाळापें हरी । आणा तरी शिदोर्‍या ॥३॥
नामा ह्मणे काळ मिसें । श्री निवास स्मरावा ॥४॥

५३.
आकाश गडगडी विद्युल्लता तळपती । अनिवार मेघ सणसणां वरुषती ॥१॥
राखियलें येणें देवकीनंदनें । गोपाळ म्ह-णती आमुचें कान्हे ॥२॥
गोवर्धनगिरी उचलोनी निजकरीं । राखिलें यापरी नामा म्हणे ॥३॥

५४.
गडयानों राजा कीरे झाला । कृष्ण सिंहासनीं बैसला ॥१॥
पांवा मोहरी घोंगडी । आम्हीं खेळु यमुने तटीं । नाचा पाउला देहुडी । कृष्ण आमुचा किरे गडी ॥२॥
खेळूं हुतुतु हुंबरी । थडक हाणो टीरीवरी । आतां चालिला दळभारी । आमचे यशो-देचा हरी ॥३॥
कुस्ती खेळतां कासाविसी । शेंबुड खरकटें नाकासी । कडे घेऊं सावकासी । आतां बहु भितो यासी ॥४॥
आम्ही तुम्ही सवें जाऊं । गाई वळावया जाऊं । त्याचे मानेंत बुक्या देऊं । जवळीं जावयासी भिऊं ॥५॥
नामा म्हणे चला जाऊं । हात जोडोनी उभे राहूं । पाया पडून मागून घेऊं । जनींवनीं तोचि कृष्णजी ध्याऊं ॥६॥