वारांची गीते - नवविधाभक्तीचे अभंग

॥ श्रवणपर अभंग ॥ ॥ रामनाम कथा गंगा । श्रवणें पावन करी जगा ॥१॥
तिशीं प्रेमपूर आला । शंकरह्लदयीं समावला ॥२॥
रामदासाची माउली । आळशावरीं गंगा आली ॥३॥

॥ कीर्तनपर अभंग ॥  ॥ धन्य धन्य तें नगर । जेथें कथा निरंतर ॥१॥
गुण गाती भगवंताचे । तेचि मानावे दैवाचे ॥२॥
स्वयें बोले जगजीवन । थोर कलियुगीं कीर्तन ॥३॥
रामदास म्हणे भले । हरिभक्तीं उद्धरिले ॥४॥

॥ स्मरणपर अभंग ॥  ॥ रात्रंदिवस मन राघवीं असावें । चिंतन नसावें कामचनाचें ॥१॥
कांचनाचे ध्यान परस्त्रीचिंतन । जन्मासी कारण हींचि दोन्ही ॥२॥
दोन्ही नको धरूं नको निंदा करूं । तेणें हा संसारू तरसील ॥३॥
तरसील भवसागरीं बुडतां । सत्य या अनंताचेची नामें ॥४॥
नामरूपातीत जाणावा अनंत । दास म्हणे संतसंग धरा ॥५॥

॥ अर्चनपर अभंग ॥  ॥ पूजा देवाची प्रतिमा । त्याची नकळे महिमा ॥१॥
देव भक्तांचा विश्राम । त्यासि नेणे तो अधम ॥२॥
नाना स्थानें भूमंडळीं । कोणिं सांगांवी आगळीं ॥३॥
ज्याचे चरणींचे ऊदकें । धन्य होती विश्वलोकें ॥४॥
याचीं चरितें ऐकतां । जनीं होय सार्थकता ॥५॥
रामीं रामदास म्हणे । धन्य होईजे स्मरणें ॥६॥


॥ वंदनपर अभंग ॥  ॥ प्रेमाचिया सन्निधानें । देव आले साभिमानें ॥१॥
आतां आनंद आनंद । देवभक्तां नाही भेद ॥२॥
मुख्य पूजापरंपरा । केला दासासि अधिकारा ॥३॥
दास पाउल वंदितो । पदासन्निध रहातो ॥४॥

॥ दास्यपर अभंग ॥  ॥ रामदास्य आणि हें वायां जाईल । ऐसें न घडेल कदाकाळीं ॥१॥
कदाकाळीं रामदासा उपेक्षीना । रामउपासना ऐशी आहे ॥२॥
ऐशी आहे सार राघोबाची भक्ति । विभक्तीची शक्ति जेथें नाहीं ॥३॥
जेथें नाहीं कांहीं वाउगें मायिक । रामउपासक दास म्हणे ॥४॥

॥ सख्यपर अभंग ॥  ॥ देव असतां पाठीराखा । त्रेलोक्याचा कोण सखा ॥१॥
नाना उद्योग वाढती । नाना चिंता उद्भवती ॥२॥
स्वस्थ वाटेना अंतरीं । नाना व्यवधान करी ॥३॥
रामदास म्हणे भावें । भजन देवाचें करावें ॥४॥

॥ आत्मनिवेदनपर अभंग ॥  ॥ आत्मनिवेदन नववें भजन । जेणें संतजन समा-धा धी ॥१॥
समाधानी संत आत्मनिवेदन । ज्ञानें मीतूंपण सांडवलें ॥२॥ सांडवलें सर्व मायिका संगासी । रामीं रामदासीं नि:संगता ॥३॥
नि:संगता झाली विवेकानें केली । मुक्तिहि लाधली सायुज्यता ॥४॥