संस्कृत सूची|संस्कृत साहित्य|पुस्तकं|काव्य|नारायणीय| भाग ७ नारायणीय भाग १ भाग २ भाग ३ भाग ४ भाग ५ भाग ६ भाग ७ भाग ८ भाग ९ भाग १० भाग ११ भाग १२ नारायणीय - भाग ७ "नारायणीय" काव्याचे कवी नारायण भट्ट संस्कृत भाषेतील एक प्रकांड पंडित, प्रतिभाशाली कवी होते. Tags : epicnarayan bhattapoemकाव्यनारायणभट्टनारायणीयमहाकाव्यसंस्कृत भाग ७ Translation - भाषांतर ७-२४-१-१ हिरण्याक्षे पोत्रिप्रवरवपुषा देव! भवता७-२४-१-२ हते शोलक्रोधग्लपितघृतिरेतस्य सहजः ।७-२४-१-३ हिरण्यप्रारम्भः कशिपुरमरारातिसदसि७-२४-१-४ प्रतिज्ञामातेने तव किल वधार्थं मुररिपो! ॥७-२४-२-१ विधातारं घोरं स खलु तपसित्वा नचिरतः७-२४-२-२ पुरः साक्षात्कुर्वन्सुरनरमृगाद्यैरनिधनं ।७-२४-२-३ वरं लब्ध्वा दृप्तो जगदिह भवन्नायकमिदं७-२४-२-४ परिक्षुन्दन्निन्द्रादहरत दिवं त्वामगणयन् ॥७-२४-३-१ निहन्तुं त्वां भूयस्तव पदमवाप्तस्य च रिपोर्-७-२४-३-२ बहिर्दृष्टेरन्तर्दधिथ हृदये सूक्ष्मवपुषा ।७-२४-३-३ नदन्नुच्चैस्तत्राप्यखिलभुवनान्ते च मृगयन्७-२४-३-४ भिया यातं मत्वा स खलु जितकाशी निववृते ॥७-२४-४-१ ततोऽस्य प्रह्लादः समजनि सुतो गर्भवसतौ७-२४-४-२ मुनेर्वीणापाणेरधिगतभबद्भक्तिमहिमा ।७-२४-४-३ स वै जात्या दैत्यः शिशुरपि समेत्य त्वयि रतिं७-२४-४-४ गतस्त्वद्भक्तानां वरद! परमोदाहरणतां ॥७-२४-५-१ सुरारीणां हास्यं तव चरणदास्यं निजसुते७-२४-५-२ स दृष्ट्वा दिष्टात्मा गुरुभिरशिशिक्षच्चिरममुं ।७-२४-५-३ गुरुप्रोक्तं चासाविदमिदमभद्राय दृढमि-७-२४-५-४ त्यपाकुर्वन्सर्वं तव चरणभक्त्यैव ववृधे ॥७-२४-६-१ अधीतेषु श्रेष्ठं किमिति परिपृष्टेऽथ तनये७-२४-६-२ भवद्भक्तिं वर्यामभिगदति पर्याकुलधृतिः ।७-२४-६-३ गुरुभ्यो रोषित्वा सहजमतिरस्योत्यभिविदन्७-२४-६-४ वधिपायानस्मिन्व्यततुत्भवत्पादशरणे ॥७-२४-७-१ स शूलैराविद्धः सुबहु मथितो दिग्गजगणैर्-७-२४-७-२ महासर्पैर्दष्टोऽप्यनशनगराहारविधुतः ।७-२४-७-३ गिरिन्द्रावक्षिप्तोऽप्यहह परमात्मन्नयि विभो!७-२४-७-४ त्वयि न्यस्तात्मत्वात्किमपि न निपीडामभजत ॥७-२४-८-१ ततः शङ्काविष्टः स पुनरतिदुष्टोऽस्य जनको७-२४-८-२ गुरूक्त्या तद्गेह किल वरुणपाशैस्तमरुणत् ।७-२४-८-३ गुरोश्चासान्निध्ये स पुनरनुगान्दैत्यतनयान्७-२४-८-४ भवद्भक्तेस्तत्त्वं परमपि विज्ञानमशिषत् ॥७-२४-९-१ पिता शृण्वन्बालप्रकरमखिलं त्वत्स्तुतिपरं७-२४-९-२ रुषान्धः प्राहैनं कुलहतक! कस्ते बलमिति ।७-२४-९-३ बलं मे वैकुण्ठस्तव च जगतां चापि स बलं७-२४-९-४ स एव त्रैलोक्यं सकलमिति धीरोऽयमगदीत् ॥७-२४-१०-१ अरे! क्वासौ क्वासौ सकलजगदात्मा हरिरिति७-२४-१०-२ प्रभिन्ते स्म स्तम्भं चलितकरवालो दितिसुतः ।७-२४-१०-३ अतः पश्चाद्विष्णो! न हि वदितुमीशोऽस्मि सहसा७-२४-१०-४ कृपात्मन्! विश्वात्मन्! पवनपुरवासिन्! मृडय मां ॥७-२५-१-१ स्तम्भे घट्टयतो हिरण्यकशिपोः कर्णौ समाचूर्णय-७-२५-१-२ न्नाधूर्णज्जगदण्दकुण्डकुहरो घोरस्तवाभूद्रवः ।७-२५-१-३ श्रुत्वा यं किल दैत्यराजहृदये पूर्वं कदाप्यश्रुतं७-२५-१-४ कम्पः कश्चन सम्पपात्चलितोऽप्यम्भोजभूर्विष्टपात् ॥७-२५-२-१ दैत्ये दिक्षु विसृष्टचक्षुषि महासंराम्भिणी स्तम्भतः ७-२५-२-२ सम्भूतं न मृगात्मकं न मनुजाकारं वपुस्ते विभो! ।७-२५-२-३ किं किं भीषणमेतदद्भुतमिति व्युद्भ्रान्तचित्तेऽसुरे७-२५-२-४ विस्फुर्जद्धवलोग्रर्ॐअविकसद्वर्ष्मा समाजृम्भथाः ॥७-२५-३-१ तप्तस्वर्णसवर्णघूर्णदतिरूक्षाक्षं सटाकेसर-७-२५-३-२ प्रोत्कम्पप्रनिकुम्बिताम्बरमहो जीयात्तवेदं वपुः ।७-२५-३-३ व्यात्तव्याप्तमहादरीसखमुखं खड्गोग्रवल्गन्महा-७-२५-३-४ जिह्वानिर्गमदृश्यमानसुमहादंष्ट्रायुगोड्डामरं ॥७-२५-४-१ उत्सर्पद्वलिभङ्गभीषुणहनुं ह्वस्वस्थवीयस्तर-७-२५-४-२ ग्रीवं पीवरदोश्शतोद्गतनखक्रूरांशुदूरोल्बणं ।७-२५-४-३ व्य्ॐओल्लङ्घिघनाघनोपमघनप्रध्वाननिर्धावित-७-२५-४-४ स्पर्धालुप्रकरं नमामि भवतस्तन्नारसिंहं वपुः ॥७-२५-५-१ नूनः वुष्णुरयं निहन्म्यमुमिति भ्राम्यद्गदाभीषणं७-२५-५-२ दैत्येन्द्रं समुपाद्रवन्तमधृथा दोर्भ्यां पृथुभ्यामम्मुं ।७-२५-५-३ वीरो निर्गलितोऽथ खड्गफलके गृह्णन्विचित्रश्रमान्७-२५-५-४ व्यावृण्वन्पुनरापपात भुवनग्रासोद्यतं त्वामहो ॥७-२५-६-१ भ्राम्यन्तं दितिहाधमं पुनरपि प्रोद्गृह्य दोर्भ्यां जवाद्७-२५-६-२ द्वारेऽथोरुयुगे निपात्य नखरान्व्युत्न्खाय वक्षोभुवि ।७-२५-६-३ निर्भिन्दन्नधिगर्भनिर्भरगलद्रक्ताम्बु बद्धोत्सवं७-२५-६-४ पायं पायमुदैरयो बहुजगत्संहारिसिंहारवान् ॥७-२५-७-१ त्यक्त्वा तं हतमाशु रक्तलहरीसिक्तोन्नमद्वर्ष्मणि७-२५-७-२ प्रत्युत्पत्य समस्तदैत्यपटलीं चाखाद्यमाने त्वयि ।७-२५-७-३ भ्राम्यद्भूमि विकम्पिताम्बुधिकुलं व्यालोलशैलोत्करं७-२५-७-४ प्रोत्सर्पत्खचरं चराचरमहो दुःस्थामवस्थां दधौ ॥७-२५-८-१ तावन्मांसवपाकरालवपुषं घोरान्त्रमालाधरं७-२५-८-२ त्वां मध्येसभमिद्धरोषमुषितं दुर्वारगुर्वारवं ।७-२५-८-३ अभ्येतुं न शशक कोऽपि भुवने दूरे स्थिता भीरवः७-२५-८-४ सर्वे शर्वविरिञ्चवासवमुखाः प्रत्येकमस्तोषत ॥७-२५-९-१ भूयोऽप्यक्षतरोषधाम्नि भवति ब्रह्माज्ञया बालके७-२५-९-२ प्रह्लादे पदयोर्नमत्यपभये कारुण्यभाराकुलः ।७-२५-९-३ शान्तस्त्वं करमस्य मूर्ध्नि समधाः स्तोत्रैरथोद्नायत-७-२५-९-४ स्तस्याकामधियोऽपि तेनिथ वरं लोकाय चानुग्रहं ॥७-२५-१०-१ एवं नाटितरौद्रचेष्टित! विभो! श्रीतापनीयाभिध-७-२५-१०-२ श्रुत्यन्तस्फुटगीतसर्वमहिमन्नत्यन्तशुद्धाकृते! ।७-२५-१०-३ तत्तादृङ्निखिलोत्तरं पुनरहो कस्त्वां परो लङ्घयेत्७-२५-१०-४ प्रह्लादप्रिय! हे मरुत्पुरपते! सर्वामयात्पाहि मां ॥ N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP