काव्यरचना - ब्राह्मणांचा भोंदूपणा

[पद]
इच्छा ब्राह्मण भोंदुची ॥ मिथ्या धांव भटांची ॥धृ.॥

म्हणे आम्हांस देव देतो मूढास बोधितो
गुलहौषी देवा करुनी शुद्रा फसवीतो ॥१॥

आळस रिपु, मनुजें स्वत:श्रम करावे ॥
धूर्तभटाचे मनीं इच्छा हरामाचें खावें ॥२॥

मुठींत नाक मनांत नाम भट्टानें घोकावें ॥
शुद्रादिकांनी शेतीं खपुन आर्या पोसावें ॥३॥

खाया मिष्टान्न मऊ बिछाने भटास असावे ॥
मोठमोठे हुद्दे घेऊन शुद्रा नागवावें ॥४॥

भटजींच्या ध्यानीं ब्राह्मण पंतोजी असावे ॥
शुद्राकीकां विद्या न देतां मूढच ठेवावें ॥५॥

नांव देशाचे सांगूनी आपण पार्लमेंटी व्हावें ॥
शुद्रादिकांनी रणामध्यें लढून मरावें ॥६॥

भूदेवांच्या मनीं हाव पालखींत बसावें ॥
जिवंत-मेले भटा शुर्द्रे खांदेकरी  व्हावें ॥७॥

सिव्हील सर्व्हीसची मनीं हाव सभेंत निंदावें ॥
हक्कासाठीं उगीच इंग्रजी धोंडे मारावे ॥८॥

जोती सांगे ब्रह्मचांडा समूळ त्यागावें ॥
पोटापुरता धंदा सारुन सत्या आळवावें ॥९॥