Dictionaries | References स सुखाला सोबत लागते पण दुःखाला एकटेपणानें जगावें लागतें Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 सुखाला सोबत लागते पण दुःखाला एकटेपणानें जगावें लागतें मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | ( प्र. के. अत्रे-उद्यांचा संसार ) सुखाचे सोबती भेटतात पण दुःखाच्या वेळीं कोणी टिकत नाहीं. सुखाचा भाऊबंद-सोबती पहा. ( गु.) सुखना सात संगाथी, ने दुखनो एक संगाथी. Related Words सुखाला सोबत लागते पण दुःखाला एकटेपणानें जगावें लागतें सोबत घरची सोबत लागतें मिष्ट पण आहे दुष्ट नवरा केला सुखाला, पण पैसा नाहीं कुकला दुखण्याची सोबत करणें देव करतां खेव लागतें पण खोड्यांत पाय घालावयास येतो पण काढावयास परवानगी लागते टीकेस शीक शिकावी लागते समुद्राला झुरळाची गरज लागते stakes stake copper पादा पण नांदा पादो पण नांदो उंदराला बोललेलें गणपतीस लागतें घिरटीस आणि बायकोस वारंवार गरज लागते bet पण भोगणें सोन्याचें ताट असलें तरी त्याला कुडाचें उटिंगण लागतें सोन्याचें ताट असलें तरी त्याला कुडाचें उठिंगण लागतें पोट भरतें पण डोळे भरत नाहींत सोबत मिळणे सोबत संगत वरैतु केला सुखाला, दमडी मिळेना कुंकवाला गोळे मारतां सुख, पण हिशेब देतां दुःख राजा जेवते, कावळा टुकनीं लागते लटका पण नेटका कळतें पण वळत नाहीं पण पंचू न देणें सर्वांशीं गांठ पडावी पण लंगोटीयाराशीं गांठ पडूं नये दोन दिवे विकत घ्यावयास सोपे, पण एक जळत ठेवणें कठीण पढला पण कढला नाहीं आई निघुनिया जाते, करडूं मागे लागते वेळेसच केळ लागतें भूत म्हणतां भूत लागतें सुखाचा जीवः लागतें हींव फाटकें नेसावें पण स्वतंत्र असावें एखाद्या असत्याचा पुनः पुनः पुकार केला म्हणजे त्याला काही दिवसांनी सत्याची शाश्र्वती मिळूं लागते आहे फुळकवणी, पण लागताहे रुचकवणी नशीबाचा शिकंदर पण करणीचा कमकुवत उजू पण इळ्या इतका वाकडा सांगतां येतें पण करवत नाहीं बाहेर ज्ञकपक, पण आंत भगभग बोलणीं देवाचीं, पण करणीं पशूचीं मिळेल वक्ता पण दुर्मिळ श्रोता मिळवायचें सोपें, पण जिरवायचें कठीण गरीब असावें, पण दुबळे नसावें प्रतिमेवर नेम पण छायेवर टोला वाणीनें झिटकारिलें पण ह्रुदयानें धरिलें वीज कडकडली पण वडावर पडली बाईल मरो पण बैल जगो रांडबिंड म्हणा पण पोटभर वाढा नांव सगुणाबाई, पण करणी क्रव्यादेची हार मानली पण झगडा तुटो समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण वळ उठला पण संशय फिटला गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास मूर्ति लहान पण कीर्ति मोठी जीव जावो पण जिलबी खावो विचारांचा सुकाळ पण शब्दांचा दुष्काळ गरिबी पत्रकली पण ॠण नको उड्या बरा पण पड्या कठीण आई नसो, पण मावशी असो गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार दिवस जातो पण घोल उरतो बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं उजाडले पण सूर्य कोठे आहे? उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो अजाणतें असावें पण वाईट नसावें ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें मन पादशाही पण दैव गांडू स्मशानीं बसावें, पण एकटें नसावें वाढणारी वाढतां, पण दौलो नाडतां गुण गेला पण वाण राहिला डोळसाला माशी लागते बुद्धिमानाला साहाय्याची गरज लागते बोलावें थोडें भितच, पण करावें युक्तच देनेकू ना लेनेकू. (पण) लढनेकू मजबूद हत्ती पोसवेल पण बायको पोसवत नाहीं आवडेत ते खाय, पण चोरून न जाय काय पण थाट, अन् पाण्याला फुटका माठ ढुंगण दाखवावें पण दांत नाहीं दाखवूं झाड जावो पण हाड न जावो कान द्यावा पण कोन देऊं नये कृपण चमडी देईल पण दमडी देणार नाहीं घालता मी पण(व) काढता परमेश्र्वर गांठचे द्यावें पण जामीन न व्हावें छोटीशी आगकाडी, पण जगाची रांगोळी करी पाठीवर मारणें पण पोटावर मारुं नये पाठीवर मारा पण पोटावर मारुं नका आळसाला वकील नाहीं पण मित्र हवे तितके काथानी दोरडी बळे पण वळ नाही सुके कान द्यावा पण कानु देऊं नये कान द्यावा पण कानु न द्यावा उत्तम शेती पण धनी असावा खेतीं ऋण फिटेल पण हीण फिटत नाहीं कॉणा भिना पण थपथण्या मात् भिवा अंधळ्याक आयकूंक आयतें पण हाडूक कळना Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP