Dictionaries | References

रति इतकी दरज असतां शत्रूस बळ फार येतें

   
Script: Devanagari

रति इतकी दरज असतां शत्रूस बळ फार येतें

   ( ऐति.) अगदीं लहान जरी फूट आपल्या पक्षांत असेल तर शत्रु प्रबळ होतो. तेव्हां थोडा देखील भेद असतां कामा नये. -पया २५२.

Related Words

रति इतकी दरज असतां शत्रूस बळ फार येतें   बळ   दरज   रति   रति देवी   फार   बळ धरणें   बळ बांधणें   फार फार विचारणें   हत्तीच्या पायीं येतें, मुंगीच्या पायीं जातें   न्यायाक नीतींचे बळ, अन्यावाक धुमक्यांचें बळ   कांहीं आपाचें बळ, कांहीं बापाचें बळ   दुखणें हत्तीच्या पायीं येतें आणि मुंगीच्या पायीं जातें   बळ आसिल्ल्यालो कारभार   केंद्रीय रिजर्व पुलिस बळ   इष्ट मित्र खरे, असतां दूर बरे   भिकार्‍याच्या पोराला ओकारी फार   रात्र थोडी, सोंगें फार   अपूर्ण घागरीस डबडब फार   मंत्र थोडा, थुंका फार   करणें थोडें, बडबड फार   करणें थोडें, बलबल फार   करणें थोडें, बोलणें फार   करणें थोडें, मचमच फार   करणें थोडें, वचवच फार   नाला ओढयाला खळमळ फार   पहिलटकरणीचे डोहाळेच फार   उथळ पाण्याला खळखळ फार   लग्नामध्यें खरचण्यापेक्षां नाचणें फार   खोटें नाणें चमके फार, गांडू भडव्याच्या बाता जोरदार   खेळणारापेक्षां पाहाणारे फार   पैसा कसा मोडूं, मला येतें रडूं   रति-क्रीड़ा   रति-बंध   रति-बन्ध   दिवा पाहूण येतें, फडा पाहून जातें   मानव बल   झगड्याक बळ कसलें? उत्तर येतां तसलें   बोलणें थोडें थुंका फार, खाणें थोडें मच मच फार   आडवे आले असतां कापून काढावें   चावा केला फार, दांत हिरवेगार   उथळ पाण्याला खळाळी फार व दुबळें माणसास बढाई फार   जांवयाचा पाहुणचार, फार करी बेजार   कपटाचा सल्‍ला घातक, लढाई नाही इतकी बाधक   दानधर्म फार करतो तो कृपण   रात्र थोडी आणि सोंगें फार   रती   असतां तारुण्याचा भर, काळव्यय उत्तम कर   काळोखांत केलेले केव्हांतरी उजेडांत येतें   जेथें फार खाणें, तेथें फार दुखणें   हात खोरणें असतां हात कां जाळावा   जिवंत असतां उपकार करी, आठवती गत झाल्‍यावरी   असतां चतुष्कर्णी, गुह्य न राहे जनीं   मनुष्यबलम्   मनुष्यबळ   فورٕس   ಜನಬಲ   दुखणें दिवा पाहून येतें न्‍ फडा पाहून जातें   हारा होरा देव्हारा फार दिवस चालत नाहीं   जें फार भुंकतें, तें चावरें नसतें   खेळणारे जुवेकरी फार दिवस टिकत नाहींत   कागदाची हंडी फार तर एकदां चुलीवर चढेल   बबर्ची फार झाले कीं स्वैयंपाक बिघडलाच   माळाचा कडा अन्‌ गरिबाचा बोडा, फार पिकतो   जगांत मेलेले लोक फार, जीवंत असे थोडे   तरुण फार मरतात, नंतर म्‍हातारे जातात   अधीर आणि अज्ञानी कपटी असती फार मनीं   आळसाची चाल इतकी मंद असते कीं, संकटें त्याला तेव्हांच गांठतात   येतें वतें   बळ करणें   मनीस बळ   राखावीं बहुतांचीं अंतरें। भाग्य येतें तदनंतरें॥   टक्‍क्‍ली माणसाचें डोकें लौकरच तासतां येतें   अक्कलेनें काम होतें, बहुतां हातीं थोडें येतें   असतां संपत्ति लीन व्हावे, विपत्ति काळी धैर्य धरावें   सुकूमार सऊ, घोरपडी इतकी मऊ   धान्याप्रमाणें उपकार, पेरण्यानें वाढती फार   ज्‍याची जिव्हा फार चालती, त्‍याची अक्‍कल थोडी असती   हडपला अग्नी आणि बळाची प्रीती, हे क्वचित फार वेळ टिकती   उथळ पाण्याला खळाळी फार, खोल नदीची गति मंदवार   चालतबोलत असतां   चालतांबोलतां असतां   पाहिले असतां   जेथें अति प्रीति चालती, तेथे फार दोष असती   देह दुःख सहन होतें, मनाचें फार कठिण वाटते   फार जाजायि   फार जानाय   फार मारप   फेर-फार   उंदरा एक बिळी वाट, असतां गिळती झटपट   असतां तरुण कोंबडें, तया नावडे कोंढवाडे   अपकीर्ति झाली असतां कठीण पडती सुधारतां   कालेंकरून येतें, समयपरत्‍वें जातें   ऐकलेले चाटून येतें काय?   अंधेरांत केलेलें उजेडांत येतें   संकटीं दुसरें संकट येतें   असतां वय लहान, बोल मोठे जाण   अंधारांत चोरास बळ   शीमे सुरक्षा बळ   जिकडे बळ, तिकडे न्याय   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP