Dictionaries | References

मूर्ख फार बोलतो, आपले हातीं फसतो

   
Script: Devanagari

मूर्ख फार बोलतो, आपले हातीं फसतो

   मूर्ख आपल्या वायफळ बडबडीनें स्वतःचें नुकसान करुन घेतो. तो ज्या गोष्टी जेथें बोलूं नये तेथें बोलून टाकतो व आपला घात करुन घेतो.

Related Words

मूर्ख फार बोलतो, आपले हातीं फसतो   मूर्ख   बहु धन ज्याचे हातीं, ते बहुधा मूर्ख होती   फार   एक मूर्ख आपले परी, बहु लोकांतें करी   आपले पागोटे सांभाळणें   मूर्ख व्यक्ति   फार फार विचारणें   आपले सामर्थ्यावरी उडी मारूं नको   आपले हातीं, धुळीस मिळती   हातीं पायीं जिभा फुटणें   मूर्ख लवकर कोप करितो, शहाणा विवेकें आवरितो   चतुराईने शहाणे आणि क्रोधाने मूर्ख वागती   आपले भितर   मूर्ख मोठी कल्पना करी, अल्प प्राप्त होय तरी   ज्याचे हातीं काठी त्याची म्हैस   मूर्ख गधे कां असतात?   क्कचित् दंतांतरो मूर्ख:।   मूर्ख ओकतो, शहाणा गिळतो   जगांत मेलेले लोक फार, जीवंत असे थोडे   (समग्र) ग्रंथ पाहिल्‍यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख   धनी बोलतो आणि नोकर री ओढतो   आपले घरापुरती, मूर्खाची समजुती   हातचे हातीं   हातच्या हातीं   आपले सुवातेर बरयिल्लें   आपले सुवादीन करप   आपले हातीं माखतो, दुसर्‍यास पुसायास सांगतो   मूर्ख वैद्याची मात्रा, वैकुंठाची यात्रा   भिकार्‍याच्या पोराला ओकारी फार   रात्र थोडी, सोंगें फार   मूल सैल सोडला, मूर्ख झाला   अपूर्ण घागरीस डबडब फार   मंत्र थोडा, थुंका फार   करणें थोडें, बडबड फार   करणें थोडें, बलबल फार   करणें थोडें, बोलणें फार   करणें थोडें, मचमच फार   करणें थोडें, वचवच फार   नाला ओढयाला खळमळ फार   पहिलटकरणीचे डोहाळेच फार   उथळ पाण्याला खळखळ फार   लग्नामध्यें खरचण्यापेक्षां नाचणें फार   खेळणारापेक्षां पाहाणारे फार   स्वगत   आपले द्या आणि पांचांत न्या   आपले पान धुवचें, आपुन जेवचें   जो तो आपले हित पाहातो   मूर्ख आणि वेडा, त्यांची साक्ष सोडा   मूर्ख हा कचितच उपदेशाचा स्वीकार करतो   बोलणें थोडें थुंका फार, खाणें थोडें मच मच फार   माकडाच्या हातीं कोलीत   आपले खाऊन (जाऊन) आपण चोर   आपले जावें, आपण चोर व्हावें   चावा केला फार, दांत हिरवेगार   जो बोले तोच हंसे, त्‍यासारखा मूर्ख नसे   एखाद्याच्या हातीं शेंडी गुंतणें   एखाद्याच्या हातीं शेंडी सापडणें   हातीं भोपळा देणें   सूत्रें हातीं घेणें   उथळ पाण्याला खळाळी फार व दुबळें माणसास बढाई फार   माकडाचे वटकन् दरवेशाचे हातीं   मेल्याचीं मुलें जित्याचे हातीं   हातीं पायीं जीभा फुटणें   हातीं पायीं येणें   जांवयाचा पाहुणचार, फार करी बेजार   नपुंसकाच्या हातीं पद्मीण   पिशाच्या हातीं कोलती   शहण्याचे डोळे त्याच्या डोकीं, कामा मूर्ख चालेकाळोखीं   चतुर राहतो निजाधीन, मूर्ख असतो पराधीन   मूर्ख मनांतलें सांगतो, शहाणा राखून ठेवतो   मूर्ख लोक भांडती, वकील घरें बांधती   द्रव्यवान्‌ असतां मूर्ख, शहाणा त्याचा मालक   दानधर्म फार करतो तो कृपण   रात्र थोडी आणि सोंगें फार   idiot   गोड करतां भाषण, मूर्ख होय हर्षायमान   यक्षगंधर्व थबकेल तेथें मूर्ख खुशाल धडकेल   हुद्दा आपले हातीं आहे तर दुष्टाशीं सावध राहे   जो थोडे बोलतो, तो शहाणा असतो   आपले घरचा खटला, दुरून कळतो मनाला   ईश्र्वरापाशीं सख्य ठेवणें, तेणें आपले काय उणें   बरें वाईट करणें वरिष्टाच्या हातीं   आपले वांगें भाजण्यासाठी दुसर्‍याचें घर जाळणें   आपले हित करावें, दुसर्‍याचें केले म्हणावें   दोन्ही हातीं पुर्‍या, नवसूबाई खर्‍या   हारा होरा देव्हारा फार दिवस चालत नाहीं   आपले कार्य, आपल्याला प्रिय   बारभाईची खेती, काय लागेल हातीं   बारभाईची खेती, प्रजापती लागला हातीं   जें फार भुंकतें, तें चावरें नसतें   आपले सांवळेक आपुण भियेता   खेळणारे जुवेकरी फार दिवस टिकत नाहींत   कागदाची हंडी फार तर एकदां चुलीवर चढेल   बबर्ची फार झाले कीं स्वैयंपाक बिघडलाच   माळाचा कडा अन्‌ गरिबाचा बोडा, फार पिकतो   तरुण फार मरतात, नंतर म्‍हातारे जातात   अधीर आणि अज्ञानी कपटी असती फार मनीं   कुत्रा आपल्‍या ओकावर परत येतो तसा मूर्ख स्‍वभावावर जातो   दांत आपले, ओठ आपले   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP