Dictionaries | References

गरिबी पत्‍रकली पण ॠण नको

   
Script: Devanagari

गरिबी पत्‍रकली पण ॠण नको

   अडचणीत दिवस काढावे लागले तरी हरकत नाही पण दिखाऊ श्रीमंत राहणीने वागून जर कर्ज होत असेल, तर कर्जाशिवाय दारिद्य्रात दिवस घालविणें पतकरले.

Related Words

गरिबी पत्‍रकली पण ॠण नको   गरिबी   भीक नको पण कुत्रा आवर, आटप   नको   ॠण   नको नको आणि पायली चें चाखो   पण   गळ्यांत गळेसर नको पण खाली अडसर पाहिजे   पुरवली मीठ भाकरी, पण दुसर्‍याची नको चाकरी   stakes   आरती ये आणि आपडूं नको   stake   copper   धर्मास नको   नको नको म्हणावयाचें, कोंढून भरावयाचें   पाय घसरला तर घसरुं दे पण जीभ घसरुं देऊं नको   गरीब असावें, पण दुबळे नसावें   भीक नको पण कुत्रा आंवर   bet   लोभ्याला भोग नको आणि रागावणाराला शांति नको   पण भोगणें   गरिबी हरिपी   स्वातंत्र्याचें निंद्य कार्य बरें, परि नको पारतंत्र्याचें वारें   आवडेल ते खाय परी, चोरून घेऊं नको तरी   आवडेत ते खाय, पण चोरून न जाय   धोपट मार्गा सोडूं नको   poverty   शहाणा शत्रु पुरवला पण मुर्ख नोकर नको   मस्तकावर कोड असलेलें चालेल पण मोडबनिया नको   आळशाचे तोंड मोठे पण हात मात्र कोते   पदरचें द्यावें पण जामीन न व्हावें   लुळया पांगळया श्रीमंतीपेक्षां धटटीकटटी गरिबी बरी   आपले सामर्थ्यावरी उडी मारूं नको   नको म्हटलें कीं तेंच चांगलें!   लटका पण नेटका   कळतें पण वळत नाहीं   इंगळ हातीं धरवेल पण हा हातीं धरवणार नाही   स्वतंत्र नरक बरा पण परतंत्र मोक्ष कामाचा नाहीं   पण पंचू न देणें   पढला पण कढला नाहीं   पादा पण नांदा   पादो पण नांदो   बोलावलं तर खरं पण न आलं तर बरं   गरिबी येते, लाज जाते   धट्टीकट्टी गरिबी, लुलीपांगळी श्रीमंती   फाटकें नेसावें पण स्वतंत्र असावें   आहे फुळकवणी, पण लागताहे रुचकवणी   नशीबाचा शिकंदर पण करणीचा कमकुवत   उजू पण इळ्या इतका वाकडा   सांगतां येतें पण करवत नाहीं   बाहेर ज्ञकपक, पण आंत भगभग   बोलणीं देवाचीं, पण करणीं पशूचीं   मिळेल वक्ता पण दुर्मिळ श्रोता   मिळवायचें सोपें, पण जिरवायचें कठीण   प्रतिमेवर नेम पण छायेवर टोला   वाणीनें झिटकारिलें पण ह्रुदयानें धरिलें   वीज कडकडली पण वडावर पडली   बाईल मरो पण बैल जगो   लागतें मिष्ट पण आहे दुष्ट   रांडबिंड म्हणा पण पोटभर वाढा   नांव सगुणाबाई, पण करणी क्रव्यादेची   हार मानली पण झगडा तुटो   समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण   वळ उठला पण संशय फिटला   गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास   मूर्ति लहान पण कीर्ति मोठी   जीव जावो पण जिलबी खावो   विचारांचा सुकाळ पण शब्दांचा दुष्काळ   उड्या बरा पण पड्या कठीण   आई नसो, पण मावशी असो   गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार   दिवस जातो पण घोल उरतो   बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं   उजाडले पण सूर्य कोठे आहे?   उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो   अजाणतें असावें पण वाईट नसावें   ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें   मन पादशाही पण दैव गांडू   स्मशानीं बसावें, पण एकटें नसावें   वाढणारी वाढतां, पण दौलो नाडतां   गुण गेला पण वाण राहिला   गरिबी ही अट्टल बादशाही आहे   नको नको होणें   रीण फिटेल पण हीण फिटणार नाहीं   नको गे बाई! कोंकणांतलो घोव, सोंवळा (नेसणें) सोडून घेव पण निरोप देव   बोलावें थोडें भितच, पण करावें युक्तच   नवरा केला सुखाला, पण पैसा नाहीं कुकला   देनेकू ना लेनेकू. (पण) लढनेकू मजबूद   हत्ती पोसवेल पण बायको पोसवत नाहीं   काय पण थाट, अन्‌ पाण्याला फुटका माठ   ढुंगण दाखवावें पण दांत नाहीं दाखवूं   झाड जावो पण हाड न जावो   कान द्यावा पण कोन देऊं नये   कृपण चमडी देईल पण दमडी देणार नाहीं   गोळे मारतां सुख, पण हिशेब देतां दुःख   घालता मी पण(व) काढता परमेश्र्वर   गांठचे द्यावें पण जामीन न व्हावें   छोटीशी आगकाडी, पण जगाची रांगोळी करी   पाठीवर मारणें पण पोटावर मारुं नये   पाठीवर मारा पण पोटावर मारुं नका   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP