Dictionaries | References

कर्माची गति कळत नाहीं आणि जीवाला चैन नाहीं

   
Script: Devanagari

कर्माची गति कळत नाहीं आणि जीवाला चैन नाहीं

   पुढे आपल्‍या नशीबात काय आहे ते जाणण्याचे सामर्थ्य तर आपल्‍यात नसते पण त्‍याबद्दलची हुरहुर मात्र एकसारखी लागलेली असते. विशेषतः विपत्ति काळात मनुष्‍याचा धीर सुटून तो भविष्‍यकाळाबद्दल विशेष चिंतातुर होतो.

Related Words

कर्माची गति कळत नाहीं आणि जीवाला चैन नाहीं   गति   कळत   बायकोचा बोल आणि चाटयाचा अंक कळत नाहीं   कर्माची गति   धारण आणि मरण कांहीं कळत नाहीं   अनुभवावांचून कळत नाहीं चावल्यावांचून गिळत (वळत) नाहीं   कर्माची गति गहना, जें होईल तें तें चुकेना   हरा नाहीं आणि केशवा नाहीं   हरा नाहीं आणि शिवा नाहीं   गति मापक   गति विज्ञान   नाहीं बायको, नाहीं घर, नाहीं स्वर्ग   भटाला आणि तट्टाला अक्कल नाहीं   प्रसंगावांचून परिचय नाहीं आणि परिचयावांचून अनुभव नाहीं   वरावांचून बायको नाहीं, आणि मनुष्यावांचून वर नाहीं   वैद्याचं घोटलं नि तीर्थाचं मुंडलं कळत नाहीं   दिसायला काम नाहीं आणि बसावयाला वेळ नाहीं   भावका देवीला नाहीं नवरा आणि वेताळाला नाहीं बायको   चैन   ह्याचें मला लहणें नाहीं   ह्याचें माझें लहणें नाहीं   सरकाराला आणि भाकरीला तोंड नाहीं   एक नाहीं, दोन नाहीं   लग्नासारखा हर्ष नाहीं, मरणारखा शोक नाहीं   मेल्याविणा स्वर्ग दिसत नाहीं   दगडाचा दोर होत नाहीं आणि भलतीच आशा पुरी होत नाहीं   माणसाला मानीत नाहीं   भल्याची दुनिया नाहीं   मुसळाशीं गांठ पडत नाहीं   मुसळास गांठ पडत नाहीं   दुखणें येतां चैन नाहीं, समाधानीं न कळे कांहीं   मेल्याच्या मागें जाववत नाहीं आणि रडल्यावांचून राहावत नाहीं   पिकल्याशिवाय विकत नाहीं आणि वारा आल्याशिवाय पान हालत नाहीं   पाणी नाहीं, पाऊस नाहीं, शेतकर्‍याला जीव नाहीं   पाऊस नाहीं, पाणी नाहीं, दुर्दशेला पारावर नाहीं   कर्माची कहाणी, ऐकायला नाहीं कुणी   चावल्‍याशिवाय गिळत नाहीं, अनुभवाशिवाय कळत नाहीं   नाहीं करणें   दैवाचा फटका, नाहीं अद्यापि ठाउका   चित्त समाधान नाहीं, त्‍यास चैन कोठेंहि नाहीं   आपली चैन आणि दुसर्‍याचे भ्रूस   शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी पुरत नाहीं   कोणी हंसता नाहीं पोसता नाहीं   सगळा गांव मामाचा आणि एक नाहीं कामाचा   मुलीचा नाहीं ठिकाण आणि वर्‍हाडयांची घाई   पोळीला आणि चोळीला कोणी लहान नाहीं   लाभ, मृत्यु आणि हानि हीं कोठेंहि गेलें तरी टळत नाहीं   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   देखला नाहीं दिवा आणि पाहिला आवा   धारण आणि मरण कांहीं समजत नाहीं   नाक नाहीं धड आणि तपकीर ओढ   नायकिणीच्या पोरास रात्री आई नाहीं, दिवसा बाप नाहीं   धनी नाहीं मेरे आणि शेत भरलें बेरें   पादर्‍याचें गांडीचा आणि लहांचराच्या तोंडाचा विश्वास नाहीं   लाज नाहीं अब्रु, कशाला घाबरुं   मोलें घातलें रडाया। नाहीं असूं आणि माया॥   सासू नाहीं ती साधी, सून नाहीं ती बाघी आणि अखंड न्हाती ती गांवची चोदी   भुकेलें नाहीं तें जेवील काय? आणि तापलें नाहीं तें निवेल काय?   पाणी नाहीं तोंवर पोहेन पोहेन, आणि बायको नाहीं तोंवर झंवेन झंवेन   संकटाखेरीज स्वातंत्र्य नाहीं, रात्री खेरीज सकाळ नाहीं   वेलीस दुःख नाहीं, वाळुकास दुःख नाहीं   नाहीं धरायला डहाळी, नाहीं धरायला मुळी   बोलल्यावांचून सरत नाहीं (पण घडीभर पटत नाहीं)   मारवाडी मित्र नाहीं, पायखाना पवित्र नाहीं   नात्याला नाहीं पारा, बसायला नाहीं थारा   बोलण्यांत बोल नाहीं, करण्यांत मेळ नाहीं   भाताला तांदुळ नाहीं, पाण्याला आधण नाहीं   जात कळते, पण मत कळत नाहीं   नाहीं नाहीं म्हणती, खालीं जागा झाडिती   नाहीं नाहीं म्हणतो, कोंबून कोंबून भरितो   ज्यास बुद्धि नाहीं, त्यास भांडवल नाहीं   मढयास शृंगार नाहीं, रयतेला उपकार नाहीं   देयाघेयाला झ्यात नाहीं, माणुसकीला खोट नाहीं   स्वतः ज्ञान नाहीं व सांगितलेलें ऐकत नाहीं   स्वतः ज्ञान नाहीं व सांगितलेलें ऐकायचें नाहीं   मारली हांटली येत नाहीं   दुबळ्याला देववत नाहीं, फाटक्याला शिववत नाहीं   शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी कामास येत नाहीं   वैद्याचें वांटलें आणि संन्यासाचें मुंडलें कोणास समजत नाहीं   अभाळाला अंत नाहीं, वेश्येला धनी नाहीं   भुरक्यांचून जेवण नाहीं, मुरक्यां वांचून बाई नाहीं   नवरा बोलत नाहीं, नवरी मुलगी चालत नाहीं   सून मायबहीण नाहीं, जांवई गोत नाहीं   सोडलेला बाण आणि बोललेला शब्द परत येत नाहीं   सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा   तिथीशिवाय महिना नाहीं, कुणब्‍याशिवाय गांव नाहीं   बायको नाहीं पाहुणी अन् चरवी नाहीं ठेवणी   नकटयाला लाज नाहीं, वकटयाला भाज नाहीं   व्याप्तीवांचून प्राप्ति नाहीं   हगलेलें घाणल्याशिवाय राहात नाहीं   हरामाचा माल जिरत नाहीं   मुसळा मुसळाची गांठ बाधतां येत नाहीं   चैन पड़ना   पोटांत नाहीं वाढ अन्‌ जीव करतो लाड   जनलज्‍जा नाहीं आणि मनलज्‍जाहि नाहीं   वळणानें वाट सुटत नाहीं   दामाशिवाय काम नाहीं   मतलबाशिवाय मनुष्य नाहीं   दया धर्म नाहीं मनीं, मुखोटा पाही दर्पणीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP